Chilly of Love : EP 6
1373 คำ
Chilly of Love : EP 6
@ Yoshiko Café
หลังจากที่ควีนโทรหาเฮียคอสโม่แล้ว นางบอกไม่ว่าง มีนัดซั่มสาวชัวร์ ชิ๊ส์!!
ควีนก็ขับรถมาหาอะไรอร่อย ๆ กินเล่น ขับมาเรื่อย ๆ แถวร้านที่เคยมากับพี่เซย่า แต่มาสะดุดกับร้านที่เปิดใหม่
ก็น่าสนใจดี ก็เลยขับรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่ลานจอดรถ
"ร้านเพิ่งเปิดใหม่ ตกแต่งน่ารักดี ต้องลองชิมซะแล้วเรา" ควีนพึมพำ
พอเดินเข้าไปภายในร้าน "อืมม บรรยากาศดีแฮ่ะ"
"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ ไม่ทราบว่ามาทานกี่ท่านคะ"
"คนเดียวค่ะ ขอโต๊ะที่ติดริมน้ำได้ไหมคะ"
"ได้ค่ะ คุณลูกค้ากรุณานั่งรอตรงนี้สักครู่นะคะ เดี๋ยวหนูไปเคลียร์โต๊ะก่อนนะคะ พอดีว่า มีลูกค้าทานเสร็จค่ะ โต๊ะตรงนั้นวิวดีมากเลยค่ะ"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
ควีนนั่งรอ พร้อมกับมองไปทั่วร้าน เป็นร้านตกแต่งได้น่ารักจริง ๆ เหลือบไปเห็นเมนู ก็น่ากินทั้งนั้น หรือว่าควีนหิวนะ
ซึ่งในตอนนั้นเอง โยโกะก็เดินออกมา ต้อนรับ และ Take care ลูกค้า
"เห้ยย!! มึง ยัยควีน"
"ไอ้โก๊ะ!! นี่มึงจริง ๆ ด้วย"
"เออสิย๊ะ..แต่เดี๋ยวนะ แกเลิกเรียกว่า โก๊ะได้แล้ว เพื่อนไม่โก๊ะแล้วนะ"
"ฮ่า ๆๆ จ้ายัยคุณหนูโยชิโกะ"
"แล้วนี่ อย่าบอกว่า ร้านแกนะ"
"แน่นอนที่สุด นี่ร้านโยโกะเอง เป็นไงแก"
"ร้านเก๋ดี ดีใจที่สุดที่ได้เจอแก แล้วนี่มึงกลับมาจากญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ อะไร ยังไง , แล้วมึงไม่ช่วยงานพ่อแกเหรอ แล้ว....บลา ๆๆ เล่ามา ด่วน ๆ"
"นี่แกหายใจก่อนดีม่ะ รัวจนเพื่อนฟังไม่ทันแล้ว ใจเย็นดิ ไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่า"
ซึ่งก็พอดีกับพนักงานในร้านเดินมาเชิญควีนให้ไปนั่งที่โต๊ะ
"เชิญทางนี้ค่ะคุณลูกค้า / พี่โยโกะ"
[พนักงานทุกคนที่อายุน้อยกว่าโยโกะ ก็จะเรียกโยโกะว่า พี่ เพราะโยโกะ คิดว่าพนักงานทุกคนเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ส่วนโยโกะก็ทำตัวเป็นกันเอง มีอะไรก็คุยกันได้ แค่ให้ทุกคนรู้ในหน้าที่และความรับผิดชอบ]
"จ่ะ นี่เพื่อนพี่เองนะนิ้ง"
"สวัสดีอีกครั้งนะคะ เพื่อนพี่สวยจังเลยค่ะ"
"แล้วพี่ไม่สวย??"
โยโกะแกล้งแหย่นิ้งเล่น
"พี่โยโกะ ก็สวยเหมือนกันค่าา"
นิ้งตอบแล้วก็ยิ้มหวาน
"เชิญด้านนี้เลยค่ะ"
โยโกะกับควีน เมื่อเจอกัน ก็นั่งคุยเม้าท์มอย กินไปคุยไป เล่าสารทุกข์สุขดิบกันจนเพลิน ก็ไม่ได้เจอกันนาน มีเรื่องคุยกันเยอะเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
"ร้านแกนี่อาหารอร่อยง่ะ แขกก็เยอะ แล้วแขกหนุ่ม ๆ ที่มองแกตาเป็นมันส์ติดใจอาหารหรือติดใจเจ้าของร้านกันเนี้ย"
"นังเพื่อนบ้า! ก็ต้องอาหารสิย๊ะ ตั้งใจคัดสรรทุกกรรมวิธีเลยนะ กว่าจะได้สูตร และเชฟฝีมือดีมา"
"จริงเหร๊อ! ดูแขกโต๊ะนั้นสิ เหมือนอยากจะให้เจ้าของร้านไปเทคแคร์นะ เห็นส่งตาหวานเยิ้มมาตลอดเลย"
“มองแกหรือเปล่าเหอะ แล้วทำไมแกมาคนเดียว ยัยน้ำตาลคู่หูแกไปไหน"
"มันติดผัว"
"ยัยน้ำตาลเนี้ย! นะ มีผัวแล้ว แกล่ะไม่มีกะเค้าหรือไง"
"คุยกันตั้งนาน ลืมบอกมึงไปว่า ควีนแต่งงานแล้วจ้าา"
"อ้าว! แล้วไหนผัวแก แล้วแต่งงานเมื่อไหร่ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย แล้วนี่เลิกกันแล้ว? ถึงได้มาคนเดียว"
โยโกะแกล้งแซว
"นังปากอัปมงคล เดี๋ยวแม่ตบปากแตกเลย..คุณสามีไปดูงานที่อังกฤษ อาทิตย์หน้ากลับ เพื่อนแต่งงานแกไม่รู้ ไม่แปลก หรอก เพราะติดต่อแกไม่ได้ไง"
[โยโกะ ย้ายไปเรียนญี่ปุ่นตอน ม.4 ปลาย ๆ เทอม ถึงแม้ว่าควีนจะรู้เพิ่งรู้จักกับโยโกะแค่เพียงไม่กี่เดือน เพราะตอนนั้นเธอเพิ่งได้เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ แต่เธอกับน้ำตาลก็สนิทกับโยโกะมาก และถ้าโยโกะไม่ไปเรียนที่ญี่ปุ่น เธอทั้งสามคนก็ได้เรียนที่เดียวกัน]
"เออ ก็จริงของแกนะ ลืม แล้วแกแต่งงานกับใคร อย่าบอกกูนะว่าเป็น..."
"ใช่แล้ว ถูกต้อง"
"คนที่แกเคยเล่าให้ฟังงั้นเหรอ..ว้าว!"
"ใช่ ที่เคยเล่าให้ฟังนั่นล่ะ พี่เซย่ารุ่นพี่สุดหล่อ"
"เจอกันได้ไงอ่ะ แต่อย่างว่าเนอะ คู่กันแล้ว ยังไง๊ยังไงก็ต้องได้กัน ชักอยากจะเห็นหน้าคุณสามีแกแล้วสิ"
"ได้เจอแน่นอน แล้วจะพามาแนะนำให้รู้จัก เอาไว้ให้พี่เค้ากลับมาจะรีบพามาให้แกดูตัวเลย ฮ่าๆๆ"
"ว่าแต่แกเหอะ..มีผู้ชายคนไหนมาหลงเสน่ห์ยัยคุณหนูตัวแสบบ้างยัง"
"ไม่รีบ"
"อย่าบอกนะว่า แกชอบเพศเดียวกัน"
"ยัยบ้า! ไม่ใช่โว้ย!! ยังชอบผู้ชายอยู่ แต่โสด สนิท ไม่มีใครย่ะ"
"ห๊ะ!! สวย ๆ อย่างแก ไม่มีแฟน ก็อย่ามัวแต่เลือกสิคะยัยคุณหนู เดี๋ยวได้ขึ้นคานกันพอดี"
"ไม่ได้เลือก แต่ก็อาจจะจริง ไม่มีใครเหมาะกับคนสวยอย่างฉ้านเลยมั้ง แต่ ๆ..กูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"
"เล่ามา Now"
"ตอนที่กลับมาจากญี่ปุ่นใหม่ ๆ น่ะ แล้วฉั้นก็อยากเจอพวกแกไง ก็เลยขับรถตระเวนหา ไปหาที่คอนโดพวกแก แต่จำไม่ได้ว่ามันชื่ออะไร ก็อีคอนโด ก็ผุดกันมาเป็นดอกเห็ดช่ะ..แล้วก็หลงสิจ๊ะ สุดท้ายก็หาไม่เจอ"
"เมื่อไหร่จะเข้าเรื่องสักที"
"แกนี่..ใจเย็นดิ"
"เกิดเหตุเลยจ้าา..ขับไปชนท้ายรถอีกคัน..และก็มีไอ้ผู้ชายหน้าหล่อนะ ท่าทางขี้เก๊ก..ชิ๊ป!! ลงมาจากรถจ้า"
[แล้วโยโกะ ก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ควีนฟังอย่างละเอียด]
"เรื่องมันก็เป็นยังงี้แหล่ะ ผู้ชายอะไร..ชอบใช้เงินฟาดหัวคน และยังเป็นคนฉวยโอกาสอีก"
"แกก็เลย ต้องเสียจูบแรกให้กับใครก็ไม่รู้งั้นดิ น่าสงสารจริงจริ๊งเพื่อนฉั้น แกพูดแบบนี้ นี่อย่าบอกว่า แกชอบจูบเค้า"
"ไม่นะๆ เกลียดมากกว่าดิไม่ว่า แต่กูหลับตาทีไร ก็นึกถึงจูบนั้นทุกทีเลย"
"ฮั่นแน่ ๆ แอบติดใจดิ แต่แกก็แสบนะยัยคุณหนู เล่นซะนายนั่นจุกเลยนี่ ฮ่า ๆๆ"
"นี่ถ้าเจออีกนะ แม่จะ.."
"พูดที่ คือ..อยากเจอเค้า...แล้วแกจะทำอะไรเค้า..จะจูบเค้าคืนหรือไงจ๊ะ?"
"แกนี่แซวอยู่ได้ เดี๋ยวกูโกรธนะ"
"โอ๋ ๆๆๆๆ..ไม่โกรธนะจ๊ะคุณหนูโยโกะ"
"ยังอีก..แล้วนี่แกออกเวร หรือว่าง ถ้ามาอีกชวนยัยน้ำตาลมาด้วยนะ คิดถึงน้ำตาลเหมือนกัน"
[ควีนเล่าให้โยโกะฟัง ว่า เธอกับน้ำตาลเป็นหมอ]
"ชวนอยู่แล้วจ่ะ แต่นางคงเอาผัวมาอวดมึงนะ แกก็รีบ ๆ หามาอวดล่ะ"
"ไม่รีบจ้า ไม่ชอบตกนรก"
"รู้ได้ไงว่า..ตกนรก..เท่าที่สัมผัสมา ขึ้นสวรรค์นะคะเพื่อน..สวรรค์ชั้นเจ็ดด้วย ฮ่า ๆ"
"แกนี่ทะลึ่ง พูดเรื่องต่ำกว่าสะดือตลอดนะ ตั้งแต่มีผัวเนี้ย ไม่คุยกับแกเรื่องนี้แล้ว"
"จ่ะจ้า..ยัยคุณหนูอินโนเซ้นท์ เออ! นี่แก ถ้าว่างไปเที่ยวผับกันไม๊! ผับคุณสามีกับเพื่อน ๆ เค้า อ้อ! สามียัยน้ำตาลก็มีหุ้นด้วย และก็เพื่อน ๆ พี่เค้าที่มีหุ้นด้วย เปิดตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยแล้ว พวกเราจะนัดเจอกันที่ผับกันบ่อย ๆ เดี๋ยวถ้าสามีสุดที่รักกลับมาเมื่อไหร่ จะรีบพาแกไปเปิดหูเปิดตานะจ๊ะยัยคุณหนู เผื่อว่าจะได้ขายออกสักที"
"เออก็ดี ตั้งแต่กลับมากูยังไม่ได้ไปไหนเลย แต่ไม่ต้องหาผู้ชายให้นะ"
แล้วเพื่อนรัก ที่ไม่ได้เจอกันนาน ก็คุยกันจนร้านปิดล่ะจ้าาา
โยโกะเดินมาส่งควีนที่รถ
"บาย แล้วเจอกันอีกนะ"
"บาย"
*******************
To be continue
- ผู้เขียน
