“กวิน! กวินใช่ไหม!”
ขวัญชีวาร้องทักขึ้นหลังจากที่เงียบนิ่งใช้ความคิดกับตัวเองจนได้รับคำตอบว่าชายหนุ่มตรงหน้าของเธอในตอนนี้คือ ‘กวิน’ เพื่อนสนิทสมัยเรียนมัธยมปลายของเธอนั่นเอง เพราะอีกฝ่ายดูเปลี่ยนไปมากเสียจนเธอแทบจะจำไม่ได้แต่ก็ยังหลงเหลือเคร้าโครงเดิมให้พอให้นึกออกอยู่บ้างแต่ก็เล็กน้อยเหลือเกิน
“เราเอง ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอขวัญอีกครั้งแบบนี้ แล้วนี่...เราไม่ได้เข้ามาขัดจังหวะอะไรขวัญใช่ไหม” หมอหนุ่มเอ่ยถามขึ้นก่อนจะหันเหความสนใจไปหาผู้ชายอีกคนที่กำลังนั่งปั้นหน้าไม่สบอารมณ์ให้ได้เห็น และนั่นทำให้คนที่เฝ้ารอโอกาสนี้มานานถึงกลับต้องรีบส่ายหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะลุกยืนขึ้นพร้อมให้คำตอบ
“ไม่เลย! นี่เราหมดธุระกับที่นี่พอดี ถ้ายังไงกวินช่วยไปส่งเราหน่อยได้ไหม พอดีว่าเราไม่ได้เอารถมา” เพราะโอกาสเช่นนี้ไม่ได้แวะเวียนมาหาบ่อยๆ เธอจึงไม่ยอมปล่อยให้มันหลุดลอยไปได้ง่ายๆ แม้ว่าจะเห็นสีหน้าที่ไม่พอใจข
