บทที่3.ตะลุยมาดริด!!
1546 คำ
บทที่3.ตะลุยมาดริด!!
“ชึ้ย!! ตาบ้า คนฉวยโอกาส คอยดูนะเมย่าจะเอาคืนให้สาแก่ใจ”
หญิงสาวเดินกระแทกเท้ากลับไปนั่งที่โต๊ะ ใบหน้าตูม อาหารเช้ายังตั้งอยู่ที่เดิม เธอกระแทกกระทั้นชามแก้ว เหมือนกับทุกสิ่งรอบตัวเป็นคาลิกซ์โต้ ไม่ว่าจะหยิบ จะจับ หญิงสาวออกแรงเต็มที่ เสียดายที่หมอนั้นเผ่นไปไกลเสียแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงได้ตะกุยหน้าหล่อๆ นั่นให้ยับ เพราะความที่เขาบังอาจมาหอมแก้มเธอ!!
หญิงสาวกำลังจะเดินขึ้นไปบนห้องนอน เสียงโทรศัพท์ก็ดังก้องกังวาน เธอขมวดคิ้วนิดๆ เหลือบมองหาสาวใช้ แต่ไม่มีใครสักคนอยู่ในบริเวณนี้...
เธอจึงเดินมารับโทรศัพท์แทนให้!!
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แต้มมุมปากอิ่ม...ก่อนจะเอื้อมยกหูโทรศัพท์ขึ้นฟัง
“ไปมุดหัวอยู่ไหน? กันหมดห่ะ!! ปล่อยให้ฉันกดโทรศัพท์จนมือแทบจะหงิก” เมยานีแบนหน้าออกห่างโทรศัพท์ เธอขมวดคิ้วแน่น ใครล่ะ? ที่โทรศัพท์เข้ามา ช่างไร้คุณสมบัติผู้ดีสิ้นดี!!
“ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครคะ? แล้วมีธุระอะไรถึงโทร. มาเล่า”
เธอสอบถามกลับเสียงนุ่มทุ่ม...แม้จะอยากจะกระแทกโทรศัพท์ลงกับแป้นเสียเลยเพราะคำพูดคำจาของคนปลายสายไร้มารยาทสิ้นดี แต่...ด้วยหน้าที่เจ้าบ้านที่ดี จึงสู้อุตส่าห์อดทนฟังคำพูดที่ไม่น่าฟังเหล่านั้น
“นี่หล่อน!! ฉันจะมีธุระ? หรือไม่มี... ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของหล่อนนะย่ะ”
อ้าว!! ความหวังดีของเธอกลายเป็น...เสือก...เสียได้ในความหมายของบุคคลที่โทรศัพท์เข้ามา
“ดิฉันถาม...เพราะจะได้เรียนให้คนที่คุณต้องการคุยด้วยได้ถูก...ถ้าคุณไม่มีอะไร!! ดิฉันขอวางนะคะ...” หญิงสาวข่มอารมณ์เดือดดาลไว้แทบแย่ ไม่อยากแว๊ดๆ ให้คนแปลกหน้าอารมณ์เสีย เพราะหากเธอทำขึ้นมาจริงๆ มันจะยาว...เมื่อไม่เคยยอมใครง่ายๆ
“อีนี่!! ทำเป็นเล่นลิ้นดีนัก รอให้ฉันได้เข้าไปเหยียบที่บ้านนั้นก่อนเถอะ ฉันจะตามไปตบให้ถึงที่”
อ้าว!! มาหาเรื่องเธอก่อนแบบนี้...จบไม่สวยแน่!! อยากลองก็เชิญมาสิ
“มาสิคะ!! ดิฉันอยู่บ้านนี้อีก3 อาทิตย์ ถ้าอยากจะปะมือกันก็มาสิ!! ถามหาคนชื่อเมย่านะคุณ...รับรองไม่ผิดหวัง”
เมยานีตอกกลับเสียงเย็นเฉียบ คนปลายสายจะเป็นใคร... ตอนนี้เธอไม่สนแล้วล่ะ หากแหลมเข้ามา...รับรองได้เจอดีแน่...
มัสลินชะงักไปนิดๆ คนปลายสายที่เธอสนทนาด้วยคงไม่ใช่สาวใช้ภายในบ้าน หล่อนถึงได้กล้าท้าทายกลับมา...และเจ้าหล่อนเป็นใครกันล่ะ? มีความสำคัญกับคาลิกซ์โต้อย่างไร ทำไมถึงเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์โฮเซ่ได้ นั่นคือสิ่งที่เธอต้องสืบให้รู้ ชายหนุ่มเป็นคนที่เธอตีตราจับจอง เพราะฉะนั้นไม่มีทางยอมให้ใครมาโฉบเอาไปได้ง่ายๆ
“เธอเป็นใครห่ะ? เข้าไปอยู่ที่นั่นได้ไง?”
หญิงสาวถามกลับเสียงสั่น โกรธแค้นแน่นอกไปหมด
“เมยานี ไกลหิรัญอยากรู้ถามคาลิกซ์ดูนะคะ...เมย่าสำคัญขนาดเขาต้องคอยเทคแคร์...และวันนี้เขาจะเป็นคนพาเมย่าตะลุยมาดริด...”
การเติมเชื้อไฟเข้าไปในกองฟืนที่กำลังลุกโพลง เป็นความถนัดส่วนตัวของเมยานี เรื่องยั่วอารมณ์คนอื่นก็เป็นของถนัดของเธออีกนั่นแหละ เรื่องป่วน เรื่องราวีเธอไม่เคยเป็นรองใคร แม่คนนี้คิดผิดแล้วล่ะ!! ที่คิดจะมาต่อกรกับเธอ อยากแหยมก็ลองเยี่ยมหน้ามา แม่จะซัดกลับให้หน้าหงาย ให้รู้เสียบ้างว่าเธอแสบ ป่วน กวนเมืองขนาดไหน...
คาลิกซ์ ยัยนั่นเรียกชื่อคาลิกซ์โต้อย่างสนิทสนม หล่อนเป็นใครกันล่ะ มัสลินอึ้งไปเลยกับคำตอบ เธอกำหมัดแน่น เผลอตัวกดวางสายแบบงงๆ และเร่งรีบหาวิธีสืบความเคลื่อนไหวของชายหนุ่ม เพราะไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นความจริงเต็มร้อย
ว่าแต่หล่อนคือใครกันล่ะ ชื่อแปลกๆ เหมือนไม่ใช่คนสเปน?
“คิดจะเล่นกับเมย่า...คิดผิดล่ะ!!”
เมยานีวางสายโทรศัพท์ เธอเดินลอยชายขึ้นไปชั้นบนอย่างสบายอารมณ์ ไม่รู้หรอกว่าคนที่โทรศัพท์เข้ามาเป็นใคร? แต่สบายใจที่ได้ระบายความหงุดหงิดที่เกิดขึ้นเพราะเจ้าของบ้าน ไปกับคนที่ไม่รู้เรื่อง หล่อนคงสำคัญพอตัว ไม่เช่นนั้นคงไม่กล้าต่อสายเข้ามาที่คฤหาสน์โฮเซ่ เมื่อพื้นที่นี้ เป็นพื้นที่ส่วนตัว คาลิกซ์โต้ไม่ชอบให้คนนอกเข้ามายุ่มย่าม
โฮเซ่คอปเปอร์เรชั่น...
อาคารสูงตระหง่านความสูงกว่า10 ชั้นของตัวตึก แม้จะดูต่ำไปเมื่อเทียบกับตึกสูงๆ โดยรอบ แต่เนื้อที่กับบริเวณกว้างๆ ข่มความสูงที่รายรอบให้ดูด้อยไปถนัดตา ตึกสำนักงานใหญ่ของโฮเซ่ทั้งหมด สถานที่ที่เป็นหัวหอกบัญชาการ ผู้กุมบังเ**ยน คือ คาลิกซ์โต้ โฮเซ่ชายหนุ่มมากความสามารถ ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นมหาเศรษฐีเพราะความเพียรพยายาม แต่ชีวิตหนุ่มของเขาก็ใช่ย่อย เขาใช้เงินปูทาง เพื่อครอบครองสาวสดและไม่สด ได้อย่างง่ายดาย เงินเยอะๆสามารถง้างได้ทุกอย่าง ถลกผ้าออกจากร่างกายได้แม้จะยากเย็นแสนเข็ญ
“บอสครับ!! สายคุณมัสลิน รับไหมครับ?”
เสียงโจเซ่ร้องถาม มือของเขาปิดกระบอกโทรศัพท์ไว้...รอคอยคำตอบของคาลิกซ์โต้อย่างใจจดใจจ่อ
“มัสลิน!! โทร. มาทำไมว่ะ”
เขาไม่ตอบกลับแต่ย้อนถาม สองมือยังคงเซ็นเอกสารตรงหน้าไม่หยุด เพราะช่วงบ่าย เขามีธุระ เพราะฉะนั้นต้องเคลียร์งานให้เสร็จ จะได้ไม่มีอะไรค้างคา
“เธอขอคุยกับบอสครับ”
คุย...ถึงมัสลินจะเป็นของใหม่สำหรับเขา แต่เธอก็ไม่ได้มีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่น เป็นแค่ผู้หญิงที่เป็นคู่ขา ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องตามข้อตกลง...ชายหนุ่มพยักใบหน้าตกลง เขาอยากรู้เหมือนกันว่าเจ้าหล่อนมีเรื่องอะไรสำคัญ ถึงยอมแหกข้อตกลงที่มีต่อกัน...
“โอนมา โจเซ่”
ปลายนิ้วเรียวสวยกดอินเตอร์คอมด้านหน้าเมื่อมีสัญญาณไฟกระพริบวิบวับ...
“เซฮัลโลค่ะ คาลิกซ์!!” เสียงหวานที่ดังผ่านสายมาหวานหยด แต่เธอใช้คำเรียกไม่ถูกต้อง เขาไม่เคยอนุญาตให้ใครใช้คำเรียกที่เป็นส่วนตัว แถมสนิทสนมแบบนี้ ยกเว้นคนในครอบครัวตัวเอง
“มิสเตอร์คาลิกซ์โต้!! คุณตกไปคำนะมัสลิน ธุระของคุณคือการเซไฮผมนะเหรอ? ถ้างั้นผมคงต้องวางสายนะ... เพราะกองแฟ้มตรงหน้าผม สูงเกือบท่วมศีรษะ”
เสียงเย็นชาตอบกลับ เขาเตรียมจะกดวางสาย เมื่อหมดธุระกับหญิงสาวปลายสาย เธอไม่ได้มีธุระสำคัญ!! แค่ต้องการหว่านเสน่ห์ ซึ่งเขาไม่นิยม...เวลาของเขาเป็นเงินเป็นทองไม่ได้ปล่อยทิ้งปล่อยขว้างกับเรื่องไร้สาระ
“เดี๋ยวค่ะเดี๋ยว มัสลินมีเรื่องจะถามคุณค่ะคาลิกซ์โต้”
“ว่ามาคุณมีเวลา5 นาทีเท่านั้น”
ชายหนุ่มยอมอนุโลมให้มัสลิน เพราะมันเป็นความพลั้งเผลอครั้งแรก...แต่จะไม่มีครั้งต่อไปแน่ๆ
“ขอบคุณค่ะคาลิกซ์โต้... มัสลินอยากรู้...ผู้หญิงที่ชื่อเมยานีเป็นอะไรกับคุณคะ?”
คำถามง่ายๆ แต่มัสลินรู้จักเมยานีได้อย่างไร? ถ้าเธอไม่ได้ไปที่คฤหาสน์โฮเซ่!!
คาลิกซ์โต้ขยับตัวนั่งตรงๆ เขาถามกลับเสียงเคร่งเครียด เพราะรู้สึกว่ามัสลินกำลังล้ำเส้นที่เขาขีดไว้ คฤหาสน์โฮเซ่ไม่เคยได้ต้อนรับผู้หญิง ...เมยานีเป็นคนพิเศษ เธอเป็นกึ่งๆ หลานสาวและเขาไม่ต้องการให้เธอไม่สบายใจ ไม่อยากให้มีอะไรไปกระทบกระเทือนจิตใจเจ้าหล่อน แม้จะรู้ว่าเมยานีแกร่งพอที่จะรับมือกับพวกผู้หญิงของเขาทั้งหมด
“รู้จักกับเมย่าได้ยังไงมัสลิน!! ไปที่บ้านผมมาเหรอ?”
เสียงเย็บชาจนคนได้ยินถึงกับสั่นสะท้าน...เม็ดเหงื่อไหลซึมเต็มหน้าผากโหนกนูน... “ปะ เปล่าคะ มัสลินไม่ได้ไปที่โฮเซ่ แค่โทร. ไป แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรับสาย”
เสียงผ่อนลมหายใจยาวเหยียด คาลิกซ์โต้คงไม่รู้ตัวว่าเขาใส่ใจเมยานีกระทั้งความรู้สึก เขาไม่อยากให้เธอต้องหงุดหงิด คนที่ทำให้เมยานีโกรธได้ อารมณ์เสียได้ มีแค่เขาคนเดียว คนอื่นห้าม!!
“มีธุระอะไรล่ะ ถึงโทร. ไป ผมไม่เคยบอกเบอร์ที่บ้านกับคุณนี่มัสลิน!!”
เบอร์โทรศัพท์ของคาลิกซ์โต้หาไม่อยากหรอก ในฐานะนักธุรกิจที่มีคนอยากติดต่อกับเขา ไม่ว่าจะเป็นเบอร์ที่บ้าน หรือเบอร์ที่ทำงาน แค่เข้าไปเสิร์ชหาในอินเตอร์เน็ต แค่กด Enter ก็ขึ้นมาเป็นตับ...แต่ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองมีคนคอยจับตามองมากขนาดนั้น
“ไม่ได้มีธุระอะไรหรอกคะ แค่คิดถึงและอยากเจอคุณเท่านั้นเองค่ะ” ชายหนุ่มยังไม่ได้ตอบคำถาม ที่เธอถามถึงผู้หญิงคนนั้น เขากลับย้อนถามเธอ จนต้องรีบแก้ตัวให้ตัวเองรอดก่อน จนลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าเธอต้องการรู้เกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่อเมยานี
- ผู้เขียน
