บัญชารัก พยัคฆ์ร้าย EP.07 หัวใจหวั่นไหวเพราะ(เจอ)เธอ (1)
1456 คำ
ห่างออกไปจากโต๊ะที่กชกรนั่งดื่มอยู่ไม่มากนัก ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งดื่มเหล้าอยู่เพียงลำพัง จึงเป็นที่สนใจของสาวๆ ที่เข้ามาเที่ยวผับในคืนนี้ได้ไม่น้อย เนื่องจากเขาไม่ใช่คนไทยและยังหน้าตาดี ท่าทางกระเป๋าหนัก สาวนักเที่ยวจึงหมายตาที่จะได้ออกไปสนุกต่อกับหนุ่มหล่อผู้นี้
เกือบสามชั่วโมงที่อเล็กซิสนั่งดื่มเหล้าอยู่ในคลับ พบเจอนักท่องราตรีสาวสวยหลายนาง พยายามเดินเข้ามาทักเขาไม่ขาดสาย แต่ที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุดก็คงจะเป็นสองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ พวกเธอเดินแวะเวียนเข้ามาหาเขาหลายครั้งเหลือเกิน
ยิ่งเห็นสายตาที่ทั้งสองส่งมาให้เขา นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกไม่ชอบมาพากล แต่ก็ไม่ได้ถามในสิ่งที่สงสัยออกไป จนกระทั่งใกล้เวลาผับปิด สองสาวที่พยายามเข้ามาทำความรู้จักกับเขา เดินตรงเข้ามาทักทายเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“คุณสนใจที่จะออกไปเที่ยวต่อกับพวกเราสองคนไหมคะ”
สาวสวยในชุดเกาะอกสีดำถามเสียงหวานเยิ้ม สายตาจ้องมองชายที่เธอหมายจะลากขึ้นเตียงในคืนนี้เชิญชวน ถึงไม่ถูกจ้างมาทำลายชื่อเสียงผู้ชายคนนี้ แต่เธอก็คิดจะชวนเขาขึ้นเตียงอยู่แล้ว ได้เงินแถมยังได้ผู้ชายหน้าตาดีขึ้นเตียงด้วย แบบนี้เรียกว่าโชคสองชั้น
“ไม่ล่ะครับ ผมอยากนอนพักมากกว่า”
อเล็กซิสตอบอย่างนุ่มนวล เขาแค่อยากมาพักผ่อนและคลายเครียด ไม่ได้คิดจะพาผู้หญิงขึ้นเตียง ตอนนี้เขามีเรื่องให้กังวลมากกว่า
สาวน้อยที่เขาบินมาหากลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย คงต้องส่งลูกน้องออกไปสืบหาที่อยู่ของเธอให้เร็วที่สุด เขากลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีกับกชกร
“ถ้าคุณไม่อยากไปเที่ยวต่อ คุณอยากไปสนุกต่อกับพวกเราที่โรงแรมไหมล่ะค่ะ”
อีกหนึ่งสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงยั่วยวน ขณะส่งสายตาเชิญชวนหนุ่มหล่อ ถึงเธอกับเพื่อนจะถูกจ้างมาทำลายชื่อเสียงของผู้ชายคนนี้ แต่เธอก็หลงเสน่ห์เขาจริงๆ ฝรั่งหน้าตาหล่อเหลาและดูดีทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ได้เจอกันง่ายๆ ในสถานบันเทิงแบบนี้ ถึงไม่ได้ถูกจ้างมา เธอก็คิดที่จะเข้ามาทำความรู้จักกับหนุ่มหล่อผู้นี้อยู่แล้ว
“ขอบคุณ แต่ไม่ล่ะครับ ผมไม่สนใจ พวกคุณมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย ผมแค่มาคลายเครียด ไม่ได้คิดจะลากผู้หญิงขึ้นเตียงด้วยในคืนนี้” เขาตัดบทอย่างไร้เยื่อใย
สองสาวรู้สึกอับอายไม่น้อยกับคำปฏิเสธอันไร้เยื่อใยของหนุ่มหล่อ ทั้งสองหันหน้ามามองกัน ก่อนที่หนึ่งในสองสาวจะเอ่ยขึ้นมาด้วยอารมณ์หงุดหงิดปนหัวเสียนิดๆ โดยที่เธอไม่รู้เลยผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเข้าใจบทสนทนาระหว่างเธอกับเพื่อนทุกประโยคเลยทีเดียว
“จะเอายังไงดีนังเพ็ญ ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมไปกับพวกเรา”
“แกไม่ต้องห่วง อีกเดี๋ยวยาก็ออกฤทธิ์แล้ว ยังไงผู้ชายคนนี้ก็อยู่ในกำมือของพวกเรา”
“แล้วเมื่อไรยาที่ผู้ชายคนนี้กินไป ถึงจะได้ผล นี่มันก็นานมากแล้วนะ”
“น่าจะอีกไม่นานนี่แหละ แกก็เลิกบ่นเสียที ฉันรำคาญ”
“ก็ฉันกังวลนี่นา เกิดแผนล้มเหลวขึ้นมา แล้วจะทำยังไง เธอแน่ใจใช่ไหมเพ็ญว่าเรื่องที่เกิดหลังจากนั้น จะไม่เป็นปัญหาต่อชีวิตของเธอกับฉัน”
“แกเลิกกังวลไม่เข้าเรื่องเสียทีนังลิน ยังไงผู้ชายคนนี้ก็ต้องเป็นของฉัน ถึงผู้หญิงคนนั้นไม่จ้างฉันให้พาผู้ชายคนนี้ขึ้นเตียง คืนนี้ฉันก็คิดจะชวนผู้ชายคนนี้ไปนอนด้วยอยู่แล้ว”
“แต่เขาก็ปฏิเสธเธอแล้วนะเพ็ญ ฉันว่าพวกเรากลับกันเถอะ นี่ก็ดึกมากแล้ว” หญิงสาวบอกอย่างกังวล เธอรู้สึกไม่ดีกับแผนการของผู้หญิงคนนั้นเลยจริงๆ ผู้หญิงที่จ้างเพื่อนเธอมาทำลายผู้ชายคนนี้ มีปัญหาอะไรกัน ทำไมถึงต้องใช้วิธีที่ต่ำช้าแบบนั้น ในการแก้แค้นกันด้วย
“ถ้าแกกลัวก็กลับไปซะ แล้วเงินค่าจ้างก็ต้องเป็นของฉันทั้งหมด ยังไงผู้ชายคนนี้ก็ต้องไปกับฉัน ยาที่ฉันใส่แก้วเหล้าให้ผู้ชายคนนี้กิน คงจะเริ่มออกฤทธิ์แล้ว” สภาพของผู้ชายตรงหน้าเธอแทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้แล้วด้วยซ้ำ ยาที่เธอผสมลงในแก้วเหล้าคงจะเริ่มออกฤทธิ์แล้ว ผู้ชายทุกคนที่กินยาตัวนี้เข้าไป รับรองเสร็จทุกราย
“เห็นไหมนังลิน ยาที่ฉันให้ผู้ชายคนนี้กินมันเริ่มได้ผลแล้ว”
“ฉันไม่เอาด้วยแล้ว ฉันกลับไปนอนบ้านดีกว่า เธออยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ” ถึงผู้ชายคนนี้จะดูไม่ค่อยปกติแล้ว เพราะยาที่เพื่อนเธอให้เขาดื่มไปเริ่มออกฤทธิ์ แต่สายตาที่ผู้ชายคนนี้เอาแต่มองพวกเธอน่ากลัวมาก แล้วเธอก็ไม่อยากเสี่ยงถูกลากเข้าคุกด้วย
อเล็กซิสยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อที่เริ่มไหลซึมออกมาจากหน้าผาก สายตาจ้องมองสองสาวที่ยังคงยืนสนทนากันด้วยแววตาเยียบเย็น ใครกันที่กล้าจ้างผู้หญิงคู่นี้มาทำร้ายเขา จับได้เมื่อไรเขาจะเอาคืนให้สาสม แต่ก่อนอื่นเขาควรออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ร่างกายของเขาเริ่มรู้สึกร้อนแปลกๆ และเริ่มควบคุมสติไม่ได้แล้ว
///////////
กชกรต้องชะงักเท้าลงฉับพลันเมื่อเห็นใบหน้าคุ้นเคยของใครบางคน นั่งอยู่ไม่ไกลจากประตูทางออก จากที่สังเกตดูเหมือนคนที่เธอคุ้นหน้าสภาพไม่ค่อยดีนัก แล้วยังมีผู้หญิงสองคนยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วย
ธีรเดชหยุดเดิน แล้วมองไปยังตำแหน่งที่กชกรให้ความสนใจ เขาก็เห็นผู้ชายต่างชาติคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ แล้วมีผู้หญิงสองคนกำลังยืนคุยกัน จึงตัดสินใจถามออกไปด้วยความสงสัย
“หยุดเดินทำไมหยก”
“หยกเจอคนรู้จักนะธี”
“หยกมีเพื่อนคนอื่นนอกจากพวกเราด้วยเหรอ”
“ไม่ใช่เพื่อนหรอกธี”
กชกรตอบด้วยน้ำเสียงกึ่งน้อยใจเล็กน้อย สี่ปีก่อนเขาพูดออกมาเองแท้ๆ ว่าจะดูแลปกป้องเธอ เขาจะเป็นพี่ชายให้เธอ หากเธอมีปัญหาอะไรก็ให้ติดต่อเขาทันที แล้วเธอก็ดันเชื่อในคำพูดนั้น สุดท้ายเธอก็ถูกเขาหลอก สิ่งที่เขาพูดมันเชื่อถือไม่ได้เลย เธอไม่มีทางเป็นเพื่อนกับเขาได้ อย่างมากก็เป็นได้แค่คนรู้จักกันธรรมดาเท่านั้น
“ไม่ใช่เพื่อน แล้วเป็นใคร” ธีรเดชถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
“หยกเคยเจอเขาแค่ครั้งเดียว หยกเลยไม่แน่ใจว่าเขากับหยกเป็นเพื่อนกันไหม”
“หยกพูดเหมือนน้อยใจเขาเลยนะ”
“หยกไม่ได้น้อยใจ หยกก็แค่...”
“ก็แค่...แค่อะไรล่ะหยก ยอมรับมาเถอะว่าหยกน้อยใจ”
ธีรเดชพูดออกมาตรงๆ และดูเหมือนคำพูดเขาจะทำให้กชกรหน้าบูดขึ้นมาทันที คำพูดเขาคงจะกระแทกใจกชกรเข้าอย่างจัง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังสัมผัสได้ถึงอารมณ์ขุ่นมัวในน้ำเสียงเธอด้วย เขามั่นใจว่าผู้ชายคนนั้นต้องมีความหมายกับกชกร ถ้าไม่มีอะไรกันจริงๆ แล้วอารมณ์น้อยใจกับท่าทางไม่พอใจที่แสดงออกมาในขณะนี้ มันคืออะไร
ปิ่นมณีมองเพื่อนสนิทอย่างพิจารณาพร้อมกับคิดทบทวนคำพูดของแฟนหนุ่มไปด้วย แล้วมันก็เป็นจริงอย่างที่แฟนหนุ่มของเธอพูดจริงๆ เสียด้วย สีหน้าและน้ำเสียงแสดงออกถึงความน้อยใจสุดๆ
หรือว่าผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงนั้นจะเป็นคนที่เพื่อนสนิทของเธอเคยเล่าให้เธอฟังเมื่อหลายเดือนก่อน
‘อย่าบอกนะว่าผู้ชายคนนั้นคือ...พี่อเล็กซ์ของหยก’
ประภาวดีมองไปยังโต๊ะที่เพื่อนสนิทของน้องชายให้ความสนใจ แล้วสายตาของเธอก็ปะทะเข้ากับฝรั่งหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่ง ด้านหน้าโต๊ะมีผู้หญิงสองคนกำลังยืนคุยกันอยู่ เธอไม่รู้หรอกว่าสองสาวกำลังคุยเรื่องอะไรกันแน่ แต่ถ้าให้เธอเดาก็คงหนีไม่พ้นหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั่นแน่นอน
///////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
