บรรยากาศภายในงานแต่งของอรตีถูกจัดขึ้นอย่างสวยสดงดงาม โดยเน้นโทนสีขาวเขียวตามธรรมชาติของสถานที่ วธุกาอยู่ในชุดเดรสสั้นผ้าลูกไม้คอเต่ากับสามีที่มาในสูทสากลสีดำเนกไทสีชมพูให้เข้ากับบรรยากาศของงาน หญิงสาวพาสามีขึ้นไปกราบยายนวลน้อยภายในบ้าน
“ยัยวาทคุณวิเนตย์มากันแล้วเหรอ” หญิงชรามองดูหลานสาวด้วยสายตาชื่นชม ก่อนจะหันไปมองหลานเขยด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า
“คิดถึงคุณยายจังเลย มาให้วาทกอดหน่อยค่ะ” วธุกาโผเข้าไปกอดผู้เป็นยายด้วยความคิดถึง ตั้งแต่แต่งงานกับสามีไปเพิ่งมีโอกาสได้กลับมาที่นี่ เพราะว่าเธอไม่อยากรบกวนคนงานเยอะอย่างสามีให้ขับรถมาส่งนั่นเอง แต่ก็มีโทรศัพท์คุยกับท่านอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งก็จะหลีกเลี่ยงเรื่องที่อาจจะกระทบความรู้สึกของยายนวลน้อยได้ ฉะนั้นผู้เป็นยายจึงรับรู้เพียงว่าหลานสาวมีความสุขในชีวิตคู่เป็นอย่างดี
“เอ่อวาท ยัยอรเอาห้องวาทไปทำห้องหอแล้วนะ เห็นว่าห้องใหญ่กว่าห้องเก่าเหมาะ
