“ไม่ต้องมาทำเป็นตีสองหน้า ธาตุแท้เจ้าเป็นเยี่ยงไร ทำไมข้าจะมิรู้ ไม่ว่าอย่างไรวันนี้ข้าจะล้างแค้นให้ท่านพ่อท่านแม่ ถ้าข้าไม่ตาย เจ้าก็ต้องตาย…ฝูเฟยเทียน” เธอตะโกนใส่หน้าพร้อมตวัดปลายดาบชี้หน้าเขาด้วยความแค้นสุดขีด
“เกิดอะไรขึ้นชิงชิง เจ้าไปเจอเรื่องอะไรมา เหตุใดเจ้าถึง…” ชายหนุ่มมองคนรักด้วยสีหน้าสงสัยแกมเจ็บปวด
“ไม่ต้องมาทำไขสือ วันนี้ถ้าฆ่าคนชั่วอย่างเจ้าไม่ได้ ข้าก็ไม่ขอมีชีวิตอยู่อีกต่อไป” อีกครั้งที่เธอกวัดแกว่งกระบี่ในมืออย่างบ้าคลั่ง แต่มีหรือที่คนไร้ซึ่งวรยุทธจะสู้คนที่มีวิชาแก่กล้าเช่นเขาได้ สุดท้ายเธอจึงตกอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้
“ปล่อย ข้าเกลียดเจ้า อย่าเอามือสกปรกมาแตะต้องตัวข้า” เธอพยายามสลัดมือเขาออกด้วยท่าทีรังเกียจ แต่เขากลับยิ่งออกแรงกอดเธอแน่นขึ้น
“ข้ารู้ว่าเจ้ายังเสียใจเรื่องครอบครัว ข้าเองก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเจ้า แต่ข้าให้สัญญาว่าข้าจะตามล่าเอาเลือดพ
