“ไม่เป็นไรหรอกน่า เราก็ขอโทษเหมือนกันนะ ไม่ได้ไปร่วมงานแต่งงานของแก้วเลย” ดวงตากลมทอดมองไปยังนิ้วนางข้างซ้ายของเพื่อนอย่างไม่ได้ตั้งใจ ก็เห็นว่ามีแหวนเพชรน้ำงามสวมอยู่เช่นเดียวกันกับเธอ ตะวันวาดมีริ้วสีแดงเรื่อที่แก้มแล้วตอบเสียงอ้อมแอ้ม
“แหม ไม่เป็นไรเหมือนกันนั่นแหละ” เธอยกมือขึ้นเกาแก้มเบา ๆ “โซ่มาซื้อผักไปทำอะไรเนี่ย แล้วบ้านอยู่ไกลจากซูเปอร์มาร์เก็ตมั้ย เดี๋ยวเราไปส่งได้นะ”
“ไม่เป็นไรจ้ะแก้ว ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เราออกมาซื้อผักจะเอาไปทำแกงส้มกุ้งสดกับผัดผักรวมน่ะ”โรสลินตอบยิ้ม ๆ ก่อนจะเลือกหยิบแคร์รอตสองหัวใส่ลงไปในตะกร้า
“แกงส้ม! โซ่ เราอยากกินมากเลยอะ ขอหิ้วท้องไปฝากไว้ที่บ้านแกได้หรือเปล่าเนี่ย” ตะวันวาดดวงตาเป็นประกายเมื่อนึกถึงอาหารไทยที่เป็นสุดยอดอาหารที่เธอแสนจะโปรดปรานอย่างแกงส้ม สาวสวยส่งสายตาออดอ้อนไปยังเพื่อนรัก
“น้า... โซ่ ให้เราได้กินเถอะน้า เรารู้ว่าฝีมือการทำอาหารของโ
