บอกกับตัวเองให้ถอยหลังกลับ ล็อกประตูห้องแล้วพรุ่งนี้ค่อยขอร้องเขาอีกหน นานเข้าลูกสาวก็ยิ่งรู้ความ หากเป็นก่อนหน้านี้เธอจะไม่ห่วงเท่านี้เลย แต่พอจะลุกขึ้นเดินก็รู้สึกเหนื่อย ก้มหน้าลงมองฝ่ามือตัวเอง หลับตาพริ้มให้น้ำตาไหล ริมฝีปากสั่นระริกจนได้ยินเสียงฟันกระทบดังกึก ๆ ญาตามองเห็นใบหน้าของเธอคนนี้ เจ้าหล่อนคือคนคนเดียวกันที่ส่งข้อความมาหาเธอก่อนหน้านี้ ญาตาจำหน้าโปรไฟล์ของเธอได้ดี
...เสียงครางกระเส่าของคนสองคนยังคงดังเข้าหู บอกกับเธอให้เดินหนีเสียที ญาตาหยัดกายลุกขึ้น ค่อย ๆ เดินกลับเข้าไปในห้อง ปิดประตูลงกลอน ขึ้นเตียงนอนกอดลูกดังเดิม...
“คุณใหญ่ขา เมียคุณใหญ่ไปแล้ว” คิ้วหนาขมวดเล็กน้อย เขากำลังปลดสายเข็มขัดออก แต่ก็ต้องชะงักไป ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอมองหน้าผู้หญิงตรงหน้า จิตใต้สำนึกอะไรไม่รู้มาสะกิดใจของเขาให้หยุด ซึ่งยาหยีก็กำลังถอดเสื้อผ้าออกเช่นกัน ทว่า
“เธอกลับไปก่อน”
“คะ?”
“หมดอ
