ตอนที่5 สัมผัสแปลกใหม่

1140 คำ
"อิ่มแล้วใช่ไหม? งั้นไปอาบน้ำพร้อมฉัน"จากที่ก้มหน้ามองขาต้องรีบเงยหน้าขึ้นมาทันที ดวงตากลมโตใบหน้าที่เหวอทำให้อัคคีรู้สึกขำ มีแต่คนอยากอาบน้ำกับเขาทั้งนั้น นี่อะไรตกใจยังเขาจะพาไปทัวร์นรก ร่างบางที่อยู่ในชุดสั้นสีหวานถูกนำพาไปยังด้านบนของคฤหาสน์ ความสวยงามที่ไอรักได้เข้าไปในบ้านหลังใหญ่เมื่อเช้านั่นเทียบกับตรงนี้ไม่ได้เลยแม้แต่เศษเสี้ยว เอวคอดถูกรวบกอดให้เข้าไปยังห้องนอน ห้องนอนที่งดงามจนแทบไม่กล้าเข้าไปแตะ ทุกอย่างคุมโทนโดยใช้สีที่มองแล้วอุ่นใจ เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างมองด้วยตาเปล่าก็พอจะรู้คงแพงน่าดู "สวยจังค่ะมันคงนุ่มจนคุณอัคคีนอนหลับสบายทุกคืนเลยใช่ไหมคะ"อัคคีได้แต่ยิ้มแล้วดันอีกคนให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้อาบน้ำแล้วพักผ่อนพร้อมกัน ไอรักหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กพันรอบตัว เพียงแค่ขยับนิดเดินหน่อยก็เห็นแก้มก้นที่อวบอัดจนเธอประหม่า คนตัวเล็กเดินอย่างกล้าๆกลัวๆไปที่ห้องน้ำ เธอไม่ชินที่จะต้องอาบน้ำร่วมกับใครแต่ถึงยังไงก็ไม่กล้าปฏิเสธหรอก ในเมื่อคิดจะขายนี่ก็ถือสะว่าเป็นขั้นพื้นฐานง่ายๆในการเริ่มต้น ขาเล็กก้าวพ้นขอบประตูเข้ามา สิ่งที่มันโชว์หราตรงหน้าคือร่างกายกำยำที่มีเพียงผ้าขนหนูพันช่วงล่างไว้อย่างหมิ่นเหม่ ขนรำไรช่วงใต้สะดือทำให้ไอรักรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ไหนจะมัดกล้ามที่ขึ้นล่อนทำให้เธอเลือดกำเดาแทบพุ่ง ไม่เคยเห็นชัดๆแบบเต็มตาขนาดนี้ รู้สึกหัวใจเต้นถี่เหมือนกำลังจะตาย "เช็ดน้ำลายหน่อยก็ดีนะไหลยืดเหมือนหมาบ้าเชียว"มือเล็กยกขึ้นเช็ดปากอัตโนมัติ มารู้อีกทีว่าโดนแกล้งก็ตอนที่ปากของเธอมันมีน้ำลายไหลยืดที่ไหนกัน "คุณแกล้งหนู"ปากยู่หน้างอง้ำ "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็เธอโง่ให้แกล้งเองเรียนหนังสือให้สูงๆสิจะได้ไม่โง่โดนใครเขาหลอก"ว่าหยอกเพื่อให้อีกคนที่อยู่ในผ้าขนหนูผืนสั้นได้หัวเราะ ไอรักขำไม่ออกหรอกนั่นคือจุดบอดของชีวิตเธออย่างหนึ่ง "ไม่มีเงินหรอกค่ะแค่ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองกับน้องให้อิ่มท้องทุกวันก็ยากแล้วค่ะ"เธอยิ้ม…ทุกคำพูดที่เอื้อนเอ่ยมันมีแต่ความเศร้า ใช่ว่าไม่อยากจะเรียนแต่กำลังเงินที่มีไม่สามารถทำให้เธอไปถึงจุดนั้นได้ จบแค่ กศน เทียบเท่ากับ ม.6 มันดีที่สุดแล้วสำหรับเด็กกำพร้าอย่างเธอ แต่อย่างน้อยในชีวิตที่ผ่านมาก็ยังมี คุณแม่ครูบ้านเด็กกำพร้าค่อยแนะนำและช่วยเหลือเธอจนท่านเสีย ไอรักและน้องจึงออกมาใช้ชีวิตผจญกับโลกภายนอกที่แสนโหดร้าย อัคคีรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นเมื่อได้เห็นใบหน้าเศร้าลงของอีกคน ขาแกร่งเดินเข้าไปใกล้คว้ากอดเอวคอดเล็กจนผ้าขนหนูร่นขึ้นมาเห็นแก้มก้นอวบแน่นทั้งสองข้าง โดยมีกระจกส่องสะท้อนรูปร่างบางเล็กให้ดวงตาคมได้เห็น คางสวยถูกบังคับให้เชยขึ้นและอัคคีก็ไม่รอช้ารีบโน้มใบหน้ากดจูบอย่างนุ่มนวล "ถือเสียว่านี่เป็นการจูบปลอบขวัญที่ฉันทำให้เธอเศร้า"อัคคีว่าขึ้น ขยำแก้มก้นพร้อมกับพรมจูบอีกครั้ง ปากเล็กหวานเกินไปหยุดไม่ได้จนต้องต่อ กายบางสะท้านนิดๆแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอถอย ในเมื่อรับเงินมาแล้วหน้าที่ของเธอก็คือเรื่องอย่างว่า ถึงแม้จะไม่เคยใช่ว่าจะทำไมได้ ไอรักยอมเปิดปากรับลิ้นร้อนด้วยความเต็มใจ สองแขนส่งคล้องคอหนาลูบไล้ท้ายทอยไปมาอย่างแสนเบา นั่นยิ่งทำให้เลือดลมภายในกายของชายหนุ่มพลุกพล่านมากยิ่งขึ้น คล้ายกับม้าคึกพร้อมลงศึกในสนาม ผ้าขนหนูที่ปกปิดเรือนกายหลุดร่วงลงพื้นอย่างง่ายดาย ทั้งสองเปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟสีอุ่น จูบที่เนิ่นนานทำให้ไอรักตัวอ่อนยวบแทบจะยืนไม่ไหว ดีที่มีแขนแกร่งเกาะเกี่ยวร่างกายของเธอเอาไว้ไม่งั้นเธอคงแย่ "ไหวรึเปล่า"ถามพร้อมกับพรมจูบไปทั่วหน้า อัคคีพอจะมองออกว่าเด็กน้อยตรงหน้าคงไม่เคยผ่านมือชายใด จูบก็ไม่เป็นไร้เดียงสาไปเสียหมด แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำให้ใจแกร่งหงุดหงิด ตัวเขาเองกลับรู้สึกชอบร่างกายนุ่มนิ่มและความรู้สึกแบบนี้ต่างหาก มันน่าค้นหา ไอรักยอมรับ สัมผัสในตอนนี้มันแปลกใหม่สำหรับเธอเหลือเกิน ความวูบโหวงภายในช่วงท้องทำให้เธอหายใจติดขัด ไหนจะกลางกายสาวที่รู้สึกฉ่ำแฉะ ไอรักรู้สึกร่างกายผิดปกติเหมือนต้องการอะไรบางอย่างที่มากกว่าจูบแต่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร "อึก…วะไหวค่ะ"เด็กปากแข็งตอบอย่างไม่คิด มองยังไงก็รู้ว่าเธอแทบไม่ไหว จะไหวได้ยังไงคอพับตัวอ่อนขนาดนั้น อัคคีช้อนอุ้มร่างบางไปยังอ่างอาบน้ำขนาดกว้าง เขาค่อยๆนั่งลงและจับให้อีกคนนั่งทาบทับลงมา ช่วงล่างหายไปกับมวลน้ำแต่ยังเหลือส่วนบนที่งดงามให้อัคคีได้ชื่นชม เขาเอนตัวพิงขอบอ่างอย่างแสนสบายใจ แต่ทว่าอีกคนกำลังเขินอายกับสายตาที่มองมา วูบวาบ เร่าร้อน น่าค้นหาในเวลาเดียวกัน วิวทิวทัศน์เบื้องหน้ามันสวยงามจนอัคคียกยิ้ม อกอูมอิ่มที่มีฐานกลมกลึงใหญ่ขาวราวกับซาลาเปาที่เขาชอบทาน ปลายนิ้วแกร่งที่ชื้นน้ำไล่ลูบวนจากช่วงอกใหญ่จนถึงเม็ดทรวงสีงาม มันแข็งขึ้นไตอย่างสู้ปลายนิ้ว สมกับที่ชื่ออัคคีแค่ปลายนิ้วที่สะกิดก็ปลุกเร้าจนแทบจะแผดเผา ทำให้ใบหน้าสาวเชิดขึ้นส่งเสียงครางอย่างลืมตัว "อื้อ อ่าาาาส์" งับ!! "ยะ…อย่าแกล้งหนูรัก"ใครจะต้านไหว ร่างบางงดงามไปทั่วเรือนกาย ยิ่งเสียงครางเล็กปลุกเร้าอารมณ์ดิบของอัคคีได้เป็นอย่างดี จนชายหนุ่มเองอดใจไม่ไหวที่จะส่งปากหยักครอบงำงับส่งลิ้นร้ายปัดป่ายอย่างอยากรู้รสชาติว่าจะหวานเท่ากับปากอิ่มที่เขาลิ้มลองมารึเปล่า "ปากหวาน หน้าอกหวาน แล้วช่วงล่างหวานแบบนี้รึเปล่าหื้ม"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม