Chilly of Love

Chilly of Love : EP 5

Chilly of Love : EP 5

YOKO PART :

โยโกะกลับมาด้วยความผิดหวังสุด ๆ เธอจำไม่ได้จริง ๆ ว่าเพื่อนอยู่คอนโดไหนกันแน่ แต่ถ้าจำได้แล้วพวกมันจะยังอยู่ไหม? อันนี้ก็น่าคิดนะ

หาเพื่อนก็ไม่เจอ แต่ดันเจอกับไอ้ผู้ชายขี้เก๊กนั่น เจอครั้งเดียวยังไม่พอ ยังจะไปเจอกันที่ร้านอาหารอีก

จะว่าไป..กรุงเทพฯ ก็กว้างอยู่นะ ถ้าวันนี้ไม่ซวยจริง ๆ โยโกะคงไม่เจออะไรแบบนี้

คิด ๆ แล้วยิ่งน่าโมโห ไอ้ขี้เก๊กนั่น ไอ้บ้านั่นถือดีอะไรมากอด และจูบเธอ และมันก็เป็นจูบแรกของเธอด้วยสิ เธอต้องการให้กับคนที่เธอรักนะ แต่นายนั่นฉวยโอกาสกับเธอ..

โอ้ยยยย!!! ยิ่งคิดก็..โมโห  แต่เธอก็แสบใช่ย่อยนะ เล่นงานไอ้ขี้เก๊กชอบฉวยโอกาสนั่นไป ก็สะใจดีเหมือนกัน หึ!

ถ้าเจออีกที แม่จะตีให้หัวแบะเลย ไอ้คนฉวยโอกาส [ตอนนี้โยโกะ กำลังเช็ด และล้างปากที่โดนจูบอยู่ เช็ดจนปากจะแตกอยู่แล้ว]

เมื่อเธอขับรถเข้าบ้านมา ทำเอาคนใช้ในบ้านทุกคนตกใจ เมื่อเห็นสภาพรถหรู แต่โยโกะก็สั่งห้ามให้ทุกคนปิดปากให้สนิท ห้ามรู้ถึงหูคุณพ่อคุณแม่เด็ดขาด ไม่งั้นคงโดนดุยาวแน่

โยโกะรีบบอกให้ลุงชอบ นำรถไปซ่อมก่อนที่พวกท่านจะกลับมา

1 สัปดาห์ต่อมา

โยโกะก็ยังไม่ได้เจอเพื่อน ก็เลยยกเลิกเรื่องนี้ไปก่อน เธอจึงเปลี่ยนเป็นหาทำเลเพื่อจะทำคาเฟ่ ขายอาหารพร้อมเครื่องดื่มจะดีกว่า ทำตามความฝันที่ตัวเองอยากทำมานานแล้ว ส่วนเพื่อน ๆ เดี๋ยวคงได้เจอกัน คงไม่ยากเกินความสามารถของโยโกะอยู่แล้ว

สำหรับเรื่องงานที่บริษัท ฯ นั้น โยโกะค่อยรอคุณพ่อกลับมาจากดูงานที่สาขาในต่างประเทศก่อนจะดีกว่า แล้วค่อยทำตกลงกับท่านอีกครั้ง ว่าจะช่วยงานท่านในส่วนไหน  แต่...ตอนนี้ขอทำตามใจตัวเองก่อนล่ะกัน เพราะเธออยากทำมานานแล้ว

เมื่อโยโกะหาทำเลที่ชอบ และเหมาะสมได้แล้วนั้น จะปัญหานิดหน่อยก็ตรงที่เจ้าของนี่แหล่ะ แต่กว่าจะขอร้องคุยกันได้ กว่าเขาจะยอมตกลงให้เช่านั้น ทำเอาโยโกะเหนื่อยอยู่ จะขอซื้อขาดก็ไม่ยอม เพราะจากที่รู้มา เจ้าของเขาจะเก็บไว้ทำโฮสเทล หรือบ้านพักไว้พักผ่อนอะไรของเค้าประมาณนั้น กว่าจะอ้อนวอนได้ ก็เกือบปรี๊ดดด..แตก [เจ้าของน่าจะเป็นคนมีเงิน คงรวยมาก ท่าทางจะเอาใจยากจะตาย นิสัยก็คงแปลก ๆ]

ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี โดยที่เจ้าของส่งตัวแทนมาจัดการ ส่วนเจ้าของโยโกะไม่เคยเห็นหน้าหรอกค่ะ คงจะแก่ ๆ รุ่นพ่อเธอมั้ง แค่เขายอม ก็ต้องขอบคุณมากแล้ว

ตอนนี้..โยโกะ เข้ามาจัดการ จ้าง Interior มาออกแบบ และตกแต่งร้าน ตามแบบที่โยโกะต้องการ และต้องจัดการให้แล้วเสร็จก่อนที่คุณพ่อคุณแม่เดินทางกลับมา จากนั้นค่อยบอกให้ท่านทราบ..ที่เหลือ ก็ลุ้นค่ะ ว่า ท่านจะเซอร์ไพรส์ หรือว่า จะโดนดุ ..แต่โยโกะไม่ได้กังวลใจในเรื่องนั้นเลย..โยโกะซะอย่าง

โยโกะทุ่มเทกับร้านนี้มาก ลงทุนควบคุมงานด้วยตัวเอง ตั้งแต่การออกแบบ ตกแต่ง และบอกความต้องการกับทาง Designer ลักษณะร้านจะเป็นค่าเฟ่ สไตล์น่ารัก ๆ ร่วมสมัย

จะแบ่งออกเป็น 2 โซน

โซนแรก จะเปิดโล่งรับลมธรรมชาติ ซึ่งติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา มีมินิบาร์เก๋ ๆ ด้านหน้า และด้านข้าง ๆ มีแบบนั่งพื้ินด้วย คล้าย ๆ ร้านอาหารญี่ปุ่น ส่วนอีกโซนหนึ่งก็จะเป็นห้องแอร์

ร้านของโยโกะ ก็จะมีทั้งเมนูเครื่องดื่ม อาหารคาว หวาน  ลูกค้าจะมานั่งกันยาว ๆ ทั้งวัน หรือจะซื้อแบบ Takeaway ก็ได้ค่ะ ตามสะดวกเลย

3 เดือนผ่านไป

ตลอด 3 เดือน ที่โยโกะวุ่น ๆ กับการทำร้าน ในที่สุดร้านก็เสร็จเรียบร้อย เตรียมพร้อมที่จะเปิด

อ๋อ..ลืมบอกไปค่ะ โยโกะ ตั้งชื่อร้านตามชื่อตัวเองเลยค่าาา ว่า..Yoshiko Café [**しい]

และในวันนี้ ถือเป็นวันดี ได้ฤกษ์เปิดร้านแล้วนะคะ

โยโกะมีพนักงานในตอนนี้ทั้งหมด 4 คน ที่คัดสรรมาเป็นพิเศษ ในเรื่องฝีมือการทำอาหาร และอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญ คือ การบริการลูกค้า ใช่ว่าอาหารอร่อยอย่างเดียวนะคะ การบริการที่ดีและทำให้ลูกค้าประทับใจ ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่จะทำให้ลูกค้ามาร้านโยโกะ จริงไหมคะ

แค่วันแรกที่เปิดร้าน ลูกค้าก็เต็มร้านเลย โยโกะต้อนรับลูกค้าด้วยรอยยิ้มที่สดใส น่ารัก มีลูกค้าหนุ่ม ๆ หลายคน มาขอถ่ายรูปคู่กับโยโกะ

พูดถึง หนุ่ม ๆ อยู่ดี ๆ หน้าไอ้ผู้ชายขี้เก๊กคนนั้นก็ลอยมา...อะไรของเธอเนี้ย!โยโกะ ไปคิดถึงหมอนั่นได้ไง?

ที่จริงก็หลายเดือนแล้ว น่าจะลืม ๆ ไปสักที แต่ไม่รู้ทำไม ภาพนายนั่น และจูบของเขา โยโกะยังไม่สามารถลืมมันได้ ไม่ได้ติดใจหรอกนะ ..แต่มันเป็นจูบแรกไง..ดันไปเสียจูบแรกกับไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ ..ยัยโก๊ะ!! เอ้ยย!!

KOSMO PART:

@ บริษัทฯ คอสโม่

ผมเหรอครับ หลายเดือนที่ผ่านมา ..เวลาเอากับผู้หญิงคนไหน หน้ายัยเด็กตาโต หน้าตาบ๊องแบ๊วคนนั้น ก็ลอยมาตลอด

ไม่รู้ทำไม เหมือนกัน สงสัยเขาคงอยากได้เธอมาเป็นคู่นอนมาก อยากจะกระแทกเธอแรง ๆ และรสจูบในวันนั้นก็ยังติดใจไม่หาย ผู้หญิงอะไรปากหวานชิป!!!!!  แถมกลิ่นหอมตัวเธอก็ยังติดจมูกผมอยู่เลยครับ

"นี่กูกลายเป็นไอ้โรคจิตไปแล้วหรือวะ" คอสโม่พึมพำกับตัวเอง ก่อนที่จะกดโทรศัพท์เรียกไอ้กัส

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

"ครับนาย"

"มึงหานางแบบแจ่ม ๆ สวย ๆ นมโต ๆ มาให้กูคืนนี้ด้วย"

"ครับนาย เดี๋ยวผมโทรหาเจ๊ดาให้หาเด็กให้ครับ"

"เออ! แค่นี้"

"ตื๊ด ๆ" และคอสโม่ก็วางสายไป

หลังจากที่โทรบอกให้ไอ้กัสจัดการ หาผู้หญิงให้แล้ว เขาก็นั่งเคลียร์งานต่อ..

สักพักก็มีสายเรียกเข้า..เบอร์มือถือของผม

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr

"ว่าไงเรา วันนี้ ถึงโทรหาเฮียได้"

"คิดถึงเฮียจ้าา"

"ไม่ต้องมาทำเป็นปากหวานกับเฮียเลย มีไร"

"หืมมม... กันน้องกับนุ่งดูพูดจาเข้าดิ ควีนจะชวนเฮียไปหาไรกินน่ะ ค่ำนี้"

"ไอ้เซย่าไปไม่อยู่เหงาสิเรา แล้วมันกลับมาเมื่อไหร่"

[ตอนนี้ ไอ้เซย่าเพื่อนผมมันไปอังกฤษ เพื่อไปทำงานอะไรของมันนี่แหล่ะครับ]

"เหงาดิถึงได้โทรหาเฮียไง ..พี่เซย่าจะกลับมาอาทิตย์หน้าโน่นแน่ะ"

"เฮียไม่ว่างอ่ะดิ มีนัดแล้ว"

"นัดซั่มสาว ใช่ไหมเฮีย"

"อย่ามาทำเป็นรู้มาก..แล้วเพื่อน ๆ เราล่ะ ไม่มีใครว่างหรือไง"

"พวกมันติดหลัวกันหมด..ไม่อยากเป็นก้าง ไม่เป็นไรเฮีย ค่อยโอกาสหน้าก็ได้ค่ะ แค่นี้นะไม่กวนแล้ว"

"อือ..มีไร ก็โทรหาเฮีย"

"เจ้าค่าาา..หวัดดีค่ะเฮีย"

*********************************

To be continue