ทางด้านจอห์น ที่บาดเจ็บแค่ที่ขาเพราะโดนฟาดทับลงมาตอนนี้ทำแผลเรียบร้อยแล้ว และคงต้องนั่งรถเข็นไปเป็นอาทิตย์เพราะความปวดที่เกิดจากแรงกระแทกตอนนี้กำลังรอดูอาการของไบรอันอยู่หน้าห้องไอซียู หลังจากถูกเข็นเข้าไปในนั้นร่วมสองชั่วโมงแล้ว
“จอห์น?...ทำไมคุณ...มันเกิดอะไรขึ้น...”
หลังจากนั้นเพียงไม่นาน มิรันก็มาถึงที่โรงพยาบาล โชคดีที่สามารถจอดเฮลิคอปเตอร์ได้ที่นี่ เลย ทำให้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางอีก มิรันถึงกับเข่าอ่อนที่เดินมาเห็นสภาพของจอห์น คนสนิทของไบรอันนั่งอยู่บนรถเข็น และทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไปด้วยบาดแผลอย่างนี้อีก
“แล้ว...เขาล่ะ ไบรอัน...ไบรอันอยู่ไหน...”
เสียงเหมือนคนละเมอถามขึ้นพร้อมกวาดตามองไปรอบๆเพื่อหาคนที่เธอต้องการจะเจอมากที่สุดในตอนนี้
“นาย...อยู่ในห้องผ่าตัด...”
“มันเกิดอะไร...ทำไมเขาถึง...”
มิรันแทบหาคำพูดของตัวเองไม่เจอ เมื่อตอนนี้จิตใจของเธอล่องลอยเข้าไปหาคนที่อยู่ในห้องผ่าต
