15
1528 คำ
ในช่วงบ่ายถึงเวลาที่ทุกคนต้องการคือการดำน้ำดูปะการังและมีการเก็บขยะใต้น้ำด้วย เธอจำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นคนคิดแต่ว่ามันสนุกและได้ประโยชน์มากเลย
“นี่เนเน่แกจะใส่ชุดนี้แล้วพี่โปรดไม่ว่าเหรอ?” คิทถามเพื่อนที่ใส่ชุดว่ายน้ำทูพีชสีขาวจนแสบตาเชียว คือเพื่อนเธอเป็นคนผิวขาวมากอยู่แล้วตามประสาคนดูแลตัวเองดีมาก แดดแทบไม่ออก เข้าคลินิก เข้าสปา แล้วอีกสารพัดที่ทำให้ตัวเองดูดีซึ่งก็ดีมากจริงๆ
“ไม่รู้สิ แต่ฉันกับเขายังไม่ตกลงอะไรกันสักหน่อยจะเรียกว่าแฟนยังไม่รู้จะซ้ำกับคนอื่นรึเปล่า”
“อื้ม…แล้วพี่โปรดยังรักแกรึเปล่า?”
“อันนี้ก็ไม่รู้คงต้องรอดูก่อน แกก็สักเกตบ้างสิ”
ทรงโปรดนั่งคุยเล่นกับเพื่อนเนเน่ระหว่างรอเธอเปลี่ยนชุดมาดำน้ำ ตอนนี้กะว่าจะยกเลิกการเก็บขยะใต้น้ำกันเพราะว่าเหนื่อยจากเมื่อเช้าแล้ว เขาต้องแทบตาถลนออกมาเมื่อเมียเด็กใส่ชุดว่ายน้ำทูพีชสีขาวมากับเพื่อนสนิท ทั้งหุ่นทั้งผิวมันไม่ควรมีใครได้เห็นนอกจากเขาคนเดียว
“เนเน่ใส่ชุดบ้าอะไรเนี่ย!!”
“ชุดว่ายน้ำไงคะ ปะไปว่ายน้ำกัน” เธอจับมือเขาไปแต่ว่าพี่โปรดยืนตัวแข็งเป็นท่อนหินเลย นี่เขาเป็นบ้าอะไรอีกแล้วเนี่ย
“ไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้” ใครจะยอมให้เนเน่ออกไปทั้งชุดแบบนี้วะ
“ไม่เปลี่ยน! พี่ไม่ไปใช่ไหมหนูจะได้ไปคนเดียว” อะไรของเขาอีกนี่มาทะเลนะถ้าไม่ใส่ชุดว่ายน้ำจะให้ใส่เสื้อยืดกางเกงวอร์มรึไง บ้าไปแล้ว!
ทรงโปรดยืนหัวเสียมองตามเมียเด็กที่ดื้อด้านไม่ยอมฟังแล้วยังจะท้าทายอีก เอาไงดีล่ะ! เมียเดินไปโน้นแล้ว คนมันหวงเข้าใจไหมห่ะ หุ่นดีขนาดนั้น หน้าตาก็น่ารักมาก เกิดมีคนอยากจะแย่งเธอไปจากเขาล่ะ ทุกอย่างมันบ้าไปแล้ว!
กูอยากจะบ้าตายวันละล้านรอบจริงๆ
เนเน่ว่ายน้ำเล่นกับเพื่อนๆก่อนจะตกใจจนแทบลำลักน้ำเพราะคนบ้ามาจับตัวเธอดึงเข้าไปหานี่แหละ น้ำที่นี่ใสจริงๆจนเธออยากจะอยู่นานกว่านี้อีกสักหน่อย
“ทำไมต้องดื้อด้วย?”
“หนูทำผิดอะไรห่ะ หนูว่ายน้ำดีๆพี่โปรดแหละอารมณ์เสียมาจากไหน?” เธอก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิดมันตรงข้ามกันคือเธอทำดีมากด้วย เธอว่ายน้ำดูปะการังข้างใต้ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายเลย
“นี่หนูโง่รึไงถึงไม่รู้ ไปขึ้นเรือ!”
“ไม่ ปล่อยเลยพี่โปรดอย่ามาออกคำสั่งนะหนูไม่ชอบ!” เธอผลักเขาออกแล้วดำน้ำอีกครั้ง
“หนีกูดีจริง ได้พี่จัดให้!” ทรงโปรดสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดดำน้ำไปตามเมียดึงเธอเข้ามาจูบลงโทษที่ทำนิสัยแบบนี้
“ไอ้พี่โปรดบ้า! คนตั้งเยอะแยะทำอะไรหัดอายมั้งสิ” เธอขึ้นมาหายใจหอบหนักหน่วงผลักหน้าอกเขาออกแล้วว่ายน้ำไปขึ้นเรือแทน เธออายคนเป็นเหมือนกันนะที่ต้องมาถูกจูบแบบนี้ถึงจะใต้น้ำก็เถอะ
น้ำทะเลเข้าปากมันเค็มนะรู้ไหม
“หึ! คิดว่าหนูจะแน่กว่านี้อีก” ทรงโปรดยิ้มร้ายออกมาแล้วว่ายน้ำตามเธอไป
เนเน่ขึ้นเรือไปเปลี่ยนชุดมาถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนอีก เหอะ! เมียเด็กไม่รู้รึไงว่าเขาไม่ชอบ ทรงโปรดจัดการไปเปลี่ยนชุดก่อนจะเดินออกมาแล้วถอดเสื้อยืดตัวใหญ่ออก
“ใส่ไว้ซะเนเน่ วันนี้หนูโชว์มากไปแล้ว” เขาจับเธอใส่เสื้อจนเรียบร้อยเห็นสายตาเบื่อขอวเธอก็หนักใจ ก็คนมันหวงนี่ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทเขาก็หวงอยู่ดี
“สาบานว่านี้เสื้อคน!!” เสื้อตัวใหญ่มากยาวถึงหัวเข่าเธอเลย
“แล้วจะทำอะไรต่ออีก พี่เตือนนะอย่าให้มันเกินควร”
“พี่โปรดผีเข้ารึไง หนูไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด”
“พี่ไม่ชอบให้ใครเห็นหนู พี่หวงเข้าไหม หนูเป็นเมียแล้วนะอย่าทำให้หวงได้ไหมมันหงุดหงิด” เขาแค่นเสียงตอบเธอไม่อยากจะเสียงดังให้คนอื่นมาสนใจ ตอนนี้แค่เนเน่คนเดียวที่เขาต้องการให้เธอสนใจเขามากกว่านี้ เธอถอนหายใจมองเขาแล้วก็ดึงไปหอมแก้มก่อนจะเดินไปหาเพื่อน ให้มันได้แบบนี้สิวะเมียดื้อ!
ทรงโปรดนั่งเล่นท้ายเรือหลังจากที่เนเน่ไม่สนใจ เธออยู่กับเพื่อนและเป็นตัวของตัวเองมาก เขาไม่อยากจะงี่เง่าเลยต้องแยกตัวออกมานั่งสงบสติอารมณ์ที่พลุกพล่านของเขา เนเน่อายุ 20 ปีเธออยู่ในวัยรุ่นที่สดใสมาก แต่ระหว่างเขากับเนเน่มันคืออะไรกันแน่
ในเมื่อเขาขอเธอคบ ขอเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
แต่เนเน่ก็ไม่ได้ตอบอะไรสักคำ
“พี่โปรดมานั่งทำอะไรตรงนี้คะ?” เนเน่ถือน้ำพั้นมาสองแก้วเพื่อให้เขาด้วย
“เมื่อไรจะเปลี่ยนชุดห่ะ หนูโชว์ตัวโคตรเยอะแล้วนะ” เขาหวงมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย
“เสื้อพี่ยาวมาถึงเข่าหนูจนเหมือนเดรสแล้ว”
“แต่พี่ก็ไม่ชอบ พี่หวงหนูนะ” ต่อให้เสื้อเขามายาวลากพื้นแต่ถ้าเนเน่ยังใส่บิกินีอยู่ข้างในเขาทนไม่ได้จริงๆ
“หวงเก่ง!” เธอประชดเบาๆ
“รู้ว่าหวงก็อย่าทำสิ หนูเป็นเมียพี่นะ” ถึงสถานะจะไม่มีชื่อเรียกแต่ว่าเธอก็เป็นเมียเขาแล้ว
“เราคบกันแล้วใช่ไหม?” ทรงโปรดถามอีกครั้ง
“แล้วที่ผ่านมาเราไม่ได้คบกันเหรอคะ?” เนเน่ถามกลับดูบ้าง
“พี่จะถือว่าเรารักกันเหมือนเดิมแล้วนะ”
“ค่ะ อีกแป๊ปเดียวจะถึงท่าเรือแล้วหนูง่วงจังเลย”
“คืนนี้มาปาร์ตี้อย่าดื่มเยอะนะรู้ไหม?” ทรงโปรดหยิกปลายจมูกโด่งเบาๆ
“เจ็บนะ!”
กลับถึงบ้านพักก็สี่โมงกว่าเนเน่ตรงขึ้นไปที่ห้องพักทันทีเลย เธออยากจะนอนเพราะเหนื่อยมากกับกิจกรรมวันนี้ ปรกติเธอก็ไม่ใช่คนที่จะตากแดดตากลมด้วยซ้ำ แล้วพวกเรานัดปาร์ตี้กันตอนหนึ่งทุ่มตรง คนแพ้ต้องไปหาอาหารมารอซึ่งเธอไม่แพ้เพราะเก็บขยะได้ตั้ง 8 ถุงใหญ่เลยนะ
“เพลียเหรอคะ?” ทรงโปรดตามถือกระเป๋าเธอตามเข้ามาวางทุกอย่างลงแล้วเดินไปหา
“ค่ะพี่โปรด หนูนอนสักชั่วโมงนะ” เธอกอดเอวเขาไว้แล้วเงยหน้าบอกด้วยสายตาอ้อน
“เปลี่ยนชุดให้สบายกว่านี้นอนนะ พี่เก็บของเสร็จแล้วจะมานอนด้วย” ไม่รอดวะ! เจอสายตาอ้อนเหมือนลูกแมวของเนเน่แล้วใจมันอ่อนยวบไปเลย เขาขยี้ผมเธอเบาๆโน่นตัวไปจูบหน้าผาก
“ค่ะ ขอบคุณนะ” ทุกเรื่องเลยก็ได้ที่ขอบคุณพี่โปรดน่ารักไม่เคยเปลี่ยนไป
เนเน่เปลี่ยนใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นตามที่ทรงโปรดบอกแล้วล้มตัวนอนลงด้วยความเมือยล้ามาก ไม่นานความง่วงอย่างหนักก็เข้ามาจู่โจมจนไม่สามารถจะทนทานได้
“หลับซะแล้ว” ทรงโปรดพึ่งเอาเสื้อชุดเธอเก็บเข้าทีกลับมาเมียเด็กก็หลับสนิทเลย
นิ้วเรียวเกลี่ยผมยาวสลวยที่ปิดหน้าเธอจนน่ารำคาญ แล้วฝั่งจมูกลงที่แก้วนิ่มสูดกลิ่นหอมของเธอมาจนเต็มปอด เนเน่ใส่กางเกงขาสั้นนอนเขาเลยมองเห็นรอยแดงจากแดดที่ไหม้ผิวเธอ ครีมกันแดดดีขนาดไหนก็เอาไม่อยู่จริงๆ คืนนี้เขาอยากจะบอกรักเธอแบบแนบชิด แต่คงต้องพับเก็บไว้เพราะแค่นี้เมียก็เพลียมากแล้วเดี๋ยวถ้าโดนเขาบอกรักรุนแรงจะพาลไม่สบายเอาได้
ฟอดด…
“ทำไมเมียน่ารักจังเลยวะ?” คำถามที่เขาก็หาคำตอบไม่ได้จริงๆ
ทุกครั้งที่มองหน้าเนเน่เขาจะละสายตาจากเธอไม่ได้เพราะความน่ารักแบบนี้ไง เมียเด็กที่มีหน้าตาเหมือนเด็กมัธยมจะรู้บ้างไหมว่าผัวคนนี้รักเธอมากมายขนาดไหน แล้วก็หวงจนประสาทกินแล้ว
เฮ้อ…เมียจะน่ารักเกินไปแล้วนะ!
ทรงโปรดถอดเสื้อนอนตามปรกติแล้วเดินไปปิดผ้าม่านกันแสงแดดจ้า ประมาณหกโมงเย็นค่อยปลุกเนเน่แล้วกัน เขาตั้งเวลาเรียบร้อยแล้วถึงสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มขยับตัวเข้ากอดเธอ
หลับสนิทแบบนี้เดี๋ยวเถอะจะโดนลักหลับ!
เด็กดื้อของเขา
- ผู้เขียน
