บทที่13
งอน
ถึงเวลาเลิกเรียนคุณพร้อมก็มารับตรงเวลาเป๊ะๆ เขาบอกว่าคุยงานเสร็จแล้วเลยหาซื้อขนมมาฝากส่วนคุณก้องภพช่วงนี้งานเยอะเพราะเขาสั่งให้ไปดูผับสาขาพัทยา
กลับมาถึงคอนโดฉันก็เตรียมขึ้นไลฟ์ส่วนคุณพร้อมเขานั่งดูฉันเงียบๆ พอเพื่อนๆ ฉันมาเขาก็ขอตัวกลับขึ้นไปทำงาน ถึงเวลาไลฟ์ฉันก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดนอนสีแดงสดเปิดหลังและโชว์เนินอกไซซ์36ที่ฉันมี
“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า วันนี้โมจิขึ้นไลฟ์ไวหน่อยอย่าลืมกดไลค์กดแชร์ให้โมจิด้วยนะคะ”
ลูกเจี๊ยบ: ชุดที่แม่ค้าใส่เท่าไหร่คะ
“ชุดที่โมจิใส่อยู่ราคา 199 บาทค่ะคุณพี่ลูกเจี๊ยบ ชุดนี้ใส่นอนสบายมาเลยผ้าไม่รัดไม่ต้องกลัวว่าจะคันค่ะ”
Phrom Phonlaphat : CF ชุดที่แม่ค้าใส่ครับ จะซื้อให้แฟน
ฉันอ่านคอมเมนต์นี้แล้วใบหน้าร้อนวูบวาบใช่จริงๆ ด้วยรูปโปรไฟล์เขา ชื่อเขา ฉันปิดการขายชุดนอนชุดนี้ก่อนจะถอดมันออก การไลฟ์ขายของฉันจะมีเซฟตี้เกาะอกด้านในแต่ก็เห็นสรีระเพราะฉันต้องเป็นหุ่นสวมใส่เสื้อผ้าเอง
“มาชุดที่สองกันดีกว่าค่ะ ชุดนี้เป็นชุดนอนลายลูกไม้สีดำโมจิอยากจะบอกว่าผ้ามันยืดมากนะคะไซซ์Lใส่ได้สบายๆเลยค่ะ นี่ค่ะเป็นไงคะโมจิใส่แล้วผ้ายังยืดด้านข้างได้อีกเยอะเลย”
Phrom Phonlaphat: CF ชุดที่แม่ค้าใส่ครับ จะซื้อให้แฟน
อีกแล้ว! คุณพร้อมปิดการขายชุดนอนของฉันอีกแล้ว โบว์กับดิวเริ่มยิ้มให้กันจนฉันเริ่มเขินออกกล้อง มาถึงตัวที่สามฉันหยิบชุดนอนสีครีมที่ดูเรียบร้อยแต่แอบซ่อนความน่าค้นหาขึ้นมาสวมใส่ยังไม่ทันจะอ้าปากก็เอาอีกแล้ว
Phrom Phonlaphat: CF ชุดที่แม่ค้าใส่ครับ จะซื้อให้แฟน
“คุณพร้อมคะปล่อยให้คนอื่นบ้างเถอะค่ะ โมจิขายของอยู่นะเดี๋ยวจะโดนตี”
Phrom Phonlaphat...
ผมต้องกลัวยัยตัวเปี๊ยกนี่ไหมมาขู่ตีผมกลางไลฟ์แบบนี้ได้ไงผมเลยตัดปัญหาเหมามันทุกชุดนั่นแหละ เธอยืนตาค้างกลางไลฟ์จนคอมเมนต์จากลูกค้าเธอเพิ่มขึ้นรั่วๆ ถามถึงสถานะของผมสองคน ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะตอบว่ายังไง
(คุณพร้อมอะ หืมมม!!)
โมโหจริงปะเนี่ยหน้าแดงเป็นตูดลิงเลยยัยตัวเปี๊ยก ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดโอนเงินให้เธอไปสามแสน ผมไม่รู้ว่าค่าชุดมันเท่าไหร่แต่ถ้าเธอยังไลฟ์อีกผมก็จะเหมาอีก เอาง่ายๆ ผมหวงทุกอย่างที่เป็นเธอ
ผมรีบปิดคอมเพื่อลงมาหาเธอข้างล่างตอนนี้เพื่อนๆ ของเธอกำลังยืนเกาหัวกับชุดที่กองอยู่กลางห้องส่วนยัยตัวเปี๊ยกปิดไลฟ์มานั่งกอดอกอยู่บนโซฟา
“คุณพร้อมสวัสดีค่ะ” สองสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มที่เข้ามาก่อนจะขยับไปนั่งข้างกันเพื่อดูเพื่อนรักตีกับแฟน
“โกรธเหรอคะ”
“มึงงงงง ผู้ชายพูดคะ” โบว์แทบอยากจะกรี๊ดลั่นห้องแต่ดิวยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้เสียก่อน
“กูเขินไม่ไหวแล้วอยากมีผัวแบบนี้ค่ะ”
“ไม่โกรธได้ไงคะ คุณเหมาชุดโมจิหมดเลย คนอื่นไม่ได้ซื้อเลยสักชุดเดียว”
“ก็ดีแล้วนี่ฉันช่วยอุดหนุนแฟนผิดตรงไหน”
“ไม่ผิดค่ะ แต่เงินคุณโอนมามากเกินไปวันนี้ชุดโมจิเตรียมไว้แค่60ชุด ชุดละ199รวมเป็นเงินแค่ 11,940 บาทแต่คุณโอนเงินให้โมจิตั้งสามแสนมันมากเกินไป”
“ก็เป็นค่าขนมไง เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องโกรธกันเลย” ผมจับปอยผมทัดหูให้เธอจนเธอหันมามองหน้าผม แววตายังคงโกรธเคืองผมอยู่ผมจะง้อเธอยังไงดีนะ
“โมจิขา....”
“มึงพวกกูขอกลับก่อนนะไหนๆ ก็ไม่ต้องแพ็กของส่งแล้ว เดี๋ยวพวกกูไปช็อปกระเป๋าแล้วจะหิ้วมาฝาก”
“ทำไมรีบกลับไม่กินข้าวกับกูก่อนเหรอ”
“ไม่ดีกว่ากูว่ามึงน่าจะง้อกันยาว พวกหนูกลับก่อนนะคะคุณพร้อม”
ผมพยักหน้ารับทั้งสองคน พอพวกเธอกลับไปแล้วผมก็รีบเอนกายนอนหนุนตักเธอแล้วดึงมือเธอมาจูบเบาๆ โมจิเธอมองหน้าผมแล้วแอบอมยิ้ม ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมเป็นคนคลั่งรักนี่หว่า เธอคงรับมือผมไม่ทันและคงไม่คิดว่าผมจะมีมุมนี่ด้วย
“หายโกรธกันนะ”
“คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ โมจิกลัวลูกค้าหนีหมดนี่ยังไม่ได้สาธิตการนวดนมเลย”
“ตลกและนวดนมอะไรไม่ให้นวด-_-!” นวดนมแบบที่ผมเคยเห็นน่ะเหรอฝันไปเถอะ ผมจะไม่ยอมให้ใครได้เห็นนมเธอเด็ดขาด
“แต่โมจิขายครีมนวดนมนะคะ”
“เฮ้ออ งานยากแล้วสิ ฉันมันก็ขี้หวงด้วย” ผมลุกขึ้นมานั่งกอดอกบ้าง นี่ผมเครียดจริงๆ นะผมลืมไปเลยว่าเธอขายของแบบนี้
“เรื่องงานคุณพร้อมต้องยอมเข้าใจโมจิหน่อยนะคะ โอเคไหมคะเราต้องเว้นที่ว่างให้กันบ้าง คุณพร้อมได้ยินที่โมจิพูดไหมคะ คุณพร้อมมมม”
โมจิเขย่าแขนของชายหนุ่มเบาๆ แต่เขาแสดงอาการงอนเธอจริงจังเหมือนกับที่เธอทำกับเขาเมื่อกี้ โมจิจึงยู่ปากครุ่นคิดหาวิธีง้อเขาคืนบ้าง เธอรวบรวมความกล้าปีนขึ้นไปนั่งบนตักของเขาโดยหันหน้าเข้าหาสองแขนโอบกอดคอไว้แน่น ชายหนุ่มตกใจไม่ทันได้ตั้งตัวจึงรีบโอบเอวเธอไว้เพราะกลัวเธอจะตกลงไป
“คุณพร้อมหายโกรธโมจินะ โมจิต้องทำงานโมจิสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีของคุณ นะคะคุณพร้อม”
“รู้ไหมว่าทำแบบนี้จะโดนอะไรโมจิ”
“โมจิไม่สนอะ โมจิง้อนะ”
-----------------------------------
ผู้ชายแบบคุณพร้อม CFได้ที่ไหนคะ
รี๊ดขาาา ดราม่าเรื่องนี้มาจากปัญหาครอบครัวนะคะ เรื่องนี้ไม่มีนอกกายไม่มีนอกใจ แต่ปัญหารอบด้านโมจิต้องเตรียมรับมือให้ได้