ตอนที่8 ไม่มีกฎไม่มีสัญญา
1190 คำ
"ถ้าฉันจะทำรักเธออีกครั้งไหวรึเปล่า"อัคคีผละจูบอย่างแสนเสียดาย มองใบหน้าสวยพร้อมกับถามอย่างห่วงใย อยากก็อยากอยู่หรอกแต่ถ้าจะรังแกเด็กน้อยอีกครั้งก็กลัวเธอจะไม่ไหว เดี๋ยวจะกลายเป็นผู้ใหญ่ใจร้ายชอบรังแกเด็ก
"วะ…ไหวค่ะ"คำว่าไหวแต่ร่างกายแหลกละเอียดปวดร้าวอย่างแสนระบม ถ้าเขาต้องการเธอก็พร้อม ไม่ไหวบอกไหวใช้ได้กับสถานการณ์ตอนนี้ แค่คำถามเหมือนห่วงใยมันดีมากมายแล้วสำหรับเด็กที่ใช้ร่างกายแรกกับเงิน
อัคคีโน้มจูบหน้าผากบางเคลื่อนผ่านลงมาจนถึงปากอิ่มเล็กที่มีรสชาติหอมหวานเหมือนเจลลี่ อัคคีรู้ดีว่าอีกคนกำลังปากแข็ง ในเมื่อปากแข็งเขาก็จะทำตามที่ใจต้องการดูสิจะทนได้สักกี่น้ำ
ปากหยักได้รูปจูบอย่างเร่าร้อน มือหยาบส่งลูบคลำไปตามเนื้อนิ่มจนมาถึงเนินสามเหลี่ยมที่อวบอูม ก้านนิ้วแกร่งแตะปาดอย่างบางเบาแต่อีกคนกลับสะดุ้งด้วยความเจ็บ ไม่มีน้ำหล่อลื่นเหมือนครั้งแรก มีแต่ความเจ็บแสบและแห้งเหมือนคนไม่มีอารมณ์ร่วม ขาเล็กเริ่มสั่นพยายามหนีบเข้าหากันแต่กลับถูกอีกคนกลั่นแกล้งด้วยการแยงแหย่เข้าไปในร่องแคบที่แสนระบม ไอรักเบ้หน้าด้วยความเจ็บ เจ็บแต่กลับไม่กล้าพูดเพราะกลัวเจ้าของเงินจะไม่พอใจ
"เจ็บทำไมไม่พูด ไม่ไหวทำไมต้องฝืน"เนื้อตัวสั่นเทาของเด็กสาวทำให้อัคคีหยุดทุกอย่าง นิ้วกลางที่สอดเข้าไปเมื่อครู่มีแต่หยาดเลือดที่เคลือบนิ้วใหญ่ เขาถามด้วยเสียงที่ติดดุใบหน้าติดเข้มออกไปทางไม่พอใจ ไอรักถึงกับเม้มปากจนแน่น มันแน่นมากพอจนสามารถทำให้ปากบางช้ำได้
"…"
"ได้ยินที่ถามไหม?หรือต้องให้พูดซ้ำ"
"หนูรักพูดได้ด้วยหรอค่ะ ถ้าหนูรักบอกว่าเจ็บถ้าหนูรักบอกว่าไม่ไหว หนูรักกลัวคุณอัคคีไม่พอใจแล้วพานโกรธจนขอเงินคืน หนู…"
"เห็นฉันเป็นคนหื่นจนไม่มีเหตุผลรึไง"ใบหน้าที่ง้ำลงถูกเชยขึ้นให้มาสบตากันและอัคคีก็ได้เห็นดวงตากลมโตที่มีแต่ความกังวล เขาอยากเอาก็จริงแต่ในเมื่ออีกคนไม่ไหวเขาก็ไม่ฝืนขอแค่ให้บอก
"หนูรักขอโทษค่ะ"เธอกราบลงที่อกแกร่งการกระทำที่แสนน่ารักอัคคีเองก็ชอบ ชอบในความที่เธอไม่ได้เสแสร้ง ชอบความใสซื่อ ขอแค่ให้บอกขอแค่ให้พูด เขาก็พร้อมที่จะเข้าใจถึงแม้ร่างกายต้องการมากแค่ไหนก็ตาม
"เงิน 2 ล้านที่เธอเอาไป ไม่ใช่แค่นอนให้ฉันเอาคืนเดียวแล้วเธอจะหลุดพ้น ฉันไม่มีกฎหรือสัญญาผูกมัด แต่ถ้าฉันยังไม่เบื่อเธอก็ไม่มีสิทธิ์ออกไปโบยบินได้ตามใจชอบ อย่าเข้าใกล้ผู้ชาย แม้แต่เงาก็ห้ามยืนทับซ้อน และที่สำคัญฉันเป็นคนหวงของอย่าให้ใครมาแตะต้องฉันไม่อนุญาต"อัคคีบอกไม่ได้รอให้ถึงพรุ่งนี้เหมือนที่เคยพูดเอาไว้เพราะคิดว่าบอกตอนไหนก็คงจะเหมือนกัน
ไม่มีกฎไม่มีสัญญาแต่มีข้อห้าม
"สรุปคุณอัคคีเป็นเทพบุตรหรือว่าเป็นซาตานค่ะ"ไอรักถามขึ้นอย่างสงสัยลมหายใจก็ยังเป่ารดต้นคอแกร่ง ไอรักเองก็ไม่ได้คิดหรอกว่าเงิน 2 ล้านจะแลกแค่ความบริสุทธิ์แล้วจบ มันไม่ง่ายเธอเข้าใจ
"เธออยากให้ฉันเป็นแบบไหนละ ถ้าอยากให้ฉันเป็นเทพบุตรเธอก็แค่ไม่ดื้อ แต่ถ้าอยากให้ฉันเป็นซาตานเธอก็แค่ไม่เชื่อฟัง แต่ระวังไว้ก็ดีซาตานตนนี้น่ากลัวกว่าที่เธอคิด เพราะฉะนั้นอย่าคิดลองของฉันขอเตือน"น้ำเสียงกร้าวดุที่เปล่งออกมาอย่างจริงจังทำให้ไอรักขนลุก ดูเหมือนจะใจดี แต่บางครั้งก็ดูร้ายกาจดุร้ายเกินกว่าที่จะเข้าใจ
"หนูรักจะไม่ดื้อค่ะอย่าขู่ได้ไหมคะหนูรักกลัว"เธอส่งแขนกอดกระชับอย่างถือวิสาสะและอยากให้อีกคนรับรู้ว่าเธอจะไม่ดื้อ ไม่ให้ใครหน้าไหนมาแตะเนื้อต้องตัว เธอจะจงรักภักดีแม้จะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม
"งั้นก็ไปนอน เธอนอนข้างล่างได้ใช่ไหมฉันไม่เคยนอนร่วมเตียงกับใคร"เด็กสาวไม่เคยคาดหวังจะนอนร่วมเตียงกับเขา ตรงไหนเธอก็นอนได้แม้แต่พื้นกระเบื้องแข็งๆเธอก็นอนได้ ขอแค่ให้มีที่ซุกหัวนอนก็พอ
"หนูรักนอนได้ค่ะ"เธอขยับตัวรู้สึกถึงความปวดร้าวกลางกายสาว แสบ ขัด แต่ก็พยายามเดินและทำตัวให้ปกติที่สุดแต่ทุกอย่างก็ไม่พ้นสายตาอัคคีไปได้
ร่างหนาเดินไปหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่แล้วสวมทับเข้าให้กับร่างบางที่นั่งกองแหมะอยู่ที่ที่นอนข้างล่าง เขาไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครไอรักคือคนแรก จะว่าพิเศษกว่าทุกคนก็ใช่ ในข้อนี้อัคคีไม่เถียงแต่ไม่ใช่ในสถานะแฟนหรือเมียแน่นอนเพราะเขาไม่พร้อม อัคคีไม่ชอบการผูกมัดความโสดที่แปลว่าอิสระมันหอมหวานสำหรับอัคคีเสมอ
"ขอบคุณค่ะ"เธอเขินนิดหน่อยที่มีคนมาสวมเสื้อผ้าให้ ถึงจะโนบราไร้ผ้าบางปกปิดในช่วงบนและช่วงล่าง แต่อย่างน้อยก็มีเสื้อตัวใหญ่ให้เธอได้ใส่ปกปิดร่างกาย
ไอรักกราบพระพร้อมกับเอนตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้าจากกิจกรรมที่ผ่านมา มีที่นอนบางๆมีหมอนข้างนุ่มๆกับผ้าห่มหนึ่งผืนในค่ำคืนแค่นี้เธอก็นอนหลับสบาย ไอรักหลับตาลงแต่อีกคนกลับนอนกระสับกระส่ายไปมาผุดลุกผุดนั่งอย่างนึกรำคาญตัวเอง
"ไอรักหลับรึยัง"
"ไอรัก"เสียงทุ้มดั่งขึ้นกว่าครั้งแรก
"ค่ะ คุณอัคคีมีอะไรคะ"
"ไม่มีหมอนข้างให้ฉันนอนกอดก่าย ลุกมานอนกับฉันหน่อย"ร่างอ้อนแอ้นที่อยู่ในเสื้อตัวโคร่งเดินอย่างงัวเงียเธอค่อยๆคลานขึ้นไปบนที่นอน เสื้อคอกว้างที่สวมใส่เผยให้เห็นอกอวบอย่างงดงามกระจ่างตาอย่างไม่ได้คิดที่จะอ่อย แขนแกร่งรีบคว้าดึงอีกคนให้เข้ามาใกล้ ร่างนุ่มนิ่มทำให้อัคคีพอใจ ถึงไม่เคยนอนร่วมกับใครแต่คืนนี้จะลองดู
แขนขาทั้งก่ายทั้งกอด จมูกโด่งสูดดมความหอมจนชุ่มปอดพร้อมกับขยำฟัดเต้างามอย่างมันมือ เสื้อตัวโคร่งที่ปิดกายบางถูกดึงรั้งขึ้นไปกองไว้เหนือราวอกใหญ่ ปากหยักกดจูบพร้อมกับดูดงับเม็ดทรวงที่มีรสชาติหวานถูกลิ้น
"ฉันอยากหลับคาเต้ากล่อมหน่อยนะ"
- ผู้เขียน
