ด้วยแรงแห่งปรารถนา

ตอนที่สาม เผชิญหน้า...ปะทะแหลก 2

เช้าวันจันทร์กันย์ธาราและสายไหมเดินทางมาที่อีดีซี เอนเตอร์เทน บริษัทด้านการบันเทิงยักษ์ใหญ่ที่ครอบคลุมกิจการด้านการบันเทิงไว้เต็มรูปแบบ ทั้งการจัดงานอีเวนต์ ถ่ายละคร และอีกมากมาย กิจการเหล่านี้เป็นของศรัญญ์ชัยและน้องสาวซึ่งทั้งสองร่วมกันสร้างมากับมือ

ทุกคนในวงการต่างก็รู้ดีว่าบริษัทนี้แม้จะเป็นหน้าใหม่ แต่ผงาดขึ้นในวงการธุรกิจอย่างมั่นคงเพราะเจ้าของมีวิสัยทัศน์กว้างไกลที่ทำธุรกิจอย่างครบวงจร ทุกอย่างจึงเสริมกันให้ผลประกอบการดีขึ้น หลายเสียงชื่นชมในความสามารถของศรัญญ์ชัยที่ก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ทั้งๆ ที่เริ่มต้นจากการถ่ายแบบหาเงินเล็กๆ น้อยๆ ส่งตัวเองและน้องสาวเรียนหนังสือเนื่องจากบิดามารดาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ และไม่ได้ทิ้งทรัพย์สมบัติใดๆ ไว้ให้เลย จนบัดนี้ศรัญญ์ชัยสร้างฐานะจนติดอันดับมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ของประเทศได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี

กันย์ธาราเองก็นึกชื่นชมยินดีในการสร้างเนื้อสร้างตัวของเขา แต่สิ่งที่กันย์ธารารักคือความเป็นตัวเองของเขามากกว่า และเวลานี้คนที่กันย์ธารามีใจภักดิ์นั้นก็อยู่ห่างจากหญิงสาวแค่ประตูกั้นเท่า ดวงตาคู่สวยที่เคยฉายแววมาดมั่นบัดนี้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นฉายชัด ก่อนจะหันมามองสายไหมที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ตอนนี้ต้องสัมภาษณ์เข้าทำงานโดยศรัญญ์ชัยจะสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง หญิงสาวหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอคงไม่เป็นลมใจสั่นต่อหน้าเขา ไม่อย่างนั้นคงหมดโอกาสที่จะได้ทำงานใกล้ชิดเขาเป็นแน่

“เชิญเข้ามาเลย” เสียงทุ้มที่ตอบรับมาหลังจากที่สายไหมติดต่อขอพาคนเข้าสัมภาษณ์ผ่านเลขาผู้ชายของเขาที่หน้าห้องของดาราหนุ่ม

สายไหมจึงหันมามองหน้าเพื่อนรักอย่างให้กำลังใจอีกครั้งก่อนจะเปิดประตูบานใหญ่เข้าไปในห้องทำงานของเขา ภายในห้องกว้างขวางและหรูหรามากมีโต๊ะทำงานใหญ่วางอยู่ตรงกลางห้องซึ่งมีชายหนุ่มนั่งเด่นเป็นสง่ารอคอยสัมภาษณ์เลขาคนใหม่อยู่แล้ว

“เฮียปู่ หวัดดีค่ะ” สายไหมโบกมือทักทาย หล่อนไม่ได้ไหว้เพราะสนิทสนมกันและชายหนุ่มเคยสั่งไว้ว่าไม่ต้องให้คนในที่บริษัทไหว้เขาเพราะชื่อเขาแก่แล้วไม่ต้องการให้คนมากราบไหว้เพื่อเพิ่มความแก่เข้าไปอีก

“อืม” เขายิ้มให้สายไหมนิดหนึ่ง ก่อนจะเผื่อแผ่รอยยิ้มมาให้กันย์ธารา เล่นเอากันย์ธาราหัวใจกระตุกวาบพาลจะเป็นลมเป็นแล้งไป

“นี่เหรอคนที่ไหมโทรมาบอกว่าจะให้เป็นเลขาคนใหม่ของพี่” ศรัญญ์ชัยถาม มองกันย์ธาราเต็มตาไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้า กันย์ธาราแอบภาวนาในใจให้เขาไม่เห็นว่ากำลังตื่นเต้นจนขาสั่น

“ใช่ค่ะ” สายไหมตอบก่อนจะยื่นประวัติของกันย์ธาราให้ชายหนุ่ม เขารับไปอ่านแล้วนิ่วหน้าแปลกใจ

“จบวิศวะมานี่ พี่ยังไม่อยากได้คนมาช่วยดูเรื่องคอมพิวเตอร์นะ พี่อยากได้คนทำงานธุรการน่ะ”

“กันย์ทำได้ค่ะ” กันย์ธาราตอบหลังจากที่เงียบมานาน นึกฉุนเล็กน้อยที่เขาบอกว่าจะมาเป็นช่างซ่อมคอมพิวเตอร์เธอเรียนวิศวะเคมีมาต่างหากล่ะ

“ไอ้ส้มซ่าส์เรียนโทบริหารธุรกิจด้วยค่ะ” คนโฆษณาเพื่อนตัวเองยิ้มประจบประแจงเจ้านายใหญ่ ถ้าเกิดเขาไม่รับเพื่อนเธอเข้าทำงานมีหวังเธอไม่มีที่ซุกหัวนอนแน่...

“เฮียปู่รู้ป่ะว่าไอ้ส้มซ่าส์เนี่ยมันเก่งทุกอย่างเลย เย็บปักถักร้อย ปาเป้า ยิงปืน จนขับรถถังเลยเฮีย” สายไหมช่วยอีกแรงแต่เหมือนจะช่วยให้เสียมากกว่า เพราะที่ว่ามากันย์ธาราไม่เคยแตะสักอย่าง

“พี่ว่าพาไปเข้าโมเดลลิ่งข้างล่างเถอะ เป็นนางเอกไปเลย” ชายหนุ่มแซว

“แหม เฮียปู่ก็”

“เอ้าก็ได้ เอาเป็นว่าพี่รับเข้าทำงานก็แล้วกัน ประเดี๋ยวไอ้ไหมจะวีนห้องแตก ทดลองงานสามเดือน ผ่านแล้วจะบรรจุให้ โอเคมั้ย” สายไหมและกันย์ธาราพยักหน้ารับอย่างยินดี ศรัญญ์ชัยยิ้มก่อนจะยื่นมือขวามาตรงหน้ากันย์ธารา

“ยินดีต้อนรับครับ เลขาคนใหม่” หญิงสาวเอื้อมมือที่สั่นน้อยๆ มาแตะมืออุ่นของเขาก่อนจะกระชับมือแล้วเขย่าเบาๆ มือเล็กๆ ชาวาบด้วยความอุ่นจากมือนิ่มราวกับผู้หญิงของอีกฝ่าย

กันย์ธารารู้สึกว่าราวกับมีกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ไหลจากตัวชายหนุ่มมาที่ขั้วหัวใจ โอ้ อยากจะเป็นลมที่ได้จับมือกับชายในดวงใจ แถมเจอตัวเป็นๆ