บทที่6.สมยอมหรือเพราะใจเผลอ?...

1517 คำ
หญิงสาวสะบัดใบหน้า เธอไล่ความคิดแปลกๆ ออกไปจากหัวสมอง ความคิดเช่นนี้เกิดขึ้นหลังถูก ‘จูบ’ เธอต้องเกลียดเขา และถอยออกไปให้ไกล ไม่ได้การแล้วล่ะ ยิ่งนานวัน คาลิกซ์โต้เริ่มจะมีอิทธิพลกับจิตใจของตัวเอง คงต้องหาตัวช่วย เธอไม่อยากถูกเพื่อนๆ ล้อเรียน ไม่อยากกลายเป็นหญ้าอ่อนให้ชายหนุ่มขบเคี้ยวเล่นๆ เมยานีวางเฉย เธอนั่งหน้าบึ้ง รีบพริ้มเปลือกตาหลุบลง เมื่อคาลิกซ์โต้มุดเข้ามาภายในรถยนต์ตอนหลังรถยนต์ เขาเงียบขรึมพอๆ กับเธอนั่นแหละ แต่ช่างเถอะ!! อย่าไปสนใจอะไรเขาเลย... เขาไม่ได้รู้สึกแบบเธอหรอก...ตัวคาลิกซ์โต้น่าจะปรีดิ์เปรมกับการได้ลิ้มรส ‘จูบแรก’ ของเธอ ...เธอต้องรีบหาตัวช่วย มันอันตรายเกินไป ที่จะอยู่ตามลำพังกับคนเสน่ห์แรง... ทันทีที่รถยนต์จอดสนิท หน้าโถงประตูทางเข้าคฤหาสน์โฮเซ่ บานประตูรถยนต์ด้านข้างฝั่งที่เมยานีนั่ง เปิดผัวะ!! ออกมาอย่างรวดเร็ว โดยไม่รอให้สารถีประจำตัวของคาลิกซ์โต้เป็นคนเดินมาเปิดให้ หญิงสาวเบี่ยงปลายเท้าลงจากรถยนต์คันหรู เธอเดินแกมวิ่ง ทิ้งให้ชายหนุ่มมองตามยิ้มๆ เพราะเมื่อแสงไฟสาดส่อง เขามองเห็นใบหน้าของเธอ แดงจัด ตั้งแต่พวงแก้มยันใบหูเล็กๆ “บอสครับ” “ไม่ต้องพูดเลย ฉันรู้ตัวดีโจเซ่ ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่” ชายหนุ่มรีบพูดปัด เขารู้ว่าบอดี้การ์ดฝีมือดี คนสนิทที่รู้ใจเขายิ่งกว่าตัวเองกำลังจะเตือนอะไร? มันช่วยไม่ได้นี่ เวลานี้เขาไม่ได้อยากเป็นคุณอา ไม่อยากเป็นแค่น้องชายบิดาของเมยานี เขาอยากเป็นมากกว่านั้น ตำแหน่งที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมี เพราะรักความโสดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด...มาดามโฮเซ่...เขาวางเมยานีไว้ตรงตำแหน่งนั้น และจะหาทางพิชิตใจเธอให้ได้ ก่อนที่พี่ชายต่างสายเลือดจะทันรู้ตัวว่าน้องชายคนนี้กำลังคิดจะขยับฐานะตัวเอง จากน้องชายกลายเป็นลูกเขยแทน... โจเซ่ก็ได้แต่เอาใจช่วย ความเหี้ยมของเมฆาใครๆ ก็รู้ดี คิดจะฉกสิ่งที่เป็นหัวใจท่าน คงต้องฝ่าด่านอรหันต์อีกเยอะ และผู้ชายคนนั้นต้องแกร่งพอ...เขารู้ว่าคาลิกซ์โต้เจ้านาย เข้มแข็ง กล้าแกร่ง...แต่จะสามารถผ่านด่านที่คุณเมฆาตั้งไว้หรือไม่ ก็คงต้องลุ้นกันไป... ห้องนอนเมยานี...          Line สื่ออิเลคโทรนิคที่กำลังเป็นที่นิยมแพร่หลาย เมยานีกำลังใช้ให้เกิดประโยชน์ มันเป็นทางเลือกเท่าที่มี เพราะอยู่ไกลบ้าน ต่างแดน ไม่มีที่ปรึกษาอยู่ใกล้ๆ          เมยานี Say: นลินฉันมีเรื่องอยากให้แกช่วย เห็นแล้วตอบด่วน!! นะฉันกำลังกลุ้ม          นลิน ษุษบา เพื่อนสาวคนสนิทของเมยานี เธอกับหญิงสาวคบค้ากันมาตั้งแต่เรียนอนุบาล ไม่มีสิ่งใดเป็นความลับระหว่างกัน หากเมยานีรู้ นลินก็ย่อมรู้เช่นกัน หญิงสาววางมือจากงานที่ทำ เหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์คู่ใจ เมื่อเสียงไลน์ ดังตึ้ง!!          นลิน Say: แกมีเรื่องอะไรว้า@#%          เมยานียกปลายนิ้วขึ้นกัด เธอกำลังคิดว่าควรจะเกริ่นนำแบบไหน ยัยเพื่อนจอมจุ้นถึงจะไม่โวยวาย          เมยานี Say: มีเรื่องนิดหน่อย ฉันควรทำไงดี?          นลิน Say: เรื่องไรล่ะ ไม่บอกมาสักที ฉันกำลังลุ้นอยู่นะ แกอยู่ในความดูแลของคุณอาสุดหล่อ ฉันอิจฉาแกชะมัด หากไม่ติดงานนะเมย่า ฉันเหินฟ้าตามแกไปแล้วล่ะ          ตอบกลับอย่างไว แสดงว่านลินวางมือจากงานและกำลังใจจดใจจ่อกับเรื่องที่เธอกำลังจะขอคำปรึกษา          เมยานี Say: แกต้องสัญญามาก่อน...ว่ามันจะเป็นความลับ          นลิน Say: แกทำให้ต่อมอยากรู้ของฉันทำงานหนักม๊ากกก เอ้า!! สัญญาก็ได้...จะเหยียบให้มิด ไม่มีทางแพร่งพรายออกจากปากฉันแน่ ชัวร์!          นลินรีบรับปากแข็งขัน!! เธอกำลังลุ้นให้เป็นอย่างที่ตัวเองคิด คาลิกซ์โต้เหมาะสมกับยัยเพื่อนเรื่องมากของเธอที่สุด เขาเข้มแข็งและน่าจะเป็นผู้นำที่ดีให้กับเมยานีได้ ก็ยัยเพื่อนของเธอถูกตามใจจากบิดาจนเคยตัว ไม่มีใครกล้าขัดใจ เพราะฉะนั้นน่าจะมีคนคอยรั้งเมยานีเอาไว้บ้าง อีกอย่าง...ผู้ชายคนนั้นเป็นบิลเลี่ยนแนร์ มหาเศรษฐีรูปหล่อที่โสดสนิท แม้ปูมหลังเขาจะน่ากลัวเพราะฉายานักรักอันดับหนึ่ง แต่ผู้ชายแบบนั้นไม่ได้มีวางขายอยู่ในแคตตาล็อกให้เลือก เมื่อมีโอกาสก็ไม่น่าจะปล่อยให้หลุดรอดไปได้          5นาทีสำหรับนลินที่กำลังลุ้น ช่างนานมากมาย แต่เมยานีกลับวุ่นวายมากกว่า กว่าเธอจะพิมพ์ตัวอักษรลงไปได้เธอต้องใช้ความกล้าอย่างมาก...          เมยานี Say: ฉันกำลังกลุ้ม มันเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น...ฉันควรทำไงดี?          นลิน Say: แกพลาด?...          เสียงสัญญาณline ดัง เมยานีรีบเปิดอ่าน เธอหน้าซีดเผือด แค่เกริ่นๆ แค่นี้ ยัยเพื่อนจอมจุ้นก็สามารถเดาทางได้แล้วหรือนี่          เมยานี Say: บ้า@#%$& ไม่ใช่แบบนั้น...แกจะบ้าไง...คิดใหญ่คิดโต...ฉันแค่........โดนคาลิกซ์ ‘จูบ’          นลิน Say: ฮ่าๆ...โธ่ๆ เมย่า...ฉันนึกว่าแกจะเสียทีเขาเสียแล้ว แค่...จูบ...สิวๆ          หากอยู่ที่บ้าน นลินคงล้มกลิ้ง เธอปิดปากกลั้นเสียงหัวเราะแทบตาย เมื่อกำลังอยู่ในที่ทำงาน และมีสายตาหลายๆ คู่คอยจับตาดู ก็ตัวเองกำลังมีเรื่องบาดหมางกับผู้จัดการแผนกขี้เก็ก...เขาทำงานเก่ง ตงฉิน เธอยอมรับ...แต่ก็ไม่น่าจะเคี่ยวกับเธอนักนี่ เธอเป็นลูกสาวของหุ้นส่วนใหญ่ ถ้าบิดาไม่เบื่อการทำงาน ท่านก็คงกินตำแหน่งประธานกรรมการนั่นแหละ...แต่ท่านเบื่อการแข่งขัน เลยปล่อยมือให้คนรุ่นใหม่เขามาแสดงฝีมือ โดยถือแค่หุ้นใหญ่และเก็บผลประโยชน์แต่ละไตรมาสใส่ในบัญชีธนาคาร ปล่อยให้ลูกๆ หลานๆ ได้ทำงานกันเอง มีท่านคอยให้คำปรึกษาในบางครั้ง...แค่นั้น          เมยานี Say: จูบ!! เชียวนะเฟ้ย!! แกก็รู้ฉันไม่เคย          เมยานีโวยกลับ... เธอไม่ใช่คนก๋ากั่นอย่างนลินนี่ เที่ยวสอดรู้ สอดเห็น มีประสบการณ์เกี่ยวกับเพศตรงข้ามตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อสาว          นลิน Say: ถามจริง...จูบจากพ่อเทพบุตรของแก เป็นไง?...จักกะดึ๋ยมั้ยล่ะ?          นลินกดแป้นรัวๆ เธออยากรู้ความรู้สึกของเพื่อน ยามถูก ‘จูบ’ ครั้งแรก          ใบหน้าหวานร้อนผ่าว ยามรู้สึกถึงรสจูบครั้งแรกกับคาลิกซ์โต้ มันบอกไม่ถูก ก่ำกึ่งระหว่างซาบซ่าน กับหวิวไหว รวมๆ แล้วก็ดีนะ...แต่มันกระดากที่จะยอมรับความจริง เธอจิกปลายเล็บกับหมอนอิงแรงๆ ก่อนจะรีบตอบกลับข้อความให้เพื่อนใจร้อนรู้          เมยานี Say: บ้า!!...แกอย่ามาถามอะไรบ้าๆ แบบนี้ แกก็รู้...ฉันๆ          นลิน Say: ฉันรู้ยัยบ้า!! ไม่ต้องบอกหร๊อก!! ฉันพอจะเดาได้ ประสบการณ์สุดสยิวกิ้ว...แกจำจนตายล่ะ          เมยานี Say: ทะลึ่ง!! ฉันมาปรึกษาแกน่ะ ไม่ได้ให้แกมาแซวฉัน...ถ้าแกไม่หยุด ฉันเลิกติดต่อกับแกล่ะ...ทำงานไป ฉันรู้ว่าแกกำลังโดนจับผิด ขอให้แกเอาตัวรอดได้ก็แล้วกัน... กรุงเทพฯ...ประเทศไทย นลินเบ้ปาก...ทองดี พงษ์กิจกำจร คู่ปรับตัวฉกาจของเธอ ผู้จัดการแผนกจอมเฮี้ยบ!! จ้องจับผิดแต่เธอคนเดียว ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำอะไรให้...ที่สำคัญเธอเป็นใคร? ทุกคนรู้ แม้แต่เจ้าตัวเองก็รู้ แต่ทำไม๊ ทำไม!! ถึงได้คอยแต่หาเรื่อง ทำให้เธอปวดหัวอยู่ตลอดๆ ชื่อก็เชยๆ “ทองดี...แหวะ!!” “มีปัญหาอะไรกับชื่อผมครับ... คุณนลิน? ไม่ทราบว่าชื่อของผมมีปัญหาอะไรเหรอครับ?” เสียงทุ้มๆ นุ่มๆ เสียงที่เป็นเอกลักษณ์ ขัดกับใบหน้าเฉยชา ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ สวมแว่นตาหนาเตอะ ยืนอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานของเธอ เขาเลิกปลายคิ้วขึ้นสูง!! และกำลังรอคำตอบจากเธออย่างจริงจัง...แม่เจ้า!! ความซวยมาเยือนเธอแล้ว...สงสัยวันนี้ก้าวขาออกจากบ้านผิดข้างแน่ๆ มันถึงมีแต่ความซวย กับเรื่องชวนปวดหัวแทบทั้งวัน          นลิน Say: งานเข้าอะ...เลิกงานค่อยคุยกัน... เธอรีบพิมพ์คำพูดบอกเมยานี...กลัวว่าอีกฝ่ายจะรอ ก่อนจะหมุนเก้าอี้กลับมาเผชิญหน้ากับตัวปัญหาใหญ่ยักษ์ “คุณว่าอะไรนะคะ คุณทองดี!!” เสียงที่บังคับให้เรียบกริบย้อนถาม เธอไขว้มือวางไว้ที่เหนือขาอ่อน กระโปรงพลีทสั้นจับจีบถี่ๆ ร่นขึ้นมาอยู่เหนือหัวเข่า โชว์เรียวขาเพรียวสวยให้อีกฝ่ายได้เห็น สิ่งเดียวที่นลินมั่นใจ เมื่อเธอมีช่วงขาเรียวสวยที่สุด เท่าที่ผู้หญิงควรมี
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม