14

1422 คำ
ในช่วงสายของแสงแดดไม่สามารถลอดเข้ามาภายในห้องนอนได้เพราะมีผ้าม่านที่เทาเข้มมากั้นไว้ ภายในห้องนอนมีเพียงแสงสลัวแค่นั้นเนเน่ผลักตัวไปมาไม่เคยชินกับการโดนกอด แต่ทรงโปรดก็ดึงตัวเธอเข้ามากอดพร้อมจูบกลางกระหม่อนทั้งที่ยังไม่ตื่นเต็มตาด้วยซ้ำ ร่างกายเปลือยเปล่าแสนอุ่นทำให้ไม่มีใครอยากลุกจากเตียงนอนเลย “มอร์นิ่งค่ะที่รัก” เขาพูดเสียงคล้ายละเมอดึงเมียเด็กมากอดแน่นขึ้น “หนูตื่นเที่ยงนะ” เนเน่บอกอย่างงัวเงียแล้วหลับไป ทรงโปรดได้แต่อมยิ้มในความขี้เซาของเมียเด็กแต่มันก็ดีเพราะเขาอยากจะกอดเธอแบบนี้นานๆ ไม่เคยรู้สึกว่าตื่นเช้าแล้วมีความสุขแบบนี้มานานแล้วนะ เมื่อคืนเขาและเธอต่างพร่ำบอกรักกันผ่านคำพูดและท่วงท่าที่มอบความสุขให้กัน เสียเวลาไป 5 ปีมันทำให้เขารู้ว่ารักเธอมากขนาดไหนแล้วจะใช้เวลาต่อจากนี้เพื่อทำให้เธอไว้ใจพอจะใช้ชีวิตร่วมกัน หัวใจเขาเป็นของเธอคนเดียวจริงๆ ผ่านพ้นวันหยุดเนเน่มาทำงานตามปรกติแต่พี่โปรดจะแวะมาหาเธอทุกก่อนเที่ยงเพื่อไม่ให้เธอหนีไปก่อนเขาได้ แล้วยังบังคับให้เธอกลับบ้านด้วยกันอีก ตอนนี้พนักงานรู้หมดแล้วว่าเธอคบกันกับพี่โปรด หึ! เขามันขี้หวงมากด้วย “แกไม่เอาพี่โปรดไปเหรอ ทริปนี้มีแต่คนมีคู่นะ” “อืม ห่างกันบ้างก็ได้มั้ง พี่โปรดคงไม่เป็นอะไรหรอกน่า” เธอกำลังจะคุยเรื่องต่อไปกับเพื่อนแต่พี่โปรดเปิดประตูเข้ามาไม่เคาะสักนิด คนไร้มารยาท! “พี่โปรดสวัสดีค่ะ มาหาเนเน่เหรอคะ?” คิทยกมือไหว้ทักทายตามมารยาทก่อนจะหรี่ตามองเพื่อนที่ทำหน้าไม่ถูก “พี่มารับไปกินข้าวเที่ยง คิทไปด้วยกันสิ” “พี่โปรดไปกินคนเดียวนะคะพอดีหนูจะเลยไปซื้อของกับเพื่อน” มันก็มีบางอย่างที่เธอต้องใช้อย่างพวกครีมกันแดดที่สามารถกันน้ำ แล้วก็ชุดว่ายร้ำไปเผื่อด้วยไปทะเลตั้ง 2 วัน “ซื้ออะไรแล้วทำไมพี่ไปไม่ได้?” เมียไล่กันดื้อๆแบบนี้เลยเหรอ “คือว่าพรุ่งนี้คิทกับเนเน่จะไปเที่ยวทะเลค่ะ แต่ว่าไปเป็นคู่นะคะ” คิททิ้งท้ายให้เพื่อนได้ตอบคำถามเอง เนเน่ส่งค้อนวงใหญ่ผ่านสายตามาให้อีก หึ! ก็เพื่อนหวังดีถึงจะดูจุ้นจ้านไปหน่อยก็เถอะ “หนูไปกับใคร?” ทรงโปรดถามเสียงเข้มขึ้น มันใช้ได้เหรอแบบนี้ ผัวนั่งทำงานหัวโด่อยู่ใกล้ๆแต่ไม่คิดจะบอกกันสักคำ แล้วนี่ไปเป็นคู่ เหอะ! คู่กับผีรึไงวะ ผัวอยู่ตรงนี้เองทำไม่ชวนรับรองจะเคลียร์งานไปด้วย “หนูไม่มีคู่หรอก” “งั้นพี่ไปด้วย ห้ามปฏิเสธเด็ดขาดนะ” พี่โปรดโดดงานมากับเธอจนได้แล้วยังจะไปด้วยอีก เขาจะไม่ปล่อยให้เธอเป็นอิสระเลยรึไง รู้ไหมว่ามันอึดอัดมาก ทำงานก็เจอกัน กลับบ้านก็เจอกัน ก่อนนอนยังต้องเจอกันอีก เธอเบื่อขี้หน้าเขาแล้ว “หนูเอาอะไรอีกไหม?” “พี่โปรดหนูมีเงินจ่ายตังเองได้ แล้วของก็ถือเองได้นะ” “ให้เมียแค่นี้มันไม่เยอะหรอก แล้วหนูจะเอาอะไรอีกไหม?” “ไม่แล้วค่ะ” “ไปคอนโดพี่นะ เสืัอผ้าพี่ยังไม่เก็บเลย” มันเป็นการเที่ยวแบบเร่งด่วนไปนิดแต่ที่เขารู้คือเพื่อนเนเน่ไปด้วยกันหลายคน เขาจะได้รู้จักเพื่อนเธอแล้วยังสามารถเที่ยวกับเธอด้วย “แต่หนูต้องเสื้อผ้าตัวเอาก่อนนะ” “ก็ไปเอาของหนูแล้วไปคอนโดพี่ต่อไง” “ก็ได้ค่ะ แต่มื้อเย็นพี่ต้องเลี้ยงนะ” “สบายมากเลี้ยงทั้งชีวิตยังได้เลย” บ้านพักพูลวิลล่าขนาดใหญ่มีเพื่อนเมียมาถึงก่อนแล้ว ส่วนเพื่อนสนิทเมียยังมาไม่ถึง เนเน่เดินไปเลือกห้องและใช้สิทธิ์คนมาก่อนอย่างเต็มที่ ดูเพื่อนเธอแต่ละคนไม่ธรรมดาทั้งนั้น เขาพึ่งรู้ว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ พรุ่งนี้เช้าจะเก็บขยะริมชายหาด แล้วตอนบ่ายไปดำน้ำพร้อมกับเก็บขยะใต้ทะเลด้วยใครจะคิดว่าเมียจะคนดีขนาดนี้ “เมื่อยจังเลยเนอะ” “เมื่อยก็นอนสิพรุ่งนี้จะได้มีแรง” เนเน่เดินมาที่เตียงอมยิ้มเล็กน้อยตั้งใจว่าจะแกล้งคนแก่เล่น แล้วล้มลงไปกองกับพื้นและเป็นอย่างที่คาดคือพี่โปรดกระโดดลงจากเตียงมาประคองเธอทันทีด้วยสีหน้าเป็นห่วงสุดๆ “หนูเจ็บตรงไหนรึเปล่า พี่อุ้มนะคะ” ทรงโปรดช้อนร่างบางขึ้นแนบอกเดินไปวางเธอบนที่นอนอย่างเบามือที่สุด “หนูไม่เป็นอะไรเลย โอ๊ย!!” อันนี้เจ็บจริงไม่ได้แกล้ง “เจ็บตรงไหน” ทรงโปรดจับเรียวขาเธอตรวจดู “ขึ้นมาอีกนิดนึง” “ตรงหัวเข่าเหรอ?” เขานวดเบาๆแต่ว่า… “ขึ้นมาอีก” เธอมองหน้าเขาที่กังวลกว่าเดิมอีก “ตรงนี้เหรอ?” ทรงโปรดจับที่ต้นขาเธอถามอีกครั้ง “ขึ้นมาอีก” “ตรงนี้เหรอเตี้ย?” เขาเลื่อนมือขึ้นไปจับต้นขาเธอแต่สายตามันไปเพ่งเล็งในจุดที่ใกล้ๆกัน เขาหันหน้าไปถามสบตาสวยหวานเป็นประกายปากเล็กเผยอออกจนเขาไม่สามารถจะทนไหวจูบปากเธอดันให้นอนลง ลิ้นซุกซนของเธอทั้งรุกทั้งรับปัดป่ายกันไปมากับเขาไม่นานเสื้อผ้าก็หลุดออกจากตัว เขาชากริมฝีปากไปยังหน้าอกอวบอึ๋มกวาดลิ้นเลียชิมรสชาติ ทั้งขบเม้มเบาๆเพื่อแกล้งเธออีกด้วยฝ่ามือหนาบีบลูบไล้ไปตามผิวกายขาวเนียนจนมาหยุดที่กุหลาบน้อยของเธอ เขาหยอกเย้าจนเปียกแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำล่อลื่น เนเน่บิดตัวไปมากัดฟันแน่นห้ามเสียงครางแทบไม่ไหว เธอดึงเขามาจูบเมื่อความแข็งสอดเสียดเข้ามาในตัวด้วยความรุนแรง เขาโยกตัวเข้าหาอย่างหนักหน่วงแล้วยังจูบไม่ปล่อย นิ้วเล็กกำมือแน่นไม่สามารถข่วนเขาได้เหมือนทุกครั้งเพราะถูกจับกดเอาไว้ ตัวเธอสั่นคร่อนอย่างหนัก สติหลุดหายไปหมด สมองขาวโพรนคิดอะไรไม่ออกบิดเกร็งรับความอุ่นวาบในตัว ฟอด… “พี่รักเตี้ยนะ” เขาบอกรักเธอรุนแรงไปหน่อยจนลืมเลยว่าเธอล้มและเจ็บขาอยู่ “รักพี่โปรดเหมือนกันค่ะ” เนเน่ขยับตัวนอนตะแคงหันหลังให้เขาแต่ก็ถูกดึงเข้าไปกอดแนบอกเหมือนเดิม “พี่จะกอดหนูจนเช้าเลย ฝันดีนะ” เช้าที่สดใสเมียพาออกมาช่วยกันเก็บขยะที่ชายหาดตามที่คุยกันไว้ มันก็ดีนะที่ได้ทำอะไรเพื่อสังคมบ้าง แต่มันไม่ดีตรงที่เนเน่มีคนชอบมองเธอนี่แหละ เขาอยากจะให้ถึงบ่ายที่เราจะไปดำน้ำกันมากกว่าเพราะจะได้ไม่มีคนสนใจเธอมากเกินไป “เราต้องชนะนะพี่โปรด” “แค่นี้ก็เยอะแล้วเตี้ย พี่ร้อน” “แค่ 3 ถุงเองหนูเก็บคนเดียวก็ได้” “เฮ้อ….ใครจะบ่อยให้หนูทำคนเดียว เก็บต่อก็ได้ถ้าปวดหัวไม่สบายอย่ามาโอดครวญ” “ก็แค่นี้เอง” “รีบเก็บได้ชนะเขา” จะว่าไปเนเน่ไม่ถามเรื่องผู้หญิงของเขาอีกเลยตั้งแต่วันนั้น เขาก็โสดมาหลายปีเรื่องผู้หญิงก็มีบ้าง จนเมื่อ 2 ปีที่แล้วเขาจะตามตื้อเธอหนักกว่าขึ้น เขาหยุดเรื่องผู้หญิงหมดเพราะจะเอาเธอคืนกลับมาให้ได้ แต่เรื่องเที่ยวก็ยังมีบ้างในช่วงที่อยากมาก ในสายตาเธอเขายังคงเป็นคนถ่อยเจ้าชู้อยู่เหมือนเดิม เขามันคนร้าย ทำดีให้ตายเมียก็ว่าร้ายเหมือนเดิม! “พี่โปรดหนูร้อนอ่า” “พี่ว่าพอเถอะ” “แต่ว่า…” “หนูไม่ต้องชนะใครก็เก่งที่สุดในสายตาพี่อยู่แล้ว”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม