ครืน ครืน ครืน
เสียงฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหว สายพัดกระโชกอย่างแรง สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมาเรื่อยๆ จนหนักขึ้น ร่างบางนั่งสั่นผวาที่บันไดสระว่ายน้ำอย่างหวาดกลัว ทั้งเสียงฟ้าร้องและสายฝนที่กระหน่ำเทลงมาอย่างหนักจนทำให้เธอแทบทรงตัวไม่อยู่ ปริมาณน้ำในสระเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะพ้นเอวของเธอ
“เปรี้ยง!!”
“กรี๊ดดดด”
เสียงฟ้าร้องดังลั่นทำให้ร่างบางผวากรีดร้องออกมาด้วยความกลัว ริมฝีปากบางซีดเซียวลงเมื่อโดนสายฝนเป็นเวลานาน ใบหน้านวลสวยซีดเผือดลงราวกับไร้เลือดหล่อเลี้ยง เธอพร่ำร้องตะโกนให้เขาปล่อยมัดเธอ ตอนนี้ความหวาดครอบงำจิตใจเธอจนหวาดผวาไปหมด หยาดน้ำตาไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“ฮึก! ฮือๆ”
ร่างบางนั่งขดตัวกับบันไดด้วยความหวาดกลัว มือของเธอถูกจับมัดติดกับราวบันได้อย่างแน่นหนาไม่สามารถแก้ออกได้ ยิ่งเธอขยับมากเท่าไรยิ่งรัดแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ
ทางด้านของชายหนุ่ม เขายืนมองจากภายในบ้านด้วยสายตาเย็นชา
