ลลิลแขวนเสื้อตัวสุดท้ายเข้าตู้แล้วปิดมันลง ก่อนถอยออกมานั่งที่เก้าอี้เพียงตัวเดียวในห้อง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตที่นี่ ดีที่คิวงานของเธอหมดไปแล้วตั้งแต่สามวันก่อน และยังไม่ได้รับเพิ่ม เพราะเอ็ดเวิร์ดขอร้องเอาไว้ก่อนหน้าให้เธองดรับงาน ด้วยว่าตั้งใจจะไปตาฮิตีด้วยกัน
นึกมาถึงตรงนี้ทีไรน้ำตาพาลไหลออกมาทุกที
‘ลิลเกลียดคุณ’
เธอรู้กิตติศักดิ์ของเอ็ดเวิร์ดดี ให้อย่างไรแล้วเขาก็เป็นผู้ชายหน้าตาดี แถมยังพ่วงด้วยตำแหน่งหน้าที่การงานของเขาอีก ยิ่งเสริมให้อีกฝ่ายดูสูงส่งไกลกว่าเธออักโขนัก ส่วนปู่สมิธก็รู้ดีเช่นกัน ว่าท่านเผด็จการแค่ไหน หากท่านลงว่าได้ตัดสินใจแล้วให้หลานชายคนสุดท้องได้แต่งกับอาลียา ก็คงต้องเป็นไปตามนั้น ไม่ทางเลยที่จะหลบหลีกหนีไปได้
เอ็ดเวิร์ดคงคิดมาแล้วว่าเขาไม่มีทางปฏิเสธคนเป็นปู่ได้ และเห็นว่ายังไม่ได
