“คุณแม่ครับ...ซาเนียร์ไม่เกี่ยว” “ไม่เกี่ยว? หึ! ไม่เกี่ยวแต่แกปกป้องมันเสียงแข็งนี่นะตาคัส ไปหลงเสน่ห์อะไรผู้หญิงแบบนั้นอีกฮะ! ไหนว่าจบกันแล้วไงนี่อย่าบอกนะว่ามันกลับมาจับแกอีก! หึ! ฉันว่าแล้ว ผู้หญิงแบบนั้นมันจะยอมไปจากชีวิตแกเหรอ เงินแกตั้งมากมายขนาดนั้นถ้ามันปล่อยมันก็โง่เต็มทน!” “อ่าส์! ซาเนียร์ไม่ใช่คนแบบนั้นครับแม่! เขาไม่เคยจับผม! เขาไม่เอาผมด้วยซ้ำ! ขนาดลูกชายแม่หน้าด้านไปขอโอกาสแก้ตัวอีกสักครั้งเมียผมยังไม่คิดจะให้โอกาสแถมยังไล่ผมเหมือนหมูเหมือนหมาเลยครับแม่!” “...แกพูดแบบนี้หมายวามว่ายังไงตาคัส?” แม่ถามออกมาเหมือนไม่อยากจะเชื่อหู ไม่อยากยอมรับความจริงที่ได้ยินด้วยซ้ำ “แม่รู้ครับว่าผมหมายความว่ายังไง” “...” แม่ยืนจ้องผมแล้วท่านก็กำมือตัวเองด้วยความโกรธ “ผมรัก... / ฉันไม่เอาสะใภ้แบบนั้นเด็ดขาด! แกกำลังหลงมารยาของมัน ระวังเถอะตาคัส ระวังมันจะเข้ามาสูบเลือดสูบเนื้อแก!” “ไม่ต้