“เมีย”
“...”
“เมีย”
“...”
หมับ~
“เมียครับ~ / อื้อ! ทำอะไรเนี่ย!” ฉันร้องแล้วก็ขนลุกขนชันกับไรหนวดและลมหายใจอุ่น ๆ ที่ปะทะต้นคอ
“กอดไง แล้วเดี๋ยวจะทำโทษด้วยเพราะพี่เรียกตั้งนานไม่ขานรับเลย”
“ชื่อเนียร์ไม่ใช่เมีย” ฉันฝืนทำเสียงนิ่ง ๆ ตอบเขา
แผล็บ~
“จริงเหรอ~”
“อย่ามาทำแบบนี้นะลูคัส ไม่เห็นเหรอว่าทำงานอยู่”
“พี่ช่วยไหมจะได้ เสร็จ เร็ว ๆ” เน้นคำว่าเสร็จซะจนไม่รู้เลยนะว่าคิดอะไรอยู่ -///- เสาร์อาทิตย์ไม่ต้องทำอะไรกันแล้วหาเรื่องกินตับทั้งวัน
“ถอยไปให้ห่างเลยลูคัส” ฉันหันหน้าไปบอกแต่คนหน้ามึนอย่างลูคัสก็ถือโอกาสกดจมูกลงมาหอมแก้มซะงั้น
ฟอด~
เฮ้อ!!! จะไล่ไอ้คนที่แปลงร่างเป็นริ้นเหลือบไรให้ห่างตัวสักชั่วโมงสองชั่วโมงยังไงดี -_-
“ไม่อยากได้กำลังใจจากพี่เหรอ” แล้วเนี่ยก็ดันอ้อนได้น่ารักมากถึงจะไม่ได้ใช้เสียงสองเสียงสามเหมือนผู้หญิงก็ตาม ใจหนึ่งอยากไล่อีกใจก็อยากให้อยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา
