บทที่ 15
มีคนหึงหนึ่งอัตรา
กลับตาลปัตร
“อดทนหน่อยนะขอรับฮูหยิน ข้ามองเห็นเศษฝุ่นแล้ว”
พูดพลางใช้ขอบผ้าเช็ดหน้าพับมุมเขี่ยเศษฝุ่นออกมา แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังโน้มหน้าลงไปเพื่อจ้องมองเข้าไปในดวงตากลมโตของเจ้านายสาว ตรวจดูจนแน่ใจว่าไม่มีเศษฝุ่นหลงเหลืออยู่
ปั้ง!
เก้าอี้บริเวณนั้นถูกยกขึ้นแล้วกระแทกลงบนพื้นจนหักพับกลายเป็นเศษซากในพริบตา ก่อนที่คนตัวโตจะจะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องย่างก้าวกระชากบุรุษร่างบางที่กำลังโน้มกายเข้าหาภรรยาของเขาที่นอนอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวอย่างแรง
โครม!
“โอ๊ย!”
เฉินลี่ลี่ร้องออกมาด้วยความตกใจ ก้นกระแทกพื้นจนเจ็บจุก ทว่าจังหวะที่กำลังจะลุกขึ้นกลับถูกปราณสังหารกดทับจนหมอบราบลงไปกับพื้นอีกครา
“บังอาจล่อลวงภรรยาข้า! สารเลว! อย่าอยู่เลย!”
คนหึงหวงไม่อาจอดทนไหว ยื่นมือออกไปใช้ปราณสังหารกระชากร่างที่เพิ่งล้มจนก้นกระแทกให้ลอยขึ้น บีบรัดลำคอด้วยปราณสังหารหมายฆ่าอีกฝ
