EP4 เริ่มรุก
856 คำ
7:30 AM
@พัชระเมธากุล
"ริน ริน ลูก แต่งตัวเสร็จรึยัง"
"เสร็จเเล้วค่ะม๊า"
"มาลูกพี่เค้ามารอเเล้ว"
"พี่เค้าจะพารินไปไหนคะ"
"ไปบริษัทน่ะลูก อีกไม่กี่เดือนลูกก็จะจบเเล้วม๊าจะให้ลูกไปทำงานเป็นเลขาพี่ติณห์เค้าน่ะลูก"
"ห้ะ ม๊าคะ คือรินได้ที่ฝึกงานเเล้ว"
"แม่คุยกับทางมหาลัยเเล้วยังไงเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้วทำกับพี่เค้าดีที่สุดนะลูก"
"โธ่!!! ม๊าคะ!!!!"
ปี๊ดๆๆๆๆ ~~~~
คุณแม่สวัสดีครับ
"สวัสดีจ้ะลูก"
"ทานข้าวมายังลูก"
"ทานมาเเล้วครับ"
"จ้ะลูก"
"เสร็จยังคะน้องรินไปกันค่ะ"
"ค่ะพี่ติณห์"
@บริษัทในเครือวราธร
"ทันทีที่รถ Ferrari 488 GTB สีดำวิ่งเข้ามาในบริษัทนำเข้ารถหรู"
"สวัสดีค่ะท่านประธาน เเล้วก็"
"เอ่อ สวัสดีค่ะหนูชื่อ นรินดาค่ะ หนูคือ"
"ว่าที่ภรรยาของผมเองแม่ของรินฝากน้องมาเรียนรู้งาน"
ทันทีที่มาเฟียหนุ่มแนะนำตัวว่าที่ภรรยาพนักงานที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินต่างตกใจเพราะไม่มีใครได้ยินข่าวเรื่อง การแต่งงาน
"อ๋อ ค่ะ เชิญค่ะคุณริน"
"ขอบคุณค่ะ"
ทันทีที่เข้ามาในห้องทำงานนรินดาก็เจอเข้าที่เลขาหน้าห้องที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์เมื่อเจอเธอเดินมากับเจ้านาย
"สวัสดีค่ะคุณติณห์ เอ้ย ท่านประธาน"
ทันทีที่เลขาสาวแกล้งเรียกผิดเพื่อให้นรินดารู้ว่าตนไม่ใช่แค่เลขาหน้าห้องอย่างเดียวแต่คือ เลขาบนเตียง
ทันทีที่มาติณห์ดูออกว่าเธอตั้งใจพูดให้นรินดารับรู้มาเฟียหนุ่มได้แต่มองค้อนใส่เลขา
"นี่น้องรินว่าที่ภรรยาผมเคารพเธอด้วย"
ทันทีที่พูดจบ นรินดาได้แต่ยิ้มในความสะใจ คิดจะเล่นกับใครไม่เล่นดูก็รู้ว่าอยากเปิดศึก หึ งั้นคอยดูเเล้วกันใครจะชนะ
"พี่ติณห์ข๋า"
"หือ" มาเฟียหนุ่มทำหน้างง
มาเฟียหนุ่มหันหน้ามามองนรินดาเพราะปกติรินไม่เคยทำท่าทีออดอ้อนซบอกเค้าแบบนี้ให้เขาได้เห็นเลยสักครั้ง คงหึงสิท่าน่ารักจัง
"ข๋า ว่าไงคะ"
"รินหิวน่ะค่ะ เราเข้า ห้อง กันดีกว่ามั้ยคะ รินร้อนอ่ะบรรยากาศแถวนี้ไม่ค่อยดีเหม็นกินเน่าๆ น่ะค่ะ"
ทันทีที่เลขาสาวได้ยินคำแซะจากนรินดาได้แต่ขบกรามแน่นแต่ทำอะไรไม่ได้ได้แต่เก็บความรู้สึกเกลียดชังไว้ข้างใน
"อ่า หรอคะ"
"ค่ะ ไปกันเถอะ"
"ครับ"
ทันทีที่เข้ามาในห้องนรินการปล่อยมือเล็กออกจากแขนแกร่งทันที แล้วจึงเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาใกล้ๆ โต๊ะทำงานมาติณห์
"น้องรินเป็นอะไรรึเปล่าคะ ไม่พอใจอะไรพี่รึเปล่า"
"เปล่าค่ะ รินไม่ได้เป็นอะไร" นรินดาตอบคำถามเสร็จจึงเงียบไปมาติณห์เห็นท่าไม่ดีจึงไม่ถามอะไร สักพักจึงพูดขึ้น
นั่นมันคืออดีตพี่ค่ะ หนูไม่ต้องคิดมากนะ พี่มีเเค่หนูคนเดียวไม่ต้องห่วง"
"รินก็ไม่ได้ว่าอะไรนิคะมาอธิบายให้รินฟังทำไม"
"หรอคะพี่เห็นมีเด็กหึงนะ"
"ใครหึงพี่หรอคะ ไม่มี๊~~~"
"หืมมมม เสียงสูงเชียวนะคะ"
"ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะรินจะหึงทำไมกัน"
"งั้นอยากเป็นมั้ยล่ะคะ"
"พูดบ้าอะไรคะ อย่ามาล้อเล่นนะ"
"พี่ไม่ได้พูดเล่นพี่จริงจัง เรามาลองคบกันมั้ยคะ"
"ไม่ค่ะ รินยังไม่เชื่อใจพี่ติณห์"
"พี่หยุดเเล้วจริงๆ นะตั้งเเต่เจอหนูอ่ะ พี่สัญญา"
"ไม่ค่ะ รินอยากไปเข้าห้องน้ำ"
ในขณะที่นรินดากำลังเดินไปแต่ต้องตกใจเพราะพามาติณห์ดึงลงไปนั่งบนตก
"อ๊ะ พี่ติณห์ ปล่อยรินนะคะ"
"ไม่ค่ะ พี่ไม่ปล่อยจนกว่าเราจะพูดกันให้รู้เรื่อง"
"ต...แต่รินไม่มีอะไรจะพูดเเล้ว ปล่อยค่ะ"
ฟอด!!
"อ๊ะ" นรินดารีบเอามือจับแก้มตัวเองแก้เขินทันที
"คนฉวยโอกาส นิสัยไม่ดี"
"ใช่ค่ะ พี่ฉวยโอกาสแต่นิสัยไม่ดีต้องเป็บแบบนี้"
"อ๊ะ พี่ติณห์เอามือออกไปนะ อ๊ะ~"
ทันทีที่พูดจบมาติณห์ได้เอามือซุกจับเข้าในชุดเดรสที่นรินดาทันทีจับเข้าอกอวยเกินขนาดบีมเค้นนวดทันที
"อ๊ะ พี่ติณห์ปล่อย~ เอามือออกไปนะ"
ทันทีที่มือแกร่งบีบเค้นฟินมือนรินดาก็ ขัดขืน ดิ้น หาทางหนี
ฟอด!! มาติณห์ หอมแก้มนวลทันที
"คนนิสัยไม่ดี" นรินดาพูดกลบเกลื่อนความเขิน
"งั้นถ้าเรายังไม่พร้อมพี่ก็จะไม่บังคับแต่พรุ่งนี้พี่จะเริ่มจีบเราเตรียมตัวไว้เถอะ เดี๋ยวได้ท้องก่อนแต่ง หึ~~~~"
"บ้าา พูดอะไรของพี่ก็ไม่รู้"
"พี่พูดจริงครับ หึ~~~~"
"รินไปเข้าห้องน้ำเเล้ว"
"ให้มีช่วยมั้ยคะ"
"ไม่ค่ะไปไกลๆเลย คนนิสัยไม่ดี หืยย"
"ไม่ต้องเขินยังไงเธอก็ต้องเป็น เมีย พี่อยู่ดี"
ทันทีที่ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปมาติณห์ก็แซวตามหลังคนตัวเล็กแล็วก็นั่งยิ้มคนเดียว
- ผู้เขียน
