บทที่5.มนต์จันทรา...
1524 คำ
“มีหลายเมนูเลยที่คิดว่าเธอต้องชอบ เดี๋ยวตามด้วยโชรีโซ (Chorizo) ไส้กรอกรสจัด ตบท้ายด้วยตูร์รอง (Turrón) ‘ขนมหวานมีอัลมอนด์และน้ำผึ้งเป็นส่วนประกอบ’ หรือจะเอากัซปาโช (Gazpacho) ซุปเย็นมาล้างปากดีล่ะ มันทำมาจากขนมปังและมะเขือเทศเป็นหลักรสนุ่มลิ้นดีเหมือนกัน”
“จัดมาเลยคาลิกซ์ เมย่าไม่กลัวอ้วน มีแต่ของอร่อยๆ...ชวนชิมทั้งนั้นค่ะ” ถ้าเรื่องกินเมยานีไม่เกี่ยง เธอเกิดมาโชคดีที่ระบบเผาผลาญทำงานได้อย่างดีเยี่ยม ไม่ว่าเมื่อไร ต่อให้ทานเข้าไปเป็นภูเขา ระบบขับถ่ายก็จะขจัดออกมาจนหมด ไม่เหลือติดค้างให้น้ำหนักตัวได้ขยับขึ้น อีกอย่างการออกกำลังกายเป็นสิ่งที่หญิงสาวโปรดปราน...หากมีเวลาว่างเธอมักจะออกกำลังเรียกเหงื่อตลอด มันเลยทำให้รูปร่างตัวเองสมส่วน แม้จะรับประทานเยอะกว่าสาวๆ คนอื่น
คาลิกซ์โต้ปล่อยให้เมยานีเอร็ดอร่อยกับอาหารที่เธอชอบ เขาปรบมือดังๆ อีกครั้ง คราวนี้มีนักดนตรีออกมาบรรเลงเพลงคลาสสิคสุดแสนไพเราะ หญิงสาวหมุนตัวไปมอง เธอขมวดคิ้วนิดๆ ก่อนจะถามชายหนุ่มเมื่อมันมีแต่เรื่องที่คาใจ
“คุณเหมาร้านนี้เหรอคาลิกซ์? ยกเลิกเถอะค่ะ เมย่าไม่ชอบทานอาหารลำพังแบบนี้ มันเงียบเกิน และอีกอย่างมันเห็นแก่ตัวเกินไปที่จะครอบครองความอร่อยไว้คนเดียว อาจจะมีคนบางคนที่มาจากอีกมุมโลกหนึ่ง เพื่อมาชิมความอร่อยแบบนี้เช่นกัน แต่เขาต้องผิดหวัง เพราะคุณ...”
นี่เป็นอีกอย่างที่ทำให้เขาเริ่มชอบหญิงสาวเพิ่มขึ้น เธอกล้าทักท้วงในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูก ไม่เก็บงำความรู้สึกเอาไว้ กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นในมุมมองของตัวเอง และเขาก็เห็นด้วย
“ฉันนึกว่าเธอจะชอบแบบนี้เสียอีก...มันเป็นส่วนตัวไม่พลุกพล่าน...และโรแมนติกแบบที่สาวๆ ชอบ”
“ไม่เลยคาลิกซ์ มันเงียบเหมือนป่าช้า บรรยากาศในร้านอาหารมันต้องคึกคักค่ะ เพราะมันแสดงให้เห็นว่าร้านเขามีคุณภาพพอ...คุณมองออกไปข้างนอกสิคะ? อาจจะมีคนชะเง้อคอยาว เพราะอยากเข้ามาชิมอาหารในร้านนี้ แต่โดนปิดกั้นเพราะคุณอีกแหละ”
“โอเค!! โอเคเมย่า ฉันยอมแพ้”
ชายหนุ่มยกมือขึ้นแบตรงหน้า เขายอมแพ้เหตุผลดีๆ ของเธอ เมื่อเขาเองก็ไม่ได้ชอบแบบนี้เท่าไร ที่ทำก็เพราะอยากให้เธออารมณ์ดีขึ้น
ชายหนุ่มโบกมือเรียกโจเซ่ บอดี้การ์ดหนุ่มยืนอยู่ไม่ไกล เขารีบเดินเข้ามาหาอย่างไว เพื่อรอรับคำสั่งจากเจ้านาย
“โจเซ่ ไปบอกยกเลิกการเหมาร้านนะ ให้เขาเปิดขายเหมือนเดิม แต่เราจะจ่ายในราคาเดิม...”
“ครับบอส”
โจเซ่แม้จะงงๆ เขาก็ยินดีรับคำสั่งและนำไปปฏิบัติอย่างแข็งขัน
10นาทีผ่านไป มีผู้คนทยอยเดินเข้ามาในร้าน เขาพูดจาเสียงดังๆ และแสดงอาการดีใจสุดซึ้ง ที่ไม่พลาดหวังจากการดั้นด้นมา เมยานียิ้มกว้าง เธอยกมือป้องปากและกระซิบบอกคาลิกซ์โต้เสียงใส
“เห็นไหม? คาลิกซ์ มีเครสอย่างที่เมย่าบอกเลย เขาคงเสียใจแย่ หากพลาดจากการได้ชิมอาหารในร้านที่เขาตั้งใจเอาไว้”
“เห้อ!! ไม่อยากเชื่อเลย ว่าเด็กสาวขี้หวงคนนั้น เติบโตขึ้นมาเป็นนางฟ้าอารีเสียแล้ว”
สมัยเด็กๆ เมยานีหวงของ เธอมักจะกอดไว้แนบอก หากสิ่งๆ นั้นคือสิ่งที่ตัวเองอยากได้ และจะสู้หัวชนฝาหากถูกเยื้อแย่ง แต่บัดนี้...เธอเปลี่ยนไป มีน้ำใจ และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่...จิตใจดีจนแปลกใจ
“อย่ามาหลอกด่าเมย่าเลยคาลิกซ์!! นั่นมันตอนเด็ก เมย่ายังแยกแยะไม่ออก แต่...เวลานี้เมย่าโตแล้ว...”
หญิงสาวตอบกลับใบหน้าแดงกล่ำ สมัยก่อนเธอเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ เมื่อเธอยังไม่รู้จักการแบ่งปัน แต่เมื่อโตขึ้นมาเธอเรียนรู้อะไรอีกหลายๆ อย่าง ยังมีคนอีกมากมายที่ยากไร้และต้องการน้ำใจจากคนที่มั่งมี เธอเผื่อแผ่ให้คนอื่น เท่าที่ตัวเองพอจะทำได้ เป็นนางฟ้าแสนสวยเหมือนอย่างที่ชายหนุ่มพูดกระทบจริงๆ หากคาลิกซ์โต้รู้ว่าเธอทำอะไรเพื่อคนขาดแคลนบ้าง เขาคงอึ้ง!!
ชายหนุ่มยิ้มกว้าง เขาขยิบตาให้หญิงสาว และตอบเสียงแหบแห้ง “รู้แล้วเมย่า เห็นเต็มสองตาว่าเธอโต!!”
เป็นคำพูดสองแง่ สองง่ามที่หญิงสาวได้ยินแล้วหน้าร้อนวูบ เธอมองตามสายตาของเขา ก่อนจะสะเทิ้นวาบ เมื่อสายตาเจ้าชู้มองต่ำกว่าใบหน้า มันหยุดนิ่งที่เนินอกของเธอ
เมยานีข่มอาการเขินอายตามประสาผู้หญิง...เธอแสร้งปัดช้อนส้อมจนตก เพื่อดึงสายตาของชายหนุ่ม ให้ห่างไปจากเนินออกของตัวเองแบบเนียนๆ
เคล้ง!! “อุ้ย!!” หญิงสาวแสร้งยิ้มแหยๆ รีบก้มหน้ากลั้นรอยยิ้ม เมื่อคาลิกซ์โต้สะดุ้งสุดตัว เขากำลังเพลินกับการทอดสายตามองสิ่งสวยงามตรงหน้า
มือแข็งแรงยกขึ้นเกาศีรษะด้านหลังแก้เก้อ เมยานีทำให้เขารู้สึกเหมือนกลับไปเป็นหนุ่มน้อย หนุ่มน้อยที่กำลังเกิดอาการปิ้งรัก!! กับสาวที่ตัวเองเกิดถูกใจ เขารู้สึกถึงกลิ่นไอความรัก...กลิ่นหอมละมุนเช่นนี้ห่างหายไปจากชีวิตเขานานจนแทบจะจำไม่ได้ เมื่อตัวเองประสบความสำเร็จในการทำงาน เริ่มใช้เงินกรุยทาง เมื่อต้องการสิ่งบำรุงบำเรอตัวเอง นับแต่นั้น...เขาก็รู้สึกเหมือนตายด้าน มองผู้หญิงเป็นสิ่งที่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน!! และมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ จนลืมเลือนความรู้สึกอ่อนหวานเช่นนั้นไปจนหมดสิ้น
แต่...วันนี้มันเกิดขึ้นแล้ว กับผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เธอทำให้หัวใจด้านชาของเขา กลับมาเต้นตุ๊บตับ มีชีวิตชีวา
...เฮีย...ขอโทษนะเฮีย...ไม่อยากเป็นน้องชายแล้ว อยากเป็นลูกเขยแทนอ่ะ...
เมยานีกลั้นยิ้ม เธอทานอาหารตรงหน้าต่อ ทำไม่รู้ไม่ชี้ แม้จะรู้สึกวูบวาบ เป็นบางครั้ง เมื่อเธอรู้ว่า สายตาของคาลิกซ์โต้ แวะเวียนมองเธอบ่อยๆ เขาไม่ได้ทำน่าเกลียดเหมือนเดิม ไม่ได้จับจ้องที่สัดส่วนของเธอ แต่...มันกลับทำให้ผิวแก้มของเธอร้อนฉ่าแทน เมื่อสายตาของชายหนุ่มมีความหมายล้นปริ่ม แม้แต่คนโง่ ยังมองออก...
...ไม่นะ...เธอไม่ชอบคนแก่...
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นดังๆ ในหัวสมองเล็กๆ ของเมยานี มันเป็นสิ่งที่เจ้าตัวกำลังคิด แต่ในความเป็นจริงเธอไม่รู้ว่าตัวเองจะทานเสน่ห์อันมากล้นของคาลิกซ์โต้ได้ไหม อายุ35ปี ห่างจากตัวเอง14ปี เขาดูภูมิฐาน ผ่านช่วงวัยรุ่นแบบเธอมาหลายปี แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาดูทรุดโทรมลง เขากลับสง่างามและหล่อเหลา อาจจะเป็นเพราะเขาดูแลตัวเองอย่างดี แม้จะหักโหมในเรื่องบางเรื่องเยอะเกินไปสักหน่อย...และมันเป็นเรื่องเดียวที่เธอไม่ชอบเสียด้วย เลยตะขิดตะขวงเวลาจะพูดจะจา
คาลิกซ์โต้ยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ เขาอมยิ้มเพราะมองเห็นสีหน้าและแววตาของเมยานีเปลี่ยนไป เธอคงคิดอะไรเพลินๆ และมันแสดงออกมาทางสีหน้า มียิ้มนิดๆ กับบึ้งหน่อยๆ ยิ่งมองยิ่งเพลิน ยิ่งมองยิ่งชอบ จนคิดว่า คงจะคุ้มหากลองจีบเธอดูสักที คงไม่หน้าแหกเพราะถูกหญิงสาวปฏิเสธทันควัน...คงต้องเริ่มคิดแผนเนียนๆ จีบเธอแบบไม่ให้รู้ตัว
หนทางข้างหน้าไม่รู้ต้องเจออะไรบ้าง? เพราะเมฆาเป็นคนเด็ดขาด เขาจริงจังและหวงบุตรสาวสุดๆ ไม่รู้ว่าความผิดครั้งนี้ เขาจะโดนว่าที่พ่อตา จัดการอย่างไร? แต่คงต้องสู้ เมื่อเป้าหมายมีค่ายิ่ง...เมยานี ไกลหิรัญ เด็กหญิงที่เขาเคยเบื่อหน้า เพราะเธอเอาแต่ใจ และขี้แยจนน่าเบื่อ บัดนี้เธอโตเป็นสาว สวยสะพรั่ง จนคนใจแข็งอย่างเขาต้องยอมศิโรราบ เอาว่ะ...โบราณว่ารับประทานเด็กแล้วเป็นอมตะ!! เขาไม่ได้อยากมีอายุยืนยาวเป็นร้อยปี แค่อยากเดินเคียงข้างเธอ และมองเห็นหน้าเธอคนแรกในยามที่ลืมตาตื่นตอนเช้า...เขาไม่ได้ฝันไปนะ แค่มโนไว้ก่อน เมื่อยังไม่ได้ลงมือทำ...ไม่รู้จะออกหัวหรือออกก้อย...เมื่อเมยานีไม่ได้พิศวาสเขาเหมือนผู้หญิงที่เคยพบเจอ
หลังทานมื้อค่ำจนอิ่มหนำสำราญ แม้จะขัดเขินบ้างในบางครั้ง เมื่อคาลิกซ์โต้ขยันทอดสายตาหวานเชื่อมให้เธอบ่อยๆ แต่เมยานีมีภูมิคุ้มกันตัวเองดีพอ เธอไม่แพ้คนหล่อ เมื่อบิดาหล่อเขาขั้นเทพบุตร เพราะฉะนั้นผู้ชายคนอื่นๆ เทียบไม่ได้เลย บิดาของเธอเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก
- ผู้เขียน
