ชั่วโมงต่อมา
ผมจอดรถถัดจากประตูบ้านของไซซีอย่างที่เคยทำ เดินลงจากรถไปเปิดประตูให้เธอ รู้สึกตกใจมาก เมื่อไซซีลงจากรถแล้วมีใครบางคนยืนมองเราอยู่ ผมยกมือไหว้พ่อของเธอ ท่านไม่รับไหว้ มองสำรวจร่างกายไซซีด้วยสายตาไม่พอใจ
“ชาร์ลทำอะไรซี?”
“เปล่านะคะ ตอนที่ถ่ายแบบ มีคนทำน้ำหกใส่เสื้อซี ชาร์ลก็เลยให้ซียืมเสื้อ”
คนตัวเล็กรีบร้อนอธิบาย ขยับเดินเข้าไปใกล้ท่าน สอดประสานสองมือคล้องเข้ากับท่อนแขน ออกแรงดึงยิกๆ เรียกท่านกลับเข้าไปในบ้าน “เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ ซีร้อน”
“แน่ใจนะว่าชาร์ลไม่ได้ทำอะไร?”
“แน่ใจสิคะ ซีไม่โดนเขาทำอะไรทั้งนั้น”
“อืม กลับไปได้แล้ว ถ้าไม่จำเป็น ไม่ต้องมาที่นี่อีก”
“พ่อคะ!”
“ถ้าจำเป็นก็มาได้สินะครับ?”
“ชาร์ลกลับไปก่อนนะ”
“ลานะครับ”
ผมยกมือไหว้อีกครั้ง หันหลังกลับไปอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อนึกบางอย่างได้ ก็หมุนตัวกลับไปอีกครั้ง ก้าวเร็วๆไปหาคนตัวเล็ก จูบแก้มเธอแรงๆจนขึ้นเสี
