บทที่ 6 หยอดน้องเก่ง
1032 คำ
มาร์ตินกลับมาถึงคอนโด เขาหยิบกระปลุกยาสีเขียวมาเปิดดู ตั้งแต่กลับมาจากห้องคิรินเขาก็วางมันทิ้งไว้ ยังไม่ได้ดูเลย วันนี้เลยหยิบมาเปิดดูสักหน่อย
ปรากฎว่ามันคือยาแก้ปวด
"ชิบหายแล้ว" มาร์ตินพูดกับตัวเอง แล้วรีบโทรหาคิริน
"ว่า" เสียงปลายสายจากคิริน
"มึงกูหยิบยามาผิด "มาร์ตินรีบบอกเพื่อน
"ยาอะไรวะ ค่อยๆพูดดิ กูงง" คิรินถามมด้วยความงง
"ก็ยาปลุกเซ็กส์ผู้หญิง ที่กูซื้อมาแล้วมาขอกระปุกห้องมึงไง กระปุกสีเขียวอะ กูมาเปิดดู ในกระปุกมีแต่ยาแก้ปวด ของกูยาเม็ดสีชมพูน่าจะอยู่ห้องมึง" มาร์ตินอธิบายเพื่อนยืดยาว
"ชิบหายละ เมื่อไหร่มึงจะเลิกซื้ออะไรพวกนี้วะแม่ง" คิรินบ่นออกมาอย่างมีอาการกังวล
"ก็กูชอบให้สาวกูกิน มึงไม่เข้าใจ แล้วมึงอยู่ห้องมั้ยเดียวไปเอา"มาร์ตินตอบกลับเพื่อนรัก
"ไม่ต้องมาไม่สะดวก เดียวเอาไปให้ แค่นี้แหละ" คิรินบอกมาร์ตินแล้ววางสายไป
มาร์ตินนั่งมองโทรศัพท์ แล้วบ่นคนเดียว "ไอ้คิรินมันแปลกๆนะวันนี้" มาร์ตินพูดเพียงเท่านั้นแล้วกำลังเดินไปอาบน้ำ
โทรศัพท์ของเขาเองก็ดังขึ้นอีกครั้ง
"ครับน้องปรางค์" มาร์ตินตอบกลับปลายสาย เป็นน้องปรางค์สาวคู่ขา ที่นัดกินกันอยู่บ่อยๆโทรมา
"พี่มาร์ติน คิดถึงจังเลยค่ะ มาเจอกันหน่อยมั้ย"ปรางค์กล่าวเชื้อเชิญมาร์ติน
มาร์ตินชั่งใจอยู่พักนึง ก่อนจะกล่าว
"วันนี้พี่มีธุระครับ ไม่สะดวกเลย"
"อืม น่าเสียดายจังค่ะ น้องปรางค์ ซื้อชุดมาใหม่จะใส่ให้พี่ดู" ปรางค์ ยังคงอ้อนอย่างสุดฤทธิ์ แต่มาร์ตินก็ไม่ใจอ่อน
"ไว้วันหลังแล้วกันนะครับ" มาร์ตินตอบแล้ววางสายไป เขาเริ่มมีความรู้สึกว่า เริ่มรู้สึก กับน้องปรางค์พิเศษกว่าคู่นอนคนอื่นก็จริง แต่ภาพสาวน้อยที่เขาเพิ่งชวนไปดูหนังวันนี้ลอยเข้ามา ถ้าให้เลือก มาร์ตินเลือกที่จะเดินหน้าสานสัมพันธ์ กับมีนามากว่า เพราะอะไรเขาเองก็ไม่รู้ในตอนนี้ แต่ถ้าถามว่ารู้สึกดีกับน้องปราค์มั้ย มันก็ดีกว่าคู่นอนคนอื่น
แต่ก็เหมือนมีอะไรสักอย่างในตัวน้องปรางค์ที่เหมือนว่าเขาเข้าไปไม่ถึง
มาร์ตินสลัดความคิดของเขา แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย หลังจากนั้น เขามานั่งกดโทรศัพท์หาน้องมีนา ไม่นานปลายสายก็กดรับ
"ค่ะ พี่มาร์ติน"
"ทำอะไรอยู่ครับ" มาร์ตินเอ่ยถามตามปกติ
"เดินไปดูห้องยัยฟ้า มาเมื่อกี่ค่ะ เพื่อนยังไม่ถึงห้องเลย" มีนาตอบอย่างเป็นกังวล
มาร์ตินพอได้ยินแบบนี้ พลันนึกไปถึงคิรินที่ปปฏิเสธไม่ให้เขาไปหา
"เดี๋ยวคงกลับมั้งครับ" มาร์ตินตอบไปเพื่อไม่ให้มีนากังวล
"อืม ค่ะ แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ดึกมากแล้ว" มีนาบอกกับมาร์ตินอย่างที่เธอคิด
"วันนี้สนุกมั้ยครับ" มาร์ตินเปลี่ยนเรื่องคุยกับน้อง
"สนุกค่ะ ขอบคุณนะคะ" มีนาตอบพี่ไปยิ้มไป
"อืมพรุ้งนี้น้องไปไหนมั้ยครับ" มาร์ตินถามมีนา
"ไม่นะคะ พี่มาร์ตินมีอะไรหรือเปล่าคะ" มีนาถามอย่างแปลกใจ
"เดี๋ยวช่วงบ่ายพี่เข้าไปรับนะครับ" มาร์ตินบอกมีนา
"ไปไหนเหรอคะ" มีนาถามอย่างสงสัย
"หาเวลาทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไงครับ " มาร์ตินตอบน้องไปตรงๆ
มีนาถึงกับยิ้มกว้าง
"พี่ไม่ได้จะพานู๋ไปฆ่าทิ้งใช้มั้ย" มีนาถามติดตลก
"ใครจะไปฆ่าว่าที่แม่ของลูกได้ลงละครับ" มาร์ตินหยอดมีนาอีกครั้ง
มีนาอึ้งเงียบ
"อ่าวเงียบเลย ตกลงไปกับพี่นะครับ" มาร์ตินถามย้ำ
"ไปก็ได้ค่ะ " มีนาตอบแล้วยิ้มอยู่อย่างนั้น
"โอเค พี่ไม่กวนน้องแล้ว นอนเถอะครับ พรุ้งนี้เจอกันครับสาวน้อย" มาร์ตินวางสาย แล้วยิ้มอยู่กับโทรศัพย์อยู่อย่างนั้น
"บ้าน่า จะมาป๊อปปี้เลิฟในวัยนี้นี่นะ" มาร์ตินพูดกับตัวเองแล้วล้มตัวลงนอน ยิ้มกริ่ม
ด้านมีนา หลังจากวางสาย
"อืออออ พี่มาร์ติน จะหยอดกันไปถึงไหน ถ้าพี่ไม่หยุดหยอด มีนาจะชอบพี่แล้วนะคะ ใจบางหมดแล้ว หล่อ รวยไม่พอ เต๊าะเก่งอีกอะ" มีนาพูดกับตัวเองแล้วนอนบิดเขิลไปมา จนหลับไป
เช้า
โทรศัพท์มาร์ตินดังแต่เช้า เขายังไม่ตื่นด้วยซ้ำ
"ว่าไงครับเพื่อนมึงโทรมาทำมั้ยแต่เช้า กูจะนอน" มาร์ตินตอบคิรินที่โทรหาเขาแต่เช้า
"ไปซื้อของให้กูหน่อย ชั้นในผู้หญิง 34 คัฟB น้ำหอมและครีม โลชั่น(คิรินบอกยี่ห่อ)"
"เดี๋ยวนะ สาวคนไหนได้ขึ้นห้องมึงเนี่ยะ สำคัญมากแน่ๆ แล้วนี่รุนแรงถึงขั้นเสื้อผ้าไม่มีใส่เลยเหรอ"มาร์ตินแซวเพื่อน
"เสือก มึงรีบๆซื้อมาเลย " คิรินพูดแล้วว่างสาย
มาร์ตินรีบจัดการให้เพื่อน แล้วขับรถไปหาที่คอนโดคิริน
ก็อกๆๆๆๆ
ไม่นานประตูถูกเปิดออก
"นี่ครับชุดผู้หญิงที่เพื่อนสั่ง"
คิรินรับมาจากมาร์ตินแล้วโยนกระปุกยาให้เพื่อน "อะนี้ยามึงไอ้เพื่อนเวร"
"มึงไม่คิดจะเชิญกูเข้าห้องไง น้ำเนิมไม่ให้กูแดรกไง "มาร์ตินถามกวนๆ
"กูไม่สะดวกให้มึงเข้าครับเพื่อน"
"กูชักจะอยากรู้แล้วสิ หญิงคนไหนที่มึงให้มาห้องเนี่ย ปกติไม่เคยมีใครได้ขึ้นห้องมึง
ร้ายนักนะมึง ไปกินชาบูกับปลายฟ้าตอนบ่าย
แล้วตกดึกลากหญิงเข้าห้อง หรือว่าปลายฟ้ายังไม่กลับ"
คิรินไม่ตอบ แต่กระตุกยิ้มให้เพื่อนแล้วปิดประตูใส่เลย
มาร์ตินค่อนข้างมั่นใจในสิ่งที่เขาคิดแต่รอให้เพื่อนพูดเองดีกว่า
ส่วนเขาก็ขับรถกลับคอนโดไปนอนต่อ เก็บแรงไว้พามีนาเที่ยวช่วงบ่าย
- ผู้เขียน
