บทที่ 30

1149 คำ

กาญต์พิชชานิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะกระชากมือออกอย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นก็ผลักร่างบางของธัณวดีออกห่างตัวเธอเต็มแรง ก่อนจะเอ่ยต่อว่าอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้หน้า “อยากรู้หรือคะว่าทำไมฉันได้รับบาดเจ็บมา ฉันบอกให้ก็ได้ค่ะว่าฉันถูกพวกหมาบ้ามันลอบกัดเอา จนทำให้ฉันลงแข่งขันไม่ได้” หากธัณวดีคิดว่ากาญต์พิชชาจะเป็นไก่อ่อนให้เธอเชือดง่ายๆ ล่ะก็หญิงสาวคิดผิดแล้ว เมื่อเอ่ยตอบธัณวดีในประโยคแรกไปแล้ว กาญต์พิชชาก็ต่อว่าอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “ต่อไปถ้าจะถามดินฉัน คุณธัณวดีถามดีๆ ก็ได้นี่คะ ไม่จำเป็นต้องบีบมือดิฉันแน่น แถมยังเน้นจงใจบีบข้างที่ฉันได้รับบาดเจ็บด้วยนะคะ” คำพูดของกาญต์พิชชานอกจากจะทำให้ธัณวดีหน้าซีดเผือด เพราะคาดไม่ถึงว่ากาญต์พิชชาจะกล้าฟ้องกรกฎต่อหน้าเธอแล้ว ตัวกรกฎเองก็ตกใจและเผยอาการเป็นห่วงยอดดวงใจให้เห็นอย่างเปิดเผย เขาถลาเข้ามาจับมือเล็กทั้งสองของกาญต์พิชชาขึ้นมาพิจารณาดู พอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม