การเข้าพบธัณวดีไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนไร้ชื่อเสียง ไร้เงินทองและเป็นชนชั้นคนละระดับกับไฮโซสาวผู้นี้ เพราะกว่าจะได้เข้ามานั่งรอธัณวดีในห้องรับแขกหรูหราประดับด้วยเครื่องเรือนราคาแพงยี่ห้อดัง เธอต้องถูกคนรับใช้ของบ้านนี้ซักประวัติราวกับเธอเป็นผู้ต้องหาก็ไม่ปาน
เมื่อเข้ามานั่งในห้องรับแขกหรูหราแล้ว เธอต้องรอถึงสองชั่วโมงเต็ม กว่าจะเห็นร่างบางในชุดเสื้อผ้าอาภรณ์ราคาแพง ราวกับหลุดออกมาจากแคตตาล็อกเดินกรีดกรายตรงมาหาเธอภายในห้องนี้
“เด็กรับใช้บอกฉันว่ามีโค้ชจากสโมสรเดอะเวิลด์ ออฟ ไอซ์ สเก็ต มาขอเข้าพบ ฉันจำได้ว่าฉันไม่เคยรู้จักโค้ชหรือนักกีฬาในสโมสรของคุณกรกฎแม้แต่คนเดียว แล้วเธอเป็นใครไม่ทราบ ต้องการมาพบฉันด้วยเรื่องอะไร”
ธัณวดีเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดเยาะหยัน สีหน้าและแววตาจ้องมองคนที่มาขอเข้าพบตนเองด้วยสายตาดูถูกดูแคลน อีกทั้งยังรู้สึกไม่อยากเสวนากับคนเหล่านี้ให้เสียเวลาด้วย
อาคันตุกะซึ
