ด้วยแรงแห่งปรารถนา

ตอนที่หนึ่ง หนีเที่ยว 2

ณ บ้านกันทรารักษ์

ร่างบางที่ผุดลุกผุดนั่ง แสดงถึงอาการที่ดูลุกลี้ลุกลนอย่างเห็นได้ชัด แม้เจ้าตัวจะพยายามเก็บอาการให้มิดชิด แต่คนตัวโตกว่าก็แอบสังเกตมาสักพักหนึ่งแล้ว ผู้เป็นพี่ชายที่รั้งตำแหน่งผู้ปกครองจึงละสายตาจากเกมโชว์รายการโปรด ที่นานๆ จะได้มีเวลาว่างดู มาเอ่ยถามอย่างเสียไม่ได้

“กันย์ เป็นอะไร วันนี้พี่เห็นเราดูลนๆ ” นพ. กันตชัย กันทรารักษ์ เอ่ยถามน้องสาวคนเดียวเพราะทนรำคาญไม่ไหว

บ้านหลังนี้เขาอาศัยกับน้องสาวสองคน เพราะบิดามารดาย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เขาจึงเป็นคนดูแลน้องสาวคนนี้ ปกติเขาจะอยู่เวรตอนกลางคืนและอยู่บ้านอีกที่หนึ่งกับแฟน แต่ช่วงนี้เขาเลิกกับแฟนจึงไม่มีที่อื่นให้ค้างและเป็นช่วงคนไข้ไม่ค่อยมีจึงกลับมาอยู่เป็นเพื่อนน้องสาวที่บ้านบ้างเพราะเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียวก็น่าห่วงแม้ว่าหมู่บ้านนี้จะดูมีระบบป้องกันค่อนข้างดีและความปลอดภัยสูง แต่เขาก็ยังห่วงเพราะได้ยินข่าวโจรชอบเข้าปล้นหมู่บ้านเศรษฐีอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งระบบความปลอดภัยดี คนยิ่งชะล่าใจ ทุกครั้งที่มีโอกาสเขาก็จะพยายามอยู่ดูแลน้องสาวเสมอ

“เปล่าค่ะ กันย์ก็ดูทีวีพร้อมพี่กายไง” กันย์ธาราตอบอ้อมแอ้ม

“โกหก” ผู้พี่ขยับแว่นตาหนาเตอะเหมาะสมกับอาชีพขึ้นนิดหนึ่ง เป็นกิริยาที่เขาชอบทำเสมอหากต้องการจับผิดน้องสาวจอมแสบ เขาคิดว่ากันย์ธาราต้องมีอะไรในใจเป็นแน่

“เอ๊า พี่กายนี่ กันย์ไม่ได้โกหกซะหน่อย พี่กายนั่นแหล่ะวันนี้เป็นอะไรรึเปล่า กันย์ไม่เห็นพี่ไปเข้าเวรเลย เดือนที่แล้วกันย์เห็นพี่เข้าเวรทั้งเดือน” น้องสาวถาม เพราะปกติพี่ชายจะเข้าเวรที่โรงพยาบาลเอกชนใกล้บ้านที่ทำงานประจำอยู่เกือบทุกคืน กันย์ธาราจึงใช้โอกาสนั้นแอบไปสังสรรค์กับเพื่อนที่บ้านเพื่อนบ่อยๆ โดยที่พี่ชายไม่รู้

“วันนี้มีหมอใหม่มา เขาเข้าเวรแทนที่แผนกพี่แล้ว พี่เลยกลับมานอนบ้านบ้าง แต่ถ้ามีเคสฉุกเฉินมาเขารับไม่ไหวถึงจะโทรตาม” เขาบอกอึกๆ อักๆ เพราะน้องสาวไม่รู้ว่าเขาแอบมีแฟน เพราะห้ามน้องสาวเอาไว้เวลาจะคบเองเขาเลยต้องแอบ น้องสาวเลยพาลเข้าใจว่าเขาไม่เคยมีแฟน

“จริงเหรอ หมอใหม่ผู้หญิงหรือผู้ชาย สวยมั้ย สเป็คพี่กายรึเปล่าคะนั่น” กันย์ธารารีบถามอย่างมีความหวังว่าพี่ชายจะต้องตาต้องใจใครสักคนเสียที

ปีนี้ กันตชัยจะอายุย่างสามสิบห้าแล้ว แต่ยังไม่มีใครเข้ามาซักที ด้วยอาชีพที่ไม่เอื้อเวลาให้เจอใครบวกกับพี่ชายของเธอไม่คิดจะรับใครเข้ามาในชีวิต แต่กันย์ธาราก็ยังแอบหวังว่าพี่ชายจะมีคนรักเผื่อจะได้มาดูแลเธอได้น้อยลง ชีวิตกันย์ธาราจะได้มีอิสระขึ้นมาบ้าง

“เป็นผู้หญิง สวย แต่ไม่ใช่สเป็ค และพี่ไม่คิดจะมีแฟน ที่สำคัญนะ ถึงแม้พี่จะมีแฟนพี่ก็ยังต้องดูแลเราอยู่นั่นแหล่ะ ก็เรามันเป็นเด็กไม่รู้จักโตอย่างนี้” เด็กไม่รู้จักโตย่นจมูกเคืองๆ คงไม่ตามติดมาดูแลจนอายุเธอย่างสามสิบหรอกนะ

ปีนี้กันย์ธาราอายุยี่สิบห้า แต่ไม่เคยได้ไปเที่ยวเฮฮากับเพื่อนได้อย่างเปิดเผย ไม่เคยคบหาชายใด ไม่เคยพาเพื่อนสนิทเข้าบ้าน สรุปว่าตั้งแต่โตเป็นสาวมากันย์ธาราไม่ได้ทำสิ่งใดที่วัยรุ่นสมัยนี้ทำกันเลย เพราะต้องทำตัวเรียบร้อยให้พี่ชายสุดที่รักพอใจที่สุด ซึ่งกันย์ธาราเองก็ไม่เข้าใจเลยว่าเขาจะห่วงอะไรนักหนา ผู้ชายที่เคยตามจีบก็หายไปทีละคนโดยไม่ต้องเดาว่าฝีมือใคร ยังโชคดีที่กันตชัยเลือกอาชีพหมอ ทำให้มีเวลามาวุ่นวายกับหญิงสาวน้อยลงไม่เช่นนั้นกันย์ธาราคงอกแตกตายแน่ๆ

“คนที่พูดอย่างนี้แต่งงานไปหลายคนแล้วนะ ระวังเถอะกามเทพจะแผลงศรปักอกดังฉึก ไปหลงรักสาวไหนเข้า”

“เดี๋ยวเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดแก่แดดไปได้” เขาโบกมือรำคาญก่อนจะหันไปดูเกมโชว์ต่อไม่สนใจคนเป็นน้องอีก