“แต่แม่กับพ่อตอบตกลงไปแล้วนะลูก”
“คุณแม่! คุณแม่กับคุณพ่อไปตอบตกลงยกเต็นให้เขาตั้งแต่เมื่อไรคะ ทำไมไม่ถามความสมัครใจของเต็นสักคำ” พลอยไพลินเริ่มโกรธลามมาถึงบิดามารดา ท่านไปตกปากรับคำเขาโดยไม่ถามเธอแบบนี้ได้ยังไง
“วาโยเข้ามาขออนุญาตคุณพ่อ ขอไปมาหาสู่และใกล้ชิดกับลูกตั้งแต่ตอนที่จบเรื่องของน้ำฝนกับพี่เพลิง”
“แล้วคุณพ่อก็อนุญาต? มิน่าล่ะ...เขาถึงเข้าออกบ้านเราได้ตามอำเภอใจ แล้วก็ชอบทำตัวข่มเต็นตลอดเลย” พลอยไพลินหน้าหงิกลงมากกว่าเดิม เขาเข้าทางพ่อเธอนี่เอง มิน่าล่ะ พี่กระต่ายน้อยที่เคยหวงเธอกับผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ แต่กลับไม่มีท่าทีจะกีดกันเขาเลย ปล่อยเธอไปกับเสือร้ายให้โดนเอาเปรียบอยู่บ่อยๆ
“วาโยเป็นคนดี และเขาก็ดูแลลูกได้ดีสมกับที่พ่อกับแม่ไว้ใจ”
“พี่โยไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่ทุกคนเห็นนะคะ เขาเป็นเสือร้าย ชอบเอาเปรียบเต็น”
เมื่อลูกสาวพูดบางอย่างที่คลุมเครือด้วยความลืมตัว และสิ่งที่พูดออ
