ภควัตมีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อฟังเรื่องที่นลินทิพย์พูดจบ สองมือกำแน่นขณะมองดวงตาคู่งามที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตา เขาไม่คิดว่าผลจากการกระทำของเขาในอดีตจะสร้างความทรงจำที่เจ็บปวดให้มธุรสมากขนาดนี้ นี่เขาทำให้มธุรสต้องนอนฝันร้ายมาตลอดเลยหรือ ทำไมตอนนั้นเขาถึงทำตัวร้ายกาจแบบนั้นออกไปได้ เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนลินทิพย์ถึงได้แสดงความเกลียดชังเขาออกมารุนแรงนัก
“นี่มันเรื่องอะไรกันวะไอ้ลิน” ณิชาถามเพราะไม่เข้าใจ
“ไอ้บ้านี่ไง ที่เคยคิดฆ่าน้ำหวานเมื่อสิบปีก่อน”
“คิดฆ่าน้ำหวานเมื่อสิบปีก่อน” ไม่เพียงแต่ณิชาเท่านั้นที่ตกใจกับคำพูดของนลินทิพย์ จิรศักดิ์ ดนัย และอภิเดชก็ตกใจไม่ต่างกัน ทั้งสามหันไปมองภควัตด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม เกิดอะไรขึ้นกับภควัตและมธุรส ก็ไหนว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกันไง แล้วพี่น้องประเภทไหนที่คิดฆ่ากันได้
“ใช่” นลินทิพย์บอกเสียงกร้าว แล้วยื่นแขนไปดึงมธุรสเข้ามากอด แต่ก็ช้ากว่า
