กรกฎเหลือบสายตามองห้องทำงานของตนเองกับห้องเปลี่ยนชุดของนักกีฬา ชายหนุ่มช่างใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจก้าวเท้าตรงไปยังห้องเปลี่ยนชุดของนักกีฬา เพราะมันอยู่ใกล้ที่สุดและเขาไม่อาจทนรอให้เพลิงพิศวาสลุกลามทั่วกายไปได้มากกว่านี้แล้ว
เมื่อเข้ามาในห้องเปลี่ยนชุดนักกีฬา ซึ่งอยู่ข้างๆ ลานสเก็ตแล้ว กรกฎก็วางร่างบางอ่อนระทวย ใบหน้าอิ่มเอิบ ดวงตากลมโตหวานฉ่ำด้วยไฟแห่งรักลงบนโซฟาที่อยู่ติดผนังห้อง ก่อนจะผละออกไปล็อกประตูห้องให้เรียบร้อยกันบุคคลอื่นเข้ามารบกวนเวลาของเขา
“ข้าวฟ่าง...เรามาช่วยกันถอดเสื้อผ้าออกนะครับ”
กรกฎกระซิบเว้าวอน ขณะกลับมาทรุดกายลงนั่งแนบชิดกับร่างบางระหง ชายหนุ่มไม่รอให้กาญต์พิชชาตอบรับหรือปฏิเสธ มือใหญทั้งสองเอื้อมไปจับมือเล็กนุ่มนิ่มมาวางบนสาบเสื้อ ก่อนจะช่วยปลดกระดุมเสื้อนำทางไปหนึ่งเม็ด จากนั้นก็ปล่อยให้หญิงสาวปลดกระดุมเสื้อที่เหลือเอง ส่วนตัวเขาก็เอื้อมมือไปถอดชุดซ้อมส
