มือเรียวเก็บโทรศัพท์หลังจากส่งข้อความหาน้องชายที่เพิ่งจะลงเครื่องได้ไม่นาน ทั้งคู่นัดพบกันที่ร้านกาแฟร้านเดิม ก่อนจะเปลี่ยนจุดหมายปลายทางเรียกแท็กซี่กลับไปที่บ้าน แต่พอเสียงโทรศัพท์ดังถี่ ๆ ปัณณิกาก็ตัดสินใจปิดเครื่องมือสื่อสาร เพราะยังไม่พร้อมที่จะคุยกับคนที่เรียกเธอว่าของเล่น
“แก้มเป็นอะไร ทำไมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้” ปาณัฐถามพี่สาวทันทีที่ถึงบ้าน มารดาของทั้งคู่ออกไปทำงานและคงจะไม่กลับมาจนกว่าจะมืดค่ำ
“ไม่มีอะไรหรอกโปรด แก้มแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยน่ะ” ปัณณิกาฝืนยิ้มให้กับน้องชาย
“แก้มไม่ต้องมาแสดงละครเลยนะว่ายังยิ้มได้ ใครทำแก้มบอกโปรดมาเดี๋ยวนี้นะ โปรดจะไปจัดการให้” หนุ่มหล่อผิวขาวจัดในวัยยี่สิบปีทุบโต๊ะเสียงดัง เขาไม่ใช่คนโกรธอะไรง่าย แต่ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับปัณณิกา ปาณัฐมักจะควบคุมตัวเองได้ไม่ค่อยดีนัก
“คือว่าแก้มทะเลาะกับแฟนนิดหน่อยน่ะโปรด” ปัณณิกาโกหกเรื่องสถานะของตัวเอง เพ
