บทที่14

1604 คำ

"เราต้องนั่งเรือข้ามไปยังเกาะ"รณทีขนกระเป๋าสัมภาระลงเรือหลังจากเดินทางมาถึงท่าเทียบเรือในตอนตะวันตกเย็น "แล้วรถของคุณล่ะคะ" "เธอไม่ต้องห่วงหรอก แถวนี้เขตของพ่อฉันทั้งนั้น"พรรณาราพยักหน้าเธอก้าวขาลงบนเรือโดยมีฝ่ามือของสามีช่วยจับเอาไว้ "ที่นั่นมีแม่บ้านช่วยทำความสะอาดที่พักไว้ให้พวกเราแล้ว แต่มันอาจจะไม่สะดวกสบายเท่ากับที่บ้าน" "คุณเห็นพรรณเป็นลูกคุณหนู ลูกผู้ดีหรือไงคะ" "หรือไม่ใช่ เธอเป็นถึงลูกสาวทายาทเจ้าของบริษัทผลิตอุปกรณ์การเรียนเชียวนะ"รณทีนั่งหันมามองหญิงสาว เขาใช้ความสามารถในการขับเรือมุ่งหน้าไปยังเกาะส่วนตัวซึ่งใช้เวลาเดินทางเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็จะถึง "พรรณไม่ใช่ลูกสาวผู้ดีหรอกค่ะ คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้น"รณทียกไหล่เขาใช้สมาธิในการขับเรือฝ่าแรงคลื่นลมจนมาถึงเกาะ 'ปันรัก' เกาะที่เขาทั้งรักและหวงมากที่สุด ครืด เรือเล็กจอดเทียบชายหาดเหล่าคนงานรีบตรู่เข้ามาต้อนรับพร้อมกับช่วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม