วางยา

1379 คำ

.ปัง "นายท่าน ช่วยด้วยนายท่าน" เสียงประตูเปิดออกอย่างเสียงดังพร้อมเหล่าคนเเคระที่พากันหอบหิ้วตัวของสโนว์มา "หื้อเจ้าเป็นอะไร" เวลเดินเข้ามายื่นหน้าดูคนที่นอนทำหน้าอดสู่อยู่ "ป่าวข้าไม่ได้เป็นอะไร" สโนว์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเเละกวาดสายตามองคนที่มาด้วยกับเขาตั้งเเต่ตอนเเรก "วูฟไปไหนหรอ" "อ้อเจ้านั้นเห็นบอกว่าออกไปธุระ เลยฝากเจ้าไว้กับข้า" "อ้อ" 'ไอ้หมาไม่รักดีทิ้งเขาไว้เฉย...' "มานี่ก่อนเถอะข้ามีผลไม้ให้เจ้าลองกิน เป็นผลไม้ที่ข้าปลูกเองกลับมือ" 'เอาเเล้วไงมันเริ่มขึ้นเเล้วไง' สโนว์คิดในใจหัวใจเต้นตุ่มๆ ต่มๆ เขาต้องกินผลไม้ของคนผู้นี้จริงๆ หรอหลังจากได้รับภารกิจมาก็รู้สึกไม่ค่อยไว้วางใจเจ้าตัวเท่าไหร่ "นั่งลง" เวลนั่งลงที่โต้ะก่อนเเล้ว จึงสั่งให้คนที่ยืนตัวเกร็งนั่งตามลงมา "อ่าาาเอ่อออ" สโนว์ที่ไม่รู้จะทำตัวอย่างไงจึงนั่งลงไปตามคำสั่งของเวล "เจ้าลองกินสิ...อร่อยกว่าเเอปเปิ้ลทั่วๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม