หญิงสาวแกล้งหลับกระทั่งสามีเดินออกจากห้องน้ำมา เขาสวมใส่เสื้อผ้าแล้วเดินมาหอมแก้มของเธออีกครั้งก่อนออกจากห้องไป วธุกาสะบัดผ้าห่มแล้วย่องตามเขาไปเงียบๆ แง้มประตูเพียงเล็กน้อยแล้วเลือกที่จะเดินไปยังห้องที่เขาเพิ่งเปิดประตูเข้าไป หญิงสาวเจ็บแปลบทุกครั้งที่รู้ว่าเขายังเดินเข้าไปทักทายภรรยาและลูกสาวที่จากไป แต่ก็ต้องฝืนปั้นหน้ายิ้มให้เขาในแต่ละวัน เธอไม่มีสิทธิ์ไปแตะต้องอดีตของเขา ไม่มีเลยจริงๆ
ด้วยความอยากรู้ว่าเขาเข้ามาทำอะไรในห้องนี้ทุกๆ วัน จังหวะก็ช่างพอเหมาะเมื่อเขาไม่ได้ปิดประตูให้สนิท หญิงสาวแนบแผ่นหลังตรงข้างประตูห้องแล้วเงี่ยหูฟังว่าคนด้านในกำลังทำอะไรอยู่
“ว่าไงจ๊ะน้องเพียงหลับสบายดีไหม วันนี้พ่อหลับสบายมากเลยลูก” เสียงของคนด้านในดังแว่วเบาๆ ให้คนตรงประตูห้องได้ยิน
“ฝัน พี่รู้ว่าฝันคงต้องโกรธพี่แน่ๆ บางทีพี่ก็โกรธตัวเองเหมือนกันที่ควบคุมร่างกายไม่ได้...แต่ฝันไม่ต้องห่วงนะพี่ยังเป็
