“คุณคลาร่า!”
“คุณหนูนา
เธอแทบจะเป็นลมจับเมื่อกลับมาถึงบ้านสวนแล้วบอดี้การ์ดมรายงานบอสจับหญิงสาวขังไว้ภายในห้องไม่ยอมให้ออกไหนหน้าซ้ายังสามใช้เหมือนหมเหมือนหมาอีก
“เกิดอะไรขึ้นคะทำไมถึงได้เป็นแบบนี้หนุบาไม่อยู่แค่ไม่กี่วันบะสาทำร้ายคุณขนาดนี้เลยเหรอคะ” เธอเดินเข้ามาหาหญิงสาวแล้วมองสภารด้วยความสงสาร ตามเนื้อตัวมีรอยเขียวช้ำไปหมด ใบหน้าที่เคยแดงกล้ำกลับซูบซีดไร้สีสันดวงตาคู่หวานบัดนี้เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง
“ฉันผิดเองค่ะที่ไปพูดไม่เข้าหูเขาแบบนั้น สมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนี้”เธอบอกขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป ต่อให้พูดมากแค่ไหน เขาก็ไม่มีวันเปิดใจยอมรับฟัง
“แต่ถึงยังไงก็ไม่น่าล่ามโซ่จับขังแบบนี้นะคะ คุณคลาร่าไม่ใช่นักโทษสักหน่อย” หนูนาใช่ขึ้นมาแล้วหันมองหญิงสาวด้วยความสงสาร เธอไม่อยากให้หญิงสาวตรงหน้าต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย เป็นหนักหนาเกินกว่าผู้หญิงคนนึงจะรั
