ตอนที่5 เดทแรกที่คลองถม
1056 คำ
"อื้ม...ทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะครับ" พี่ตั้วงัวเงียตื่นขึ้นมาประมาณหกโมงเย็น เขาหลับไปชั่วโมงกว่า ๆ แล้วคือเราจับมือกันตลอด ระหว่างที่เขาหลับฉันก็นั่งมองใบหน้าที่ฉันหลงรัก มองอย่างนั้นกระทั่งเขาตื่น
อาการฉันค่อนข้างหนักใช่ไหม ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น
"ก็พี่บอกเหนื่อย หนูก็เลยไม่อยากกวน"
"ป้าฝนกลับดึก เราไปเดินเล่นตลาดกันไหม พี่หิว" พี่ตั้วหันมาถาม
ฉันกำลังจะได้เดทกับพี่ตั้วใช่ไหมเนี่ย!
คือเราคบกันก็จริง แต่เราแทบไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเพียงลำพังด้วยซ้ำ เวลาไปก็จะมีเพื่อนฉันที่เป็นน้องสาวพี่ตั้วไปด้วยตลอด
"นี่เรียกเดทได้ไหม" เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม วาดฝันไปไกลแล้วนะ
"เรียกได้สิ งั้นไปกันเลยเนอะ" พี่ชายของเพื่อนยกยิ้มก่อนจะขยับปรับเบาะรถเข้าที่เดิม จากนั้นเขาก็พาฉันขับรถออกจากสวนสาธารณะในซอยบ้าน
ไม่นานนักเราก็มาถึงตลาดนัดคลองถม พี่ตั้วหาที่จอดรถอยู่พักใหญ่เพราะคนมาเยอะ
ตลาดที่คนสนใจทำให้หาที่จอดรถยากมาก บางทีหายากจนท้อไม่อยากเดินอะ
"ไปครับ" และเมื่อได้ที่จอดรถแล้ว เราทั้งคู่ลงจากรถ พี่ตั้วกดล็อครถแล้วก็เดินมาจับมือฉัน
วันนี้หัวใจฉันมันทำงานหนักมาก ฉันตื่นเต้นอีกแล้ว มันเป็นครั้งแรกที่เราเดินคู่กันในที่ที่มีผู้คนมากขนาดนี้ไง มันเป็นเรื่องเล็กน้อยนะ ทว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ฉันดีใจที่สุด
"กินขนมจีนกัน" พี่ตั้วพาฉันเดินเข้ามาในร้านขายขนมจีนน้ำยา เขาสั่งให้ฉันและของตัวเอง จากนั้นเราก็มานั่งข้างกัน
"ไหนเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปหน่อย" เขาแบมือขอ ฉันก็พร้อมยื่นให้อย่างเต็มใจ จากนั้นใบหน้าของเราก็แนบชิดกัน "ยิ้มเร็ว"
ฉีกยิ้มกว้าง ๆ ด้วยใบหน้าที่มีความสุขมาก ๆ สิคะ
นี่เป็นรูปคู่สำหรับเดทแรกของเรา
ส่วนรูปคู่อื่น ๆ เราถ่ายด้วยกันบ่อยเวลาอยู่บนรถด้วยกัน
"เดี๋ยวพี่เรียนจบมีงานทำที่มั่นคงจะพาไปเดทในร้านหรูแบบคู่อื่นเขานะ" ถ่ายรูปเสร็จพี่ตั้วเขาก็เอ่ย
"แค่มีพี่ที่ไหนหนูก็มีความสุข" ฉีกยิ้มกว้างให้คนตรงหน้า ฉันชอบทุกช่วงเวลาที่มีเขา เขาทำให้ฉันยิ้มได้ทุกครั้ง หัวใจฉันเต้นแรงทุกครั้งที่เจอเขา
"พี่จะเขินหนูแล้วนะ" มือใหญ่ยื่นมาลูบที่ศีรษะของฉันอย่างอ่อนโยน ใบหน้าพี่ตั้วที่มองฉันละมุนใจมาก
"ได้แล้วจ้า" เสียงของแม่ค้าขายขนมจีนดังแทรกเข้ามาพร้อมกับขนมจีนน้ำยาวางตรงหน้าฉันและพี่ตั้ว
ขัดจังหวะสวีทของฉันเลยอ่า
"ทำไมไม่กินผักคะ" ถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นเขาไม่หยิบจับผักที่วางอยู่ตรงหน้า ก็พอรู้มาบ้างว่าเขาไม่ชอบกินผัก แต่ไม่คิดว่าจะไม่กินทุกอย่างที่เป็นผัก
"พี่ไม่ชอบ"
"แต่มันมีประโยชน์นะคะ ไม่ชอบก็ต้องอดทนนิดนึง รสชาติมันไม่ได้แย่นะ นี่ไง ลองชิมดูนะคะ ถือว่าหนูขอ" ฉันคีบผักที่กินง่ายรสชาติไม่แย่ใส่จานพี่ตั้ว
"ไม่เอาดิ พี่ไม่ชอบ" เขาส่ายหัว
"ลองนะคะ นะ นะ นะ นะ" ฉันทำหน้าอ้อน ๆ แล้วก็ต้อนจนคนข้าง ๆ จนมุม ยอมคลุกขนมจีนกับผักที่ฉันคีบใส่จานให้
"อร่อยไหมคะ" ฉันมองหน้าพี่เขาด้วยความลุ้น กลัวพี่เขาจะโวยวายและคายออกมา เข้าใจนะบางคนไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ที่จริงฉันก็ไม่น่าจะบังคับเขาเรื่องนี้เลย
"ก็...กินได้นะ" พี่ตั้วหันมายิ้มให้ฉัน หลังจากที่เขาเคี้ยวอาหารในปากหมด ก็คงกินได้แหละมั้ง สีหน้าเขาไม่ได้แย่นี่นา
"งั้นต่อไปเวลามากินอะไรที่มันใส่ผัก พี่ต้องใส่และกินผักด้วยนะคะ พี่จะได้ร่างกายแข็งแรง อยู่กับหนูนาน ๆ" ฉันพูดด้วยความห่วงใย แต่บางคนไม่กินผักก็โตได้
"พี่จะพยายามนะ"
จากนั้นเราสองคนก็ต่างคนต่างนั่งกินขนมจีนในจานของตัวเอง
เสร็จจากตรงนั้นเราก็เดินเข้าไปในโซนของกิน หาซื้อของกินเล่น เดินไป กินไป จับมือกันเดินที่ตลาด ส่งยิ้มให้กันเป็นระยะ
"ซื้อเสื้อคู่ไหม" พี่ตั้วเอ่ยถามขณะที่เราเดินผ่านร้านขายเสื้อผ้าที่เป็นเสื้อคู่
"หืม?" ฉันทำหน้าสงสัย ซื้อไปเราก็ไม่ได้ใส่คู่กันอยู่ดี จะซื้อไปทำไม
"พี่ลืมบอกไป ปิดเทอมที่จะถึงเพื่อนพี่มันชวนกันไปค้างที่รีสอร์ตต่างจังหวัด หนูไปกับพี่ไหมครับ" พี่ตั้วหันมายิ้ม
"หนูไปได้เหรอคะ" ฉันดีใจนะ เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เราจะไปเที่ยวด้วยกัน
แต่เอาจริงก็ดีใจหมดแหละ ขอแค่มีเขาอยู่ข้าง ๆ
"ไปได้สิ พี่อยากให้หนูไปด้วย"
"แล้วเพื่อนพี่..." ถ้าต้องไปเจอเพื่อนเขาก็กังวลอยู่นะ ฉันเคยได้ยินเสียง ได้เห็นหน้าเวลาวีดีโอคอล แต่ไม่เคยเจอตัวจริง ๆ ของเหล่าเพื่อนพี่ตั้ว
"เพื่อนพี่มันให้มาชวนด้วยฝ้าย สรุปไปนะครับ" พี่ตั้วทำหน้าลุ้น
"ค่ะ" แฟนชวนแบบนี้จะคิดอะไรเยอะใช่ไหมล่ะ ไปสิ ได้อยู่ด้วยกันมีเหรอจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือ
"งั้นไปซื้อเสื้อผ้ากัน ส่วนของใช้อื่น ๆ ค่อยซื้อตอนใกล้ไป" พี่ตั้วจับมือฉันเข้าร้านขายเสื้อผ้าที่เป็นเสื้อคู่ทันที
ฉันกับพี่ตั้วเดินซื้อของด้วยกันหลายอย่าง ส่วนมากจะเป็นของกินซะมากกว่า
เดทแรกที่ตลาดคลองถมของเราเป็นความทรงจำที่ดีมาก
เราหยอกล้อกันไปมา เป็นความทรงจำที่มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
- ผู้เขียน
