"ฮาโลค่ะพี่ติน" ฉันนั่งฟังพี่ตินที่กำลังอธิบายเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันจะต้องไปเมืองไทย ฉันก็รู้สึกว่า ฉันจะร้องไห้ทุกครั้งที่พี่ตินถาม ฉันอยากเล่าอยากบอกให้เขาฟัง แต่ฉันกลัวเหลือเกิน
"หนูโอเคค่ะ เดี๋ยวเจอกันค่ะ"
-------------------------------------
สนามบิน
ตินมารอรับริต้าที่สนามบิน เพราะว่าริต้าค่อนข้างกลัวมากที่จะมาเมืองไทย ตอนแรกจะให้มาตอนเรียนจบ hight school แต่ก็กลัวว่าจะสายไป ดูเหมือนว่า ไอ้ตัวปัญหานั้นไม่ยอมในตัวญาดาง่ายๆ ถ้าขืนรอไปกว่านี้ญาดามีหวังตายก่อนแน่
"ริต้าาา ริต้าา ทางนี้" ตินรีบโบกมือเมื่อเห็นร่างสาวสวยที่กำลังเดินมา ด้วยสีหน้าที่กังวล
"พี่ตินน" เพราะเธออยู่เมืองนอกมานาน การสวมกอดจุ๊บแก้มตอนเจอกัน เป็นเรื่องปกติ
"ริต้า พี่มีเรื่องอยากถาม เดี๋ยวไปคุยกันบนรถนะ"
"ได้ค่ะ" ตินพาริต้าไปที่รถ โดยระหว่างทางก็คุยกันเรื่อยเปื่อยตามประสา ทั้งคู่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง โดยไม่มีการเขินอายหรือเบื่อเลย เส้นกลางระหว่างอายุ ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเขาสองคน
"ริต้ากับเด็กผู้ชายที่ชื่อ ธนา มีอดีตอะไรกันหรอ"
"!!"
"พี่รู้แล้ว ตอนนี้ญาดากำลังรักกับเด็กคนนั้นอยู่ แต่จู่ๆญาดาก็โดนทำร้าย พี่เลยอยากถามว่า ตอนที่เราคบธนา เราเจออะไรแปลกๆมั้ย"
"ฮึก ฮื้ออ.. ฮึก" เสียงร้องไห้ดังขึ้น ผมเห็นริต้ากำลังเอามือปิดหน้าพร้อมกับสะอึกออกมาอย่างหวาดกลัว มันยิ่งทำให้ผมสงสัยว่า การคบไอ้เด็กนี่มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ ผมเลยตัดสินใจเงียบแล้วรีบผมกลับคอนโดให้เร็วที่สุด พร้อมกับไลน์บอกญาดาให้มาหาที่คอนโดและให้พาไอ้เด็กนั้นมาด้วย
-----------------------------------------
ญาดา
"ญาดา มาแล้วหรอ" ฉันเดินมาเข้ามาเห็นริต้านั่งหลังอยู่ ฉันเคยเห็นริต้าอยู่บ้าง เธอเป็นผู้หญิงที่สวย สูง เป็นผู้หญิงใบฝันของใครๆ หลายคน
"ญาดาเธอมาไม่รอฉันเลย" จู่ๆ ธนาก็เดินเข้ามาพร้อมกับพูดบ่นมาตลอดทาง เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับริต้าที่หันมามองเจ้าของเสียงพอดี ทั้งคู่สบตากันอย่างนิ่งๆสักพัก ฉันที่ได้แต่เห็นภาพนั้นก็ได้แต่เม้มปากเป็นเส้นตรงและหันไปมองหน้าตินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้างกับริต้า
"อีกนานมั้ย"
"!!/!!" ทั้งคู่สะดุ้งขึ้นตามเสียงของตินที่เห็นทั้งคู่เอาแต่จ้องหน้ากัน
"รู้ว่า เจอรักเก่ามันตรึงใจ แต่อีกนานมั้ย" ธนาหันมามองหน้าฉันที่กำลังดูไม่สบอารมณ์เท่าไรที่พยายามเก็บอาการไว้ แต่ฉันคิดว่า เขาคงดูออก เขากำลังคว้าแขนฉันไว้แต่ฉันกลับเดินหนีออกมาก่อน ฉันเดินตรงมาหานั่งข้างตินทำให้ที่นั่งเหลืออยู่ที่เดียวคือ ข้างริต้า
"ฉันคงไม่ต้องถามหรอกเนอะว่า นายรู้จักริต้ามั้ย"
"ริต้า พี่ถามตรงๆเลยละกัน ตอนที่คบกับธนาอยู่ เราเจออะไรแปลกๆมั้ย" ตินเอ่ยถามริต้าตรงๆเลย
"ตอนนั้นริต้าคบกับธนา แล้วธนาก็ชวนไปอยู่บ้าน..ก็ยังรักกันดี ไม่มีปัญหาอะไร แต่จู่ๆวันนึง ริต้าก็ถูกขับรถตามแล้วพวกมันก็จับตัวริต้าไป ริต้าจำได้แค่ ริต้าถูกยัดใส่กระสอบใหญ่ๆ แล้วพวกมันก็พาริต้าไปที่ไหนสักทีแล้วก็รุมกระทืบ..ริต้า ตอนนั้นคิดว่า ริต้าน่าจะตายแน่ๆ เพราะริต้าได้ยินพวกมันคุยกันว่า นายให้ฆ่ามันเลย มันมายุ่งกับคนของนาย แต่เดี๋ยวนายจะมาดูหน้ามันก่อน ริต้าได้ยินพวกมันคุยกันว่า กับไอ้แค่เด็กมัธยมคนเดียวทำไมทำให้นายฆ่าคนๆนึงได้เลยกันวะ "
"ริต้าได้เห็นหน้านายมันมั้ย"
"ริต้าเห็นก่อนที่ริต้าจะหนีออกมาได้ แต่ริต้าไม่รู้จักชื่อหรอกค่ะ รู้แต่หน้า ริต้าจำหน้าคนๆนั้นได้อย่างดีเลย"
"ธนา ขอรูปณิชาให้ริต้าดูหน่อยสิ" ญาดาหันไปมองบอกธนาที่เขาเอาแต่จ้องริต้าไม่วางตา
"อะ...อ้อ เอานี่"
"!!! ฮึก..."
"ริต้าๆ ใจเย็นๆ" ตินรีบเข้ามาสวมกอดริต้า เมื่อเขาเห็นท่าทีไม่ดี
"ฮึก...ฮื้อออ ผู้หญิงคนนี้แหละที่เอามีดกรีดตรงหลังคอริต้า
"ตอนนั้นริต้าไม่รู้จะทำยังไง ผู้หญิงคนนี้บอกให้ลูกน้องพาริต้าไปทำอะไรแล้วฆ่ามันทิ้งซะ แต่โชคดีที่ลูกน้องคนหนึ่งของมัน ช่วยริต้าไว้ เขาพาริต้าหนีไปที่สนามบินพร้อมกับให้เงินมาก้อนหนึ่ง ไฟลท์ตอนนั้นมีแค่อเมริกา ภาพสุดท้ายที่ริต้าเห็นคือ เขายืนยิ้มให้ริต้าแล้วก็โบกมือให้ริต้า แล้วเขาก็หายไปจากชีวิตริต้า ริต้าไม่เคยรู้เลยว่า หลังจากเหตุการณ์นั้นเขาไปไหนหรือเขาต้องเจออะไรบ้างที่ช่วยริต้าไว้ นั้นคือ เหตุการณ์ที่บาดใจที่สุดเวลาริต้านึกถึงเรื่องนี้ บาดใจยิ่งกว่าตอนโดนกระทืบซะอีก"
"ไม่เป็นไรริต้า โอเคแล้วๆ แค่นี้ก็พอแล้ว" ตินกระชับกอดริต้าแน่นขึ้น
ปัง!!!!! เสียงปืนดังขึ้น
--------------------------------------------
สิ่งที่ผมวางแผนกับญาดาไว้มันช่างเหมาะเจาะจริงๆ ยัยตัวปัญหามาแล้ว ผมยืนฟังยัยนั้นพร่ามเรื่องเลวๆที่ตัวเองทำไว้เหมือนเธอไม่รู้สึกกลัวหรือรู้สึกผิดอะไรเลย แต่สิ่งที่เกิดตอนนี้คือ ผมยืนกอดริต้าไม่ห่างเลย ผมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน มันเป็นความเคยชินมากๆ ที่ทุกครั้งผมจะกอดเธอไว้แบบนี้ แต่ผมกลับชะงักกับเหตุการณ์ที่ไอ้ตัวปัญหานี้เล่าคือ อีริต้า เพราะมึง มึงทำให้กูเป็นแบบนี้ ถ้ามึงไม่มารักกับธนา ถ้ามึงไม่มาทำให้ธนาเปลี่ยนไป ธนาก็จะได้เป็นของกู ของกูคนเดียว! มึงก็เหมือนกัน อีญาดาอีมารขวางความสุขคนอื่น กูคิดว่า กำจัดอีริต้าไปแล้วจะทางสะดวก มึงก็เข้ามาอีก รู้งี้กูจะน่าจะฆ่ามึงให้ตายไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว!.....