บทที่ 10 งานพิเศษ (1)

1303 คำ

พิกุลตื่นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกดังลั่น พร้อมกับอาการปวดเมื่อยไปทั่วทั้งตัว ก่อนจะรู้สึกถึงแขนหนัก ๆ ของใครบางคนวางทับรอบเอว เปลือกตาสีมุกค่อย ๆ เปิดขึ้นและภาพแรกของวันคือใบหน้าคมคายแสนเย็นชาของคนที่เคี่ยวกรำเธอตลอดทั้งคืน เตียงในห้องพิกุลมีความกว้างแค่สามฟุตและมันไว้สำหรับนอนคนเดียวเท่านั้น เมื่อมีคนตัวใหญ่เบียดเบียนทำให้ตอนนี้เราสองคนใกล้ชิดจนแทบจะเกยกันอยู่แล้ว ตากลมสำรวจใบหน้าคมราวกับตกอยู่ในภวังค์ ไม่อยากเชื่อว่าบนโลกนี้จะมีคนที่ดูดีแม้ในตอนหลับ ทั้งที่ทำกันไปทั้งคืนแต่อัศวินไม่มีร่องรอยความเหนื่อยล้าให้เห็นเลยสักนิด คิ้วสีดำสนิทโค้งได้รูปรับกับดวงตาคมและจมูกโด่งเป็นสัน เส้นผมสีเดียวกันปรกใบหน้าบางส่วนเอาไว้ แต่มันไม่ได้ทำให้ความดูดีของคนที่อยู่ในห้วงฝันลดลงแม้แต่น้อย ไหนจะริมฝีปากสีคล้ำที่เอาแต่ขบกัดเธอมาตลอดทั้งคืนนี่อีก แต่เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาทำกับเธอแล้วความหล่อเหลาทั้งหมดที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม