"ง่วงไหม ไปนอนในห้องดีกว่า"
เมื่อผมเห็นคนตัวเล็กตาปรือ จะหลับแหล่ไม่แหล่ ผมเลยชวนเธอเข้าไปนอนในห้อง ผมเองก็ง่วงๆ
"อื้มอุ้มปลายหน่อยคะ ขี้เกียจเดิน"
คนตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
"หึ ยัยตัวแสบอ้อนเก่งจริงๆ"
ผมอุ้มยัยตัวแสบตามคำอ้อนของเธอ แล้วค่อยๆวางเธอบนที่นอน
"พี่จะกลับปลุกปลายด้วยนะคะ ปลายไม่อยากตื่นมาแล้วไม่เจอพี่นอนอยู่ข้างๆ"
เธอจะขยันทำให้ใจผมเต้นแรงไปถึงไหน
"ถ้าอยากนอนดีๆ เลิกอ้อนแบบนี้ได้แล้ว เดี๋ยวก็โดนฉันจับกระแทกหรอก "
แค่เสียงหวานของเธอก็ทำเอาผมน้ำเดินแล้ว
ผมจับให้เธอมานอนหนุนแขน แล้วดึงเธอเข้ามาแนบอก ผมมีความรู้สึกบางอย่างกับเธอแล้วแต่แค่ยังไม่แน่ใจ ผมเลยตั้งใจที่จะค่อยๆคบกับเธอดู แต่ที่ชัดที่สุดตอนนี้คือผมอยากอยู่ใกล้ๆเธอ มองร่างบางที่หายใจสม่ำเสมอไปแล้วในอ้อมกอดผม ไม่นานผมเองก็หลับตามเธอไปเช่นเดียวกัน
13.30น.
"ปลาย ปลาย ตื่นได้แล้ว"
เมื่อเริ่มรู้สึกหิวผมจึงปลุก
