เล่ห์ร้ายพ่ายรักดวงใจเหมราช

มาร์ค

เช้าของวันใหม่ หลังจากที่พิ้งค์พลอยได้ฟังคำพูดของผู้เป็นบิดาพร้อมกับการยื่นคำขาด ให้เธอนั้นต้องเลือกระหว่างพ่อบังเกิดเกล้ากับชายคนรัก ทำให้หญิงสาวนั้นรู้สึกเป็นกังวลใจอย่างมากและก็เริ่มรู้สึกเกลียดเหมราชขึ้นมา เมื่อเขานั้นเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

พิ้งค์พลอยตัดสินใจเดินทางมาหามาร์คที่คอนโดหรู เพื่อที่จะปรึกษาหารือกับเขา เมื่อเธอนั้นไม่ปรารถนาที่จะมีใครเข้ามาในหัวใจ นอกจากมาร์คชายอันเป็นที่รักของเธอ เมื่อทั้งสองได้ศึกษาดูใจกันมาหลายปี ตั้งแต่สมัยที่พิ้งค์พลอยไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ ซึ่งมาร์คเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ จึงทำให้คนทั้งคู่สนิทกัน ภายในระยะเวลาไม่นาน ก่อนจะตัดสินใจตกลงปลงใจเป็นแฟนกันและนับจากวันนั้น ลมหายใจเข้าออกของพิ้งค์พลอยก็มีแค่มาร์คเพียงคนเดียว

พอเปิดประตูเข้ามาในห้องที่ตกแต่งไว้อย่างหรูหรา พิ้งค์พลอยได้ตัดสินใจนั่งลงไปที่โซฟาพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง พร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัวด้วยความโกรธ ก่อนจะกำมือแน่นพร้อมทั้งกัดฟันพยายามใจเย็น เนื่องจากมันไม่ใช่ครั้งแรก แต่เธอก็ยังคงไม่ชินอยู่ดี เมื่อเธอได้ยินเสียงชายหญิงกำลังร่วมรักกัน ในห้องของมาร์คเล็ดลอดออกมา เพราะประตูห้องได้เปิดแง้มเอาไว้

"อืม...อ๊า เธอทำได้ดีมากมิรา อ๊า โอ้ววว!" เสียงของมาร์คที่ครางออกมา พร้อมกับคำกล่าวชมหญิงสาวคนใหม่ ที่กำลังทำออรัลเซ็กด้วยปากให้กับเขาได้อย่างยอดเยี่ยม ขณะที่ตัวของมาร์คนั้นได้นอนราบกับเตียง โดยมีหญิงสาวร่างเล็กนั่งมุดอยู่ใต้หว่างขาของเขา มิราอมแล้วดูดจนแก้มตอบ เมื่อขนาดของมันไม่ได้เล็กเลย

พิ้งค์พลอยกำลังนั่งทบทวนว่าเธอควรทำอย่างไรดี บ่อยครั้งกับความรู้สึกแบบนี้ จนเธอเริ่มที่จะเอือมระอา แต่ความรักที่มีให้มาร์คนั้นมันมากเกินกว่าที่เธอนั้นจะถอยออกมา หรือเธอจะแกล้งเป็นคนหูหนวกตาบอดไม่รู้ไม่ชี้เหมือนอย่างเคย เวลาที่หญิงสาวได้เอามือเรียวขึ้นมากุมที่ใบหน้าด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ใครเข้าใจได้

"อืม...อ๊า เร็วอีกมิรา อ๊า" เสียงแหบพร่าครางลั่นดังออกมาถึงด้านนอก เมื่อมาร์คกำลังชอบใจก่อนที่น้ำขาวขุ่นจะพวยพุ่งเข้าไปเต็มปากมิรา

"อ๊า...ดูดอีกมิรา! แล้วกลืนมันลงไป อ๊า...โอ้ววว!" มาร์คออกคำสั่งให้หญิงสาวดูดเจ้าดุ้นยักษ์เข้าไปอีกครั้ง พร้อมกับจังหวะที่มาร์คกระตุกสะโพกเข้าหาปากเล็ก จ้วงลึกจนเธอแทบหายใจไม่ออก แต่เพื่อได้มาซึ่งเงินตราหญิงสาวก็ยอมทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย

พิ้งค์พลอยตัดสินใจลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินไปที่หน้าห้องของมาร์ค เพื่อที่จะเคาะประตู พร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อเธอกำลังนึกภาพชายหญิงที่กำลังนอนอยู่บนเตียง พร้อมกับบทสวาทที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

"แย่แล้ว! พลอย! ใช่คุณหรือเปล่า" มาร์คอุทานออกมาเสียงดัง พร้อมกับเอ่ยถามออกไป เมื่อเขารู้ดีว่าคงไม่มีใครเข้านอกออกในห้องนี้ได้ ถ้าไม่ใช่พลอยคนรักของเขา

"พลอยจะไม่ทนแล้วนะมาร์ค กี่ครั้งแล้วที่มาร์คทำแบบนี้ พาผู้หญิงมานอนในห้องนี้" พิ้งค์พลอยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เมื่อเธอกำลังน้อยใจชายคนรัก ที่เขานั้นแทบจะไม่ให้เกียรติเธอเลย

"เธอเอาเงินนี่ไป แล้วรีบใส่เสื้อผ้าออกไปจากห้องนี้ซะ" มาร์คพูดออกมาพร้อมกับหยิบธนบัตรในลิ้นชักปึกใหญ่ส่งให้มิรา เธอเองก็รีบยกมือขึ้นไหว้แล้วรับธนบัตรจากเขา ก่อนจะรีบจัดแจงหาชุดมาสวมใส่แล้วเดินออกไปจากห้องในทันที

"หน้าตาก็สวย น่าจะหาอาชีพที่ดีกว่านี้ทำ ผู้หญิงสมัยนี้เป็นอะไรกัน ทำไมชอบนอนถ่างขาให้ผู้ชายก็ไม่รู้" เมื่อมิราเดินพ้นประตูออกมา พิ้งค์พลอยที่ยืนอยู่นอกห้อง ได้พูดแขวะเธอออกไป พร้อมกับแสยะยิ้มใส่ด้วยความรู้สึกหมั่นไส้และเกลียดผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้มาร์คแฟนหนุ่มของเธอ

"ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะคะคุณป้า!" มิราพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กระแทกกระทั้น พร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างผู้ชนะ ก่อนก็จะเดินออกจากห้องไป เมื่อหญิงสาวเชื่อว่ามาร์คคงติดใจ และต้องเรียกใช้บริการหล่อนใหม่อีกแน่นอน

ขณะที่พิ้งค์พลอยนั้นยืนกำมือแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็เป็นอย่างที่หญิงสาวคนเมื่อครู่พูดออกมา ถ้าหากว่ามาร์คไม่เล่นด้วย เรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่ดูเหมือนว่าเขานั้นจะเป็นใจ เพราะทุกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ต้นเหตุก็มาจากเขาที่กินไม่เลือก แค่เห็นผู้หญิงสวยๆ เซ็กซี่ก็รีบเข้าไปตีสนิท เพื่อพิชิตนารีเป็นกิจหลัก ซึ่งงานประจำของเขาเลยก็ว่าได้

"จะมาทำไมไม่โทรมาบอกผมก่อน หืม" มาร์คเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ้อน พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้พิ้งค์พลอย ขณะที่ร่างกายกำยำของเขานั้นมีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบเอวไว้ ทำให้บอกเห็นซิกซ์แพคและมวลกล้ามเป็นมัดๆ อย่างชัดเจน แต่ทว่าเวลานี้ทำไมหัวใจของพิ้งค์พลอยถึงไม่เต้นแรงเหมือนอย่างเคย หรือเธอจะชินชากับเรือนร่างของเขาไปแล้ว เมื่อมันได้กลายเป็นของผู้หญิงหลายคนที่ได้เชยชม มาแล้วนับไม่ถ้วน

"คุณจะทำอะไร สกปรกออกไปให้พ้นเลยนะมาร์ค กี่ครั้งแล้วที่คุณทำแบบนี้ ถ้าพลอยโทรมาบอกว่าจะมาก็คงจะไม่ได้เจออะไรดีๆ แบบนี้สินะ" พิ้งค์พลอย พูดออกมาเสียงดังปนตะคอกใส่หน้าของมาร์ค เมื่อเขาดันร่างอรชรของเธอชิดกับผนังห้อง โดยที่เวลานี้พิ้งค์พลอยยืนอยู่ตรงกลาง ในอ้อมแขนทั้งสองข้างของเขา ที่ใช้ยันผนังกำแพงห้องเอาไว้

"คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำให้อารมณ์ของผมนั้นค้างอยู่กลางอากาศ และคุณก็ควรจะรับผิดชอบ ด้วยการทำให้มากลับคืนสู่สภาพเดิม" มาร์คพูดออกมาพร้อมกับแววตาที่เจ้าเล่ห์ เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอมีอะไรดีนักหนา ทำไมถึงได้พยายามผลักไส เวลาที่เขาเข้าใกล้เธอทุกครั้ง แม้ว่าจะคบกันมาหลายปี มาร์คก็ไม่เคยล่วงเกินพิ้งค์พลอยเลยสักครั้ง ใช่ว่าเขาจะไม่ต้องการ แต่เธอมักจะหาข้ออ้างมาปฏิเสธแล้วบอกว่ายังไม่พร้อมทุกครั้ง จนเขาเริ่มชินชาหันไปคว้าเอาผู้หญิงข้างกายที่ผ่านเข้ามาบำบัดความใคร่ให้ตัวเอง ซึ่งเธอก็ไม่ควรจะโทษเขา เมื่อหญิงสาวให้ในสิ่งที่ชายหนุ่มนั้นต้องการไม่ได้

"มาร์ค! ถอยออกไปเลยนะ!" พิ้งค์พลอยพูดออกมาเสียงแข็ง พร้อมกับพยายามใช้มือดันร่างกับยำออกไปให้พ้น เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมถึงรู้สึกไม่ค่อยชอบเวลาที่มาร์คเข้าใกล้แบบนี้ มิหนำซ้ำเธอนั้นยังรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงเขาด้วยซ้ำ เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เขานั้นพาหญิงอื่นมาปรนเปรอบนเตียง

"พลอย! คุณก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง เวลาที่ผมเข้าใกล้ คุณเป็นอะไร! นี่เหรอคนรักกัน" มาร์คพูดออกมาด้วยใบหน้าและน้ำเสียงที่หงุดหงิด เมื่อเขาทำได้มากสุดแค่เพียงจูบเธอเท่านั้น

"พลอยบอกแล้วไง พร้อมเมื่อไหร่พลอยจะเป็นคนบอกมาร์คเอง" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับหลบสายตาคมของเขา เมื่อเวลานี้เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงหวาดกลัว หากว่าจะต้องตกไปเป็นของมาร์ค ผู้ชายที่ที่บอกกับบิดาว่ารักเขานักหนา

"กี่ปีแล้วพลอยที่คุณพูดแบบนี้ สรุปเราเป็นอะไรกัน ความสัมพันธ์ที่มี คุณเพียงแค่ต้องการล้อเล่นกับผมเท่านั้นหรือเปล่า ไหนบอกว่ารักผมยังไงล่ะ แล้วทำไมถึงจะปฏิเสธทุกครั้งไป หรือคุณกำลังมีใครบอกผมมาเดี๋ยวนี้เลยนะพลอย" คราวนี้กลายเป็นมาร์คที่ถามออกมาราวกับว่าหญิงสาวนั้นกระทำผิด ทั้งที่คำถามทั้งหมดเธอควรจะเป็นคนถามเขามากกว่าว่าทำไมถึงทำกันได้ลง พาใครมานอนที่นี่ตั้งหลายคน ทั้งที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว หรือเขานั้นเห็นเธอเป็นเพียงหัวหลักหัวตอหรืออย่างไร