บทที่ 2 : ทุกอย่างมันเป็นแค่เกม 1
1236 คำ
“พี่ส่งฝันถึงหน้าบ้านนี้ก็แล้วกันนะ เพราะเช้านี้พี่มีแถลงข่าวที่บริษัท เกรงว่าจะไปไม่ทัน”
ประกาศิตบอกกับคนรักสาว หลังจากที่ขับรถพาเธอมาส่งบ้านในเช้าวันรุ่งขึ้น วันนี้เขาไม่เข้าไปด้านในคฤหาสน์เพื่อทักทายบิดาของเธอเช่นทุกครั้ง เนื่องจากเขามีธุระสำคัญที่ต้องทำ นั่นก็คือติดงานแถลงข่าวในอีกหนึ่งชั่วโมงที่จะถึงนี้
“ค่ะพี่เล็ก”
หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเปิดประตูหมายจะก้าวลงจากรถยุโรปคันหรู แต่ก็ถูกมือใหญ่คว้าแขนเล็กเอาไว้เสียก่อน
“มีอะไรเหรอคะ?”เธอหันมาเอ่ยถาม
“พี่อยากให้ฝันรอดูพี่แถลงข่าว พี่มีข่าวดีจะประกาศผ่านงานแถลงข่าวครั้งนี้ด้วย”
ประกาศิตบอกกับเธอด้วยรอยยิ้มที่ประกายเต็มใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ทำให้หญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่า หรือเขากำลังจะประกาศแต่งงานกับเธอผ่านสื่อ คิดแล้วก็เผลอใช้มืออีกข้างลูบนิ้วนางข้างด้วยหัวใจที่เต้นรัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน ใบหน้างามปรากฎรอยยิ้มแห่งความยินดีขึ้นมาอย่างไม่อาจเก็บซ่อนไว้ได้
“ค่ะ แล้วฝันจะเปิดทีวีดูแล้วกันนะคะ”
เธอบอกกับเขาก่อนที่จะหมุนตัวเดินลงจากรถ ท่ามกลางดวงตาคู่คมที่มองตามแผ่นหลังบางด้วยความเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ!
ทอฝันเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังงามด้วยรอยยิ้มแห่งความหวังแต่แล้วรอยยิ้มก็ต้องหุบลงแทบจะทันทีเมื่อพบว่าบิดากำลังนั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขก
“คุณพ่อ!”
เสียงหวานหลุดอุทานออกมาเบาๆ เหมือนเพิ่งจะนึกได้ว่าตัวเองนั้นทำผิดอย่างมหันต์ที่ปล่อยให้บิดาเป็นห่วงตลอดทั้งคืน ทั้งนี้ก็เพราะเมื่อคืนเธอดื่มจนเมาเผลอนอนค้างอ้างแรมกับแฟนหนุ่มโดยไม่ได้โทรบอกท่านก่อน
“มานั่งนี่สิฝัน”
“ค่ะคุณพ่อ”
หญิงสาวรับคำพร้อมกับเดินมาทรุดนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ตรงข้ามกับบิดา ก่อนที่ท่านจะเริ่มเอ่ยกับเธอด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทว่าแฝงไปด้วยความห่วงใย
“หายไปกับตาเล็กทั้งคืนรู้ไหมว่าพ่อเป็นห่วง”
ถึงแม้ศรุตจะรักและเอ็นดูแฟนหนุ่มของลูกสาวถึงขั้นยอมมอบบริษัทที่ตนก่อตั้งมาให้กับอีกฝ่ายขึ้นนั่งแทนในตำแหน่งประธานบริษัท พีเอสไทยแลนด์ แต่อีกใจก็อดห่วงลูกสาวตามประสาคนเป็นพ่อไม่ได้อยู่ดี
“ฝันขอโทษค่ะ ที่ทำให้คุณพ่อเป็นห่วง”
เธอกล่าวขอโทษบิดาด้วยความรู้สึกผิด ก้มหน้ามองต่ำไม่กล้าสบตาของท่าน เพราะตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยทำให้ผู้เป็นบิดาผิดหวัง และดูเหมือนท่าทางที่เธอแสดงออกจะทำให้ผู้เป็นพ่อรับรู้ได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
“แล้วฝันกับตาเล็กพูดคุยเรื่องงานแต่งกันบ้างหรือยัง”
สำหรับศรุตแล้ว หากลูกสาวได้เป็นฝั่งเป็นฝากับคนที่ลูกสาวรักและเขารักลูก คนเป็นพ่ออย่างเขาก็รู้สึกสบายใจ
“ยังเลยค่ะคุณพ่อ แต่คิดว่าคงเร็วๆ นี้แหละค่ะ เห็นพี่เล็กบอกว่าในงานแถลงข่าววันนี้จะประกาศข่าวดี ฝันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช่เรื่องนี้หรือเปล่า”
ทอฝันปฏิเสธพร้อมกับหยิบรีโมทบนโต๊ะกระจกเตี้ยๆ ตรงหน้าขึ้นมาเปิดโทรทัศน์จอใหญ่ที่ติดอยู่ตรงผนังดู จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นช่องถ่ายทอดสดการแถลงข่าว รอกระทั่งภาพบนจอโทรทัศน์เปลี่ยน
“มาแล้วค่ะ คุณพ่อ เขากำลังถ่ายทอดสดค่ะ” ทอฝันหันมาบอกบิดาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นอย่างปิดไม่มิด พลอยทำให้ศรุตลุ้นตามลูกสาวไปด้วยอีกคน
ในจอโทรทัศน์ ประกาศิตกำลังยืนเคียงข้างเจนจิรา ไฮโซสาวสวยชื่อดัง ลูกสาวคนเดียว ของ ท่าน สส. เปรม ที่มักมีข่าวในทางเสื่อมเสีย ด้านชอบเอาเปรียบ และข่มขู่ผู้อื่นเสมอ
ทอฝันรู้สึกตะหงิดๆ ในใจ แต่ก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมา เพราะรอเพียงคำแถลงการจากคนรักหนุ่มเพียงเท่านั้น
แต่แล้ว ก็เหมือนกับฟ้าได้ผ่าลงมากลางใจดวงน้อยๆ ของเธอกับพ่อเข้าเต็มแรง!
“ผมกับเจนจิรา เราจะหมั้นกันเดือนหน้าครับ ยังไงก็ขอเชิญพี่ๆ นักข่าวไปร่วมแสดงความยินดีกับพวกเราด้วยนะครับ ขอบคุณมากเลยครับ”
สิ้นคำประกาศของชายหนุ่ม สองหนุ่มสาวหันมาจ้องหน้ากัน แล้วเจนจิราก็โชว์จูบประกาศิตให้นักข่าวดู แสงแฟลชสว่างวาบๆ รัวๆ ขณะที่คนอยู่หน้าจอหัวใจหายวาบในทันที
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ไหนลูกบอกพ่อว่า...”ศรุตพูดได้เพียงเท่านั้นก็หยุด เมื่อหันมามองลูกสาวที่ตอนนี้มีอาการช็อกไม่ต่างจากตน
ใบหน้างามขาวเนียนซีดเผือด ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นน้อยๆ ขณะที่น้ำใสใสค่อยๆ เอ่อล้นขึ้นมาท้วมดวงตากลมโตแล้วไหลรินออกมาจากหางตา มือเล็กทั้งสองบีบเข้าหากันแน่น ยากที่จะควบคุมอาการที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันในตอนนี้
“นะ…หนูไม่ทราบค่ะ คุณพ่อ”
ทอฝันที่น่าสงสารตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประกาศิตทำไมเขาถึงแถลงข่าวออกไปแบบนั้น ทั้งที่เมื่อคืนเธอเพิ่งจะตกเป็นของเขา และที่สำคัญเขาเพิ่งจะบอกกับเธอเองว่าให้รอฟังข่าวดี แต่สิ่งที่เธอได้ดูและได้ฟังผ่านหน้าจอโทรทัศน์ไปเมื่อครู่นั้นมันข่าวร้ายสำหรับเธอชัดๆ
‘หรือว่ามันจะเป็นแค่ความเข้าใจผิด’
ทอฝันอยากจะคิดเข้าข้างตัวเองไปแบบนั้น แต่ก็ไม่อาจฝืนความจริงได้ เพราะไม่ใช่แค่เธอที่ได้ยินได้เห็น แต่บิดาของเธอที่รักและไว้ใจชายหนุ่มเหมือนลูกชายแท้ๆ ซึ่งกำลังนั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอสามารถยืนยันว่ามันไม่ใช่ความฝัน หากแต่เป็นเรื่องจริง
ศรุตลุกขึ้นพรวด พร้อมกับตะโกนเรียกคนขับรถเสียงดังลั่นบ้าน
“ไอ้มาด! ไอ้มาดโว้ยย! ออกรถไปกับฉันเดี๋ยวนี้!”
คำสั่งเฉียบดังลั่นจากผู้เป็นประมุขเอกของบ้าน เรียกให้คนขับรถที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักรีบวิ่งตรงไปยังลานจอดรถทำตามคำสั่งในทันที ก่อนที่ผู้เป็นนายจะก้าวยาวออกจากบ้านด้วยอารมณ์โมโหจัด ขณะที่ลูกสาวซึ่งกำลังนั่งอึ้งอยู่ ได้สติต้องรีบลุกขึ้น วิ่งตามบิดาไปด้วยอีกคน
“คุณพ่อ รอฝันด้วยค่ะ”
เพราะรู้ว่าบิดาจะไปที่ไหน ทอฝันเลยอยากจะตามไปด้วย เพราะเธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมประกาศิตถึงแถลงข่าวออกไปแบบนั้น
“หนูขอโทษค่ะ ที่ทำให้คุณพ่อผิดหวัง”
ระหว่างทางทอฝันกล่าวขอโทษบิดาด้วยความรู้สึกผิด ที่นำพาผู้ชายอย่างประกาศิตเข้ามาในครอบครัว
“ไม่ใช่ความผิดของฝัน แต่เป็นความผิดของพ่อเองที่มองคนไม่ออก ทำให้ลูกสาวของพ่อต้องเจ็บปวดใจแบบนี้”
ถึงแม้ในใจจะร้อนรุ่มเหมือนถูกไฟเผาทั้งร่าง แต่ศรุตก็ยังเอ่ยปลอบแก้วตาดวงใจของตนเองด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
………………………………………
- ผู้เขียน
