4
1327 คำ
“พี่จอมโรคจิตหรือไงคะ” รังรองต่อว่าเขาปากคอสั่น
จิรภัทรไม่ตอบ แต่เขาเริ่มขยับในกายเธอแทน หญิงสาวส่ายหน้าไปมากัดปากเอาไว้เพื่อไม่ให้ร้องคราง
“เริงครางหน่อยสิคะ พี่อยากฟัง” เขากอดรัดเธอเอาไว้แนบอก พลางกระแทกสะโพกระรัว กระซิบเสียงแหบพร่าที่ริมหู
“พี่จอมพอเถอะค่ะ” รังรองหลุดเสียงสั่นระริกออกมาจากริมฝีปากเพื่อขอร้องเขา
มือหนาจัดการปลดพันธนาการของมือน้อยออก ทำให้มือน้อยได้เป็นอิสระ เธอเริ่มผลักและดันไหล่กว้างของเขาสุดแรงแต่ทำไม่สำเร็จ เพราะเขากอดรัดเธอเอาไว้แน่น
“พี่จอมปล่อยเริงไปเถอะค่ะ”
“จะปล่อยเมียไปได้ยังไง เมียพี่กำลังตอดพี่แทบหักใน”
“พี่จอมคนลามก”
“เริงครางหน่อยสิคะ พี่อยากฟังเสียงครางของเริงเวลาพี่กระแทก”
“อื้อ... พี่จอมหยุดพูดลามกสักทีได้ไหมคะ” เธอกัดปากกลั้นเสียงครางเอาไว้ หลับตาหนีดวงตาคมกล้าคู่คมที่กำลังมองเธออย่างหิวกระหาย มือหนาช้อนเข้าใต้สะโพกผาย ดันขึ้นมาหาเพื่อให้เขาได้กดกระแทกจังหวะรักเข้าหาอย่างร้อนแรง
ร่างน้อยครางกระเส่าหลุดออกมาเป็นระยะ ๆ รังรองพยายามกลั้นเสียงน่าอายเอาไว้อย่างเต็มที่ ในขณะที่จิรภัทรกระแทกจูบปากน้อยของเธออย่างดุดันเร่าร้อน
“ดูสิคะว่าพี่กดเข้าไปลึกเพียงใด” เขาจับศีรษะของเธอผงกขึ้นมอง รังรองมองภาพนั้นแล้วเสียวซ่านจนแทบแตกพร่า มองร่องรักที่ถูกความกำยำแห่งเพศชายชำแรกเข้าออกไม่หยุดพัก ความฉ่ำเยิ้มเคลือบไปตามแท่งทวนใหญ่โตที่สาวเข้าสาวออกแทบนับจังหวะไม่ถูก อีกทั้งความยาวใหญ่นั้นก็ทำให้เธอจุกเป็นพัก ๆ
รังรองทิ้งศีรษะลงบนหมอนใบโต เธออุดปากไม่ให้หลุดเสียงครางที่ดังลั่นออกมาให้ใครมาได้ยิน ตอนนี้หมดหนทางดิ้นหนีแล้ว เมื่อเบื้องล่างกำลังถูกโรมรันอย่างหนัก มันเสียวซ่านจนเธอเองก็หักห้ามใจไม่ไหว
แรงโยกของจิรภัทรหนักหน่วงขึ้นตามแรงอารมณ์ รังรองดึงผ้าห่มมากัดเอาไว้ เพื่อกลั้นเสียงหวีดร้องเมื่อเธอเสร็จสมอย่างรุนแรง
“เสร็จแล้วเหรอ”
“พี่จอมถอยออกไปได้แล้วค่ะ” เธอพูดกับเขาเสียงหอบ ๆ
“พี่ยังไม่เสร็จเลย” เขาจับเธอคลานเข่าก่อนจะประกบมาทางด้านหลัง รังรองทำท่าจะคลานหนีลงจากเตียง เขาก็สอดมือเข้าใต้รักแร้ดึงเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก
“พี่จอมไม่เอานะคะ พอแล้ว”
“พี่อยากเอาเริงมากเลย แต่งงานกับพี่นะคะคนดี พี่จะดูแลเริงอย่างดีเลย” เขากระซิบตรงริมหู เธอก็ส่ายหน้าไปมา จิรภัทรรวบกอดร่างของเธอเอาไว้ ก่อนที่จะประคองแก่นกายสอดเสียบเข้าไปในร่องสวาทจนมิดเม้น
“อ๊า... พี่จอม” เธอตัวสั่นระริกเมื่อเขาฝังกายเข้ามาจนมิดโคน
“แน่นมากเลยนะคะ พี่เสียวมากค่ะ” จิรภัทรกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พลางกระแทกกระทั้นเข้าหาร่างน้อยจนสั่นคลอน
“พี่จอมอย่าปล่อยในนะคะ คนบ้าทำไมไม่ใส่ถุง” เธอต่อว่าเขาเสียงหอบ ๆ จิรภัทรไม่นำพา เขายิ่งโหมกายเข้าใส่ร่างน้อยจนสั่นคลอน เพียงไม่นานเธอก็เกร็งกระตุกเสร็จสม
“พี่ก็กำลังจะเสร็จค่ะ” เขาเร่งสะโพกรีบตามเธอไปติด ๆ
“พี่จอมอย่าปล่อยนะคะ อย่าปล่อยใน โธ่...” เธอครางออกมาเสียงหลง ก่อนจะรีบอุดปากเอาไว้เมื่อความร้อนรุ่มฉีดพร่าเข้ามาในร่องเสียวจนหมดสิ้น
รังรองทิ้งศีรษะลงนอนซุกไปกับหมอน สะโพกยังลอยเด่นให้เขาสอดเสยเข้ามาจนมิดด้าม
จิรภัทรขยำสะโพกผายของเธออย่างมันเขี้ยว หวดไปมาหลายครั้งจนได้ยินเสียงร้องประท้วง ก่อนจะถอนกายออกห่าง
หยาดน้ำรักไหลซึมไปตามเรียวขา หยาดเยิ้มจนหยดย้อยไปกับผ้าปูเตียงสีชมพูหวานแหวว
รังรองหอบหายใจสะท้าน ร่างสูงก็เข้ามากอดรัดทางด้านหลัง ขยำเคล้นคลึงเต้านมอวบอิ่มของเธอเล่นอย่างมันมือ
“ปล่อยเริงได้แล้ว”
“พี่ยังหื่นอยู่เลย ยังไม่พอ”
“เริงไม่ใช่นางบำเรอของพี่นะคะ”
“เริงแต่งงานกับพี่สิคะ จะได้ไม่ต้องคิดแบบนั้น”
“ทำไมพี่จอมอยากแต่งงานกับเริงนักคะ” เธอถามเสียงหอบ ๆ ยอมให้เขาขยำเต้านมอวบเพราะไม่มีแรงห้าม เขาสัมผัสแถมยังเขี่ยยอดถันของเธอเล่น มันทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านจนขนลุกไปหมดทั้งกาย
ร่องสาวหยาดเยิ้มรู้สึกได้ถึงแรงปรารถนาที่เธอไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกมากมายเช่นนี้มาก่อน
รังรองเผลอขมิบร่องรักซ้ำ ๆ อย่างมิอาจห้าม
“พี่รักเริง เคยบอกไปแล้วนี่คะ” เขากระซิบบอกเธอที่ริมหู พลางขบเม้มอย่างหลงใหล คนคลั่งรักเริ่มเบียดกายเข้าไปหาร่างน้อยหอมกรุ่นจากทางเบื้องหลังจนรังรองสัมผัสได้ถึงแก่นกายชายที่ดุนดันอยู่ตรงสะโพกผายของเธอ
“เราเพิ่งจะอะไรกันไปเองนะคะ ทำไมพี่จอมถึงได้” รังรองกัดปากไม่กล้าพูด เธอตกใจกับความปรารถนาไม่มีที่สิ้นสุดของเขา
“เพิ่งจะอะไรคะ หึ!” เขากระซิบถามเสียงหวานฉ่ำ
“พี่จอมออกไปจากห้องของเริงได้แล้ว”
“พี่เซ็กซ์จัด พี่ยอมรับ แต่กับเริงคนเดียว พี่อยากเอาเริงอีก ได้ไหมคะ” เขากระซิบบอก กอดรัดเธอแน่นขึ้นจากทางด้านหลัง รังรองตะกายร่างหนี แต่เขาก็ดึงเธอลงใต้ร่างเสียก่อน แล้วขึ้นคร่อมทับร่างน้อยอีกครั้ง
“ให้พี่อีกยกนะ รับรองว่าหลังจากนี้จะให้นอนสบาย” เขาเว้าวอนและแววตาก็เต็มไปด้วยความกระหาย รังรองกำลังจะปฏิเสธ เสียงของเธอก็จมหายเข้าไปในลำคอ เมื่อเขากอดรัดเธอเอาไว้อย่างแนบแน่น พร้อมทั้งสอดเสียบผลักดันร่างกายเข้ามาขยับในกายของเธออย่างเร่าร้อน
รังรองถูกกวนไม่ให้หลับไม่ให้นอนทั้งคืนจนเธอหมดเรี่ยวหมดแรง หลับคาอกของจิรภัทรแบบไร้การผลักไสอีก
เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะความร้อนชื้นที่กำลังลามเลียอยู่ตรงร่องเสียว พอผงกศีรษะมองก็ต้องตกใจเมื่อเห็นจิรภัทรกำลังก้มลงลามเลียอยู่ตรงเนินสวาท
“อื้อ...” เธอหลุดเสียงครางออกมา พยายามจะพาสะโพกหนีแต่เขารวบสะโพกสาวเอาไว้ ก่อนที่จะลามเลียหนักขึ้น เธอดันศีรษะของเขาเอาไว้เพียงไม่นาน ก็สอดมือเข้าไปในกลุ่มผมดกหนาของเขาแล้วเผลอกดให้เขาแนบชิดกับเนินนาง
จิรภัทรครางเบา ๆ บดบี้เสียดสีปากร้อนกับกายสาวอย่างรุกเร้ารุนแรง เพียงไม่นานเขาก็ขึ้นคร่อมทับ
“พี่จอม ทำไมไม่ป้องกันคะ” เขาปล่อยในหลายรอบมากในค่ำคืนที่ผ่านมา รังรองกังวลว่าตัวเองจะท้องเพราะช่วงนี้ไม่ใช่ระยะปลอดภัย
“พี่อยากปล่อยในมันเสียว”
“คนลามก”
“เริงตอดรัดแรงมาก ไม่เสียวเหรอครับเวลาโดนพี่เอา”
“พี่จอมพอสักที เริงเกลียดพี่”
“พี่รักเริง ไม่สนใจหรอก เริงอยากเกลียดพี่ก็เกลียดไป แต่พี่ก็จะรักเริงต่อไป” เขาฝังกายเข้าหาก่อนจะเริ่มกระแทก ครั้งนี้รุนแรงจนรังรองเสียวกระสันไปหมดทั้งร่าง
ร่างเธอสั่นระริกแทบจมหายไปกับพื้นเตียง
“พี่จอมแรงจังเลยค่ะ พอก่อนเริงไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่เขาก็ไม่นำพา กดมือน้อยของเธอไปข้างตัว
- ผู้เขียน
