Chilly of Love : EP 3
1333 คำ
Chilly of Love : EP 3
โยโกะ รีบขับรถออกมาด้วยความหงุดหงิด
“ไอ้ขี้เก๊กนั่น คงคิดว่า ตัวเองรวยมากสินะ ถึงคิดจะเอาเงินฟาดหัวใครก็ได้ นี่ใคร ๆ บ้านฉั้นมีเงินเหมือนกัน แต่ก็ไม่เคยเอาเงินมาอวด มาเบ่งใส่คนอื่นอย่างนี้ ชิ๊ส์! "
คุณพ่อสอนฉันมาดี ยิ่งคิด ๆ แล้ว ก็ยิ่งโมโหนัก เราไม่น่ารีบออกมาก่อนเลย เราน่าจะด่าไอ้ขี้เก๊กให้หน้าหงายไปเลย จะสะใจกว่านี้ เธอคิดในใจ
แล้วโยโกะก็ยังขับรถมุ่งหน้าต่อไปเรื่อย ๆ
“เฮ้อ!..เส้นทางในกรุงเทพ ฯ นี่มีถนนตัดใหม่ สะพานยกระดับเพิ่มมาก็เยอะจัง” โยโกะพึมพำ
งง!! ดีเหมือนกัน แล้วคอนโดยัยสองคนนั่น มันชื่ออะไรแล้วน๊า.. จำได้ว่าอยู่แถวๆ นี่นา แล้วทำไมไม่เห็นคอนแถวนี้เลย หรือว่าเราจำผิด เห้อ! เอาไงดีหว่า
“โกรก..กราก”
ท้องของโยโกะร้องเสียงดัง ก็ควรร้องอยู่หรอก ตื่นก็สายอาหารเช้าก็ไม่ได้กิน แถมกินแซนวิชด์ของป้านิ่มไปนิดเดียวเอง ไม่หิวสิ..แปลก..
โยโกะขับรถ วนไปวนมา จนท้องส่งสัญญาณเตือนว่า ตอนนี้หิวแล้วนะ โยโกะจึงตัดสินใจขับรถไปหาอะไรกิน ซึ่งแถวนั้นก็มีห้างสรรพสินค้าเป็นที่ซึ่งเธอกับเพื่อน มาเดินเล่นกันบ่อย ๆ สมัยเรียนม.4
เมื่อโยโกะจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็เดินมุ่งตรงไปยังชั้น ที่มีร้านอาหารมากมาย เธอเลือกที่จะกินอาหารญี่ปุ่น อาหารญี่ปุ่น เป็นอะไรที่โยโกะชอบมาก
ร้านนี่น่านั่งดี ยืนดูเมนุอาหารหน้าร้านก็ดูน่ากิน น่าสนใจ เข้าไปเลยดีกว่า
“こんにちは [คนนิจิวะ]” คำทักทายในระหว่างวันของญี่ปุ่น
“สวัสดีค่ะ กี่ท่านคะ”
“คนเดียวค่ะ ขอโซนส่วนตัว สงบ ๆ ค่ะ”
“เชิญทางนี้ค่ะ”
หลังจากทานอาหารจนอิ่มแล้ว และโยโกะกำลังจะเดินออกจากร้านนั้น เนื่องจากตรงนั้นมันเป็นมุม คือถ้าไม่สังเกต หรือไม่ทันระวัง ก็จะไม่เห็นคนที่กำลังออกมาจากห้องด้านใน ซึ่งเป็นห้องโซนส่วนตัวของร้านเช่นกัน
จู่ ๆ เธอก็เดินไปชนกับกับแผ่นหลังของใครก็ไม่รู้ เข้าอย่างจัง จนเธอต้องร้อง
“โอ้ยย!”
“ขอโทษค่ะ”
ด้วยมารยาท โยโกะเลยรีบขอโทษทันที ชายคนนั้นหันมา พอผู้ชายคนนั้นหันมาเท่านั้นแหล่ะ โยโกะปรี๊ดแทบแตก
“นายขี้เก๊ก!!”
โยโกะเผลอหลุดพูดแบบลืมตัว
“หึ!” คอสโม่หัวเราะในลำคอ แววตานิ่งมาก
“นี่มันวันซวยอะไรของฉันด้วยเนี้ย! ที่ต้องมาเจอนาย” โยโกะพึมพำ
“มีอะไรครับเจ้านาย”
“ไม่มีอะไร”
คอสโม่ ทำท่ายกมือ ส่งสัญญาณให้ลูกน้องออกไปรอข้างนอก แล้วเขาก็หันไปคุยกับแขกที่เขานัดมาคุยธุรกิจด้วย
“ยินดีที่ได้ทำธุรกิจกับเสี่ยสมชายครับ” คอสโม่ยื่นมือไปจับมือ
"ยินดีมากครับที่ได้ทำธุรกิจร่วมกับเด็กหนุ่มไฟแรงอย่างคุณเช่นกัน แล้วเจอกันไอ้หลานชาย”
เสี่ยสมชายพูด จากนั้นก็เดินออกไปจากร้าน
โยโกะยังยืนอยู่ที่เดิม เพราะไอ้ขี้เก๊กยืนขวางทาง
"หลบดิ คนจะเดิน"
โยโกะพูด พร้อมกับจ้องมองทำตาเขียวใส่
คอสโม่ยังยืนนิ่ง ไม่มีท่าทีใด ๆ
"ไม่หลบใช่ไม๊! ได้ๆ"
แล้วโยโกะก็ใช้มือกำลังจะผลักคอสโม่ แต่หารู้ไม่ว่า คอสโม่รอจังหวะอยู่ เขาเบี่ยงตัวหลบ และใช้มือจับแขนโยโกะ แล้วดึงตัวโยโกะเข้ามากอดไว้
"ไอ้บ้า! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"
ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ คอสโม่ก็ยิ่งกอดรัดเธอแน่นขึ้นเท่านั้น
"เอาสิ ดูว่าตัวแค่นี้จะมีแรงเท่าไหร่กันเชียว อยากรู้เหมือนกัน"
"ไอ้คนฉวยโอกาส ปล่อย!"
โยโกะเริ่มเสียงดังจนเด็กในร้าน วิ่งเข้ามาถาม
"มีเรื่องอะไรกันหรือคะ"
"ไม่มีอะไรครับ พอดีแฟนผมงอนนิดหน่อยครับ"
"อ๋อ! งั้น ขอโทษค่ะ ขอตัวนะคะ"
"น้อง ๆ พี่ไม่ได้เป็นอะไรกับไอ้บ้านี่ค่ะ ช่วยพี่ด้วยค่ะ"
"ที่รัก อะไรครับ เวลางอน แล้วงี่เง่าอย่างนี้ตลอด ไม่น่ารักเลยนะ รู้ไม๊ครับ"
คอสโม่พูดจนพนักงานคนนั้นเชื่อ แล้วพนักงานคนนั้นก็เดินไป
"ไอ้บ้า! ไอ้เลว!"
โยโกะก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอจึงด่านายนั่น ปกติเธอไม่เคยพูดคำหยาบคายอะไรแบบนี้
"คำก็บ้า สองคำก็เลว ปากจัดนะสาวน้อย ไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยด่าฉัน เธอเป็นคนแรก"
"จะด่ามากกว่านี้อีก ปล่อยสิ..ไอ้ชั่ว.."
"หมั่บ!
อื้ออออ!
คอสโม่ประกบปากจูบโยโกะอย่างดุดัน เขาพยายามใช้ลิ้นชอนไช แต่โยโกะพยายามปิดปากไม่ให้ไอ้บ้าตรงหน้ามันรังแกไปมากกว่านี้ จากนั้น โยโกะเผยอปากไปกัดลิ้นคอสโม่อย่างแรง จนคอสโม่ชะงัก
และจังหวะนั้นเองโยโกะใช้เท้าตัวเองกระทืบไปที่เท้าคอสโม่อย่างแรง แล้วใช้เข่าดันกระแทกเข้าไปที่ลูกชายของคอสโม่ จนเขาจุก และร้องโอ้ย!
เมื่อเป็นอิสระ โยโกะยืนชี้หน้าคอสโม่
"อย่าคิดว่าเป็นผู้ชายแล้วจะรังแกผู้หญิงได้นะ.."
แล้วไอ้ลูกน้องของคอสโม่ก็วิ่งเข้ามา ซึ่งพอดีกับโยโกะก็วิ่งสวนออกไป
"เกิดอะไรขึ้นครับเจ้านาย"
"จุกสิวะ ถามได้ อย่าให้เจออีกเชียว แมร่ง!! กูจะจับทำเมียเลยคอยดู"
ลูกน้องสองคนหัวเราะแหะ ๆ
"พวกมึงขำอะไรวะ"
"ไม่ได้ขำครับเจ้านาย ให้ผมช่วยไหมครับ"
"เออ มาพยุงกูสิ หรือว่าอยากโดนตีนกูก่อน"
"ครับ/ครับ"
[KOSMO TALK]
ผมนัดเสี่ยสมชายมาคุยธุรกิจที่ร้านอาหารญี่ปุ่น พอคุยเสร็จ ออกมาก็มีคนมาชนผมจากด้านหลัง ผมไม่ได้ติดใจอะไร เพราะได้ยินคำขอโทษ และเธอคงไม่ได้ตั้งใจ แต่พอหันไป ก็เจอกับผู้หญิงคู่กรณี คนเดิม ที่เพิ่งเจอไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
ผมก็หันไปคุยกับเสี่ยสมชาย และกล่าวลา พอเสี่ยไปแล้ว
เธอยังมองผมตาเขียวปั๊ด..แล้วยังตะตอกให้ผมหลบอีก ผมเลยกวนเธอไป ไม่ยอมหลบ
ผมเห็นท่าทีว่าเธอจะผลัก ผมแค่หลบแล้วดึงแขนเธอ แล้วกอดไว้ หื้มมม...กลิ่นตัวเธอหอมมาก หอมจนไม่อยากปล่อย ยิ่งเธอยิ่งดิ้น ผมก็ยิ่งกอดรัดแน่น เธอเริ่มเสียงดังจนพนักงานเดินมาถาม
แต่ผมบอกว่าผมเป็นแฟนเธอ และเธองอนผมอยู่ พนักงานเชื่อ เลยไม่ขอยุ่งเรื่องส่วนตัว
แต่เธอปากจัดครับ ด่าผมสารพัด จนผมต้องจูบเธอเพื่อให้เธอเงียบ...แต่เธอใช่จะยอมง่าย ๆ
เธอเล่นงานผมซะจุกเลย และไอ้ลูกน้องสองตัว มันก็ขำผม พวกมันวอนโดนตีนแล้วครับ
ผมเป็นมาเฟียประสาอะไรวะ กับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แค่นี้ เจออีกทีพ่อจะจับทำเมีย..คอยดู เอาให้ลุกไม่ไหวเลย..
[KOSMO END]
......
[YOKO TALK]
ฉันทานอาหารเสร็จ กำลังจะกลับ ก็มาเจอกับไอ้ขี้เก๊กคนเดิม โลกมันจะกลมขนาดนั้นเลย?
ไอ้ผู้ชายฉวยโอกาส กล้าดียังไงมากอดฉัน แถมมาขโมยจูบแรกฉันไปอีก ฉันเกลียด ๆๆๆๆๆ ไอ้ผู้ชายคนนี้ แต่ฉันเล่นงานเขาจนจุกไปเลย สงสัยลูกชายเขาคงใช้งานไม่ได้สักพักมั้ง สะใจเป็นบ้า...ฮ่า ๆ
[YOKO END]
*******************
นางเอกแสบ ยอมใครที่ไหนกันล่ะ เล่นพระเอกซะจุกเลย...คอสโม่ไม่รังแกน้องดิ
- ผู้เขียน
