แฟรงค์ขยับเข้าหาสาวสวย แต่กลับถูกผลักออกมาเสียก่อน แล้วนางฟ้าที่น่ารักของเขาก็ลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว จนเขาคว้าตัวเธอเอาไว้ไม่ทัน แล้วต้องผงะ หลบหมอนใบใหญ่ที่ถูกขว้างออกมา ดีที่เขาหลบทัน ไม่งั้นก็โดนหน้าเขาเต็มๆ
“ผมเจ็บนะแองเจิล”
“ฉันไม่ได้ชื่อ...แองเจิล ฉันชื่อ โชติกา ขจรเดช”
“ก็ชื่อของคุณมันเรียกยากนิครับ แองเจิลนี่แหละ เหมาะกับผู้หญิงสวย น่ารักและงามสง่าอย่างคุณที่สุดแล้ว”
“ฉันไม่หลงในคำพูดหวานชวนให้คลื่นไส้ของคุณหรอก ลุกออกไปจากเตียงฉันเสียที ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วออกไปจากห้องของฉันซะ”
“เสียใจด้วยที่ผมต้องปฏิเสธ ผมชอบห้องของคุณ แล้วผมก็จะอยู่ที่ห้องนี้จนกว่าผมจะกลับฟลอริดา”
“จะบ้าเหรอ? คุณจะอยู่ที่นี่ไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ในเมื่อคุณเป็นแฟนของผม” แฟรงค์อธิบาย ขณะลุกจากเตียงเดินเข้าหานางฟ้าแสนสวย ซึ่งยืนหน้าบึ้งอยู่หน้าห้องนอน สายตาคู่สีเขียวมรกตก้มมองขาเพรียวยาว ที่โผ
