“คุณไปจัดการตัวเองเถอะค่ะ เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจัดการเอง” น้ำขิงขยับไปหยิบเสื้อคลุมจากในตู้มาสวมทับซ้อนผ้าขนหนูที่เธอพันไว้ทันทีเมื่อเขาให้อิสระกับเธอ เรโนลต์ยักไหล่อย่างไม่เห็นว่าต้องเป็นเรื่องราวอะไร เขาจึงเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
เรโนลต์ที่ออกมาจากห้องน้ำอีกครั้งหลังจากอาบน้ำสระผมใหม่อีกครั้ง ที่นอนก็ได้รับการบูรณะใหม่เรียบร้อยแล้ว น้ำขิงกำลังเก็บของเก่ายัดใส่ถุงเตรียมส่งซัก “เดี๋ยวผมจะลงไปแต่งตัวข้างล่าง” ก็กระเป๋าใส่เสื้อผ้าเขายังอยู่ข้างล่าง “คุณก็จัดการตัวเอง กินผลไม้รองท้องสักหน่อยเดี๋ยวผมจะพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก” เขาพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที น้ำขิงถึงพึ่งจะสังเกตุว่ามีจานใส่ผลไม้วางไว้ที่โต๊ะกับน้ำเปล่า
หลังจากนั้นเวลาผ่านไปอีกชั่วโมงกว่าน้ำขิงที่กำลังออกจากห้องนอนก็เจอกับพี่จินที่มายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนของตน “กระเป๋าใครคะ” น้ำขิงต้องเอ่ยถามเมื่อเธอจำได้ว่ากระเป๋าเดินทางแบบนี้
