พันธะรัก(ร้าย)นายหัวภูรินทร์

ตอนที่13

ธยาดาจะนอนตัวแข็งทื่อแค่ไหนเมื่อโดนเขาเล้าโลมเธอก็อ่อนปวกเปียก อารมณ์ปรารถนาก็พุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด เธอจิกทึ้งผ้าปูที่นอนและดึงรั้งจนยับยู่ยี้อารมณ์ตอนนี้สุดจะกลั้นเมื่อโดนปากอุ่นไต่ต่ำลงไปเรื่อยๆ

ปลายลิ้นไล้โลมไปตรงเนินเนื้ออวบอูมมีเส้นขนไรๆปกคลุมนิดหน่อย ภูรินทร์มองมันอย่างหิวกระหาย นานเหลือเกินที่เขาไม่ได้ลิ้มลองมัน

"ภู อย่า!"

"อืม...อย่าห้าม"

นิ้วของภูรินทร์แหวกกลีบแคมออกมาตรงส่วนนั้นฉ่ำเยิ้ม ภูรินทร์ไม่รอช้าที่จะใช้ลิ้นเล็มเลียลงไปตรงจุดสยิว ธยาดาเบิกตาโพลง เด้งสะโพกขึ้นบิดพริ้วไปมา มันเสียวซะจนเธอไม่อาจจะต้านทาน

"อ๊า~ ภู อย่า"

ปากบอกว่าอย่าแต่กลับเด้งเข้าหาลิ้นของเขาไม่หยุด ภูรินทร์รู้ดีที่สุดว่าธยาดาชอบแบบไหน เขาต้องการทรมานเธอให้นานที่สุด

"ยาดา มะ ไม่ไหวแล้วภู"

ภูรินทร์ทำเหมือนไม่ได้ยิน เขายังคงใช้ลิ้นกับนิ้วกระดกรัวตรงส่วนนั้นไม่หยุด ความรู้สึกวาบหวามจากสัมผัสถูกปลุกเร้าอารมณ์ของธยาดาให้พุ่งจนถึงขีดสุด จนต้องขอร้องอ้อนวอนให้เขาช่วยปลดปล่อย

"ช่วยยาดาด้วย ภูขา~"

ธยาดาร้อนผ่าวไปหมด ภูรินทร์มองอาการของคนร่านอย่างพอใจ ปลายลิ้นของเขาครอบครองเข้าไปข้างในจนลึกสุด ธยาดายิ่งส่ายสะโพกหนักขึ้น เธอทั้งขยุ้มศีรษะเขา จิกเล็บบนไหล่กว้างอย่างเผลอไผล น้ำรักทะลักหลั่งออกมาจนเฉอะแฉะ

ภูรินทร์ดูดกินเล็มเลียอย่างไม่นึกรังเกียจ เสียงครางกระเส่าหลุดออกมาทุกครั้งที่หายใจ พร้อมกับเสียงหวีดเล็กๆร่างบางก็สั่นกระตุก สะโพกบิดเกร็ง น้ำหวานทะลักทลายออกมาคาปากของคนที่ซุกหน้าอยู่ตรงนั้น ภูรินทร์ยิ้มอย่างพอใจที่ทลายเขื่อนสวาทของเจ้าหล่อนได้สำเร็จ

เขาลุกขึ้นไปนั่งคุกเข่า ดึงแก่นกายภายใต้กางเกงนอนขายาวผ้าคอตตอนลายสก๊อต ความเป็นชายตั้งผงาดตื่นตัวเต็มที่ ภูรินทร์จ่อมันไปตรงปากเล็ก

"คงรู้นะว่าต้องทำอะไร"

ธยาดาพยักหน้า เธอค่อยๆกอบกุมลำแท่งเข้าปากปลายลิ้นร้อนไล้โลมเลียไปตามส่วนปลายซึ่งเป็นจุดอ่อนไหวมากที่สุด ธยาดารู้ใจเขาดีว่าชอบแบบไหนเพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้

ธยาดาดูดดึงน้ำลายช่วยหล่อลื่นระหว่างดูดกินจนเกิดเสียงดังแฉะๆ ศีรษะของเธอถูกกดให้อมเข้าไปให้ลึกที่สุดก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างช้าๆ ลิ้นเล็กทั้งเลียทั้งดูดหยาดหยดที่ซึมออกมาอย่างไม่นึกรังเกียจ

ภูรินทร์ครางเสียงสั่นแต่ก็ไม่ได้ดังมากเหมือนหญิงสาว เขาลูบศีรษะเธอเบาๆอย่างพอใจกับสัมผัสรุกเร้า เลือดในตัวเริ่มจะเดือดพล่านขึ้นเรื่อยๆเมื่อโดนคนตัวเล็กใช้จังหวะที่เร็วขึ้น สีหน้าของเขาแสดงอารมณ์ออกมาเต็มที่

"โอว~ "เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากลำคอ

เลือดลมทั่วร่างไหลลงมากระจุกอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ก่อนที่มันจะแตกใส่ปากอีกคน

"พอก่อน"

ภูรินทร์หลับตาสะกดกลั้นอารมณ์จนเห็นสันกรามนูนไปตามกรอบหน้าหล่อคมเข้มมองแล้วดูเซ็กซี่เย้ายวนใจนัก ภูรินทร์คร่อมลงไปบนร่างเพรียว ต่างฝ่ายต่างก็เรียกร้องร่างกายของกันและกัน

ชายหนุ่มยกขาเรียวขึ้นเกี่ยวสะโพกก่อนจะจับความเป็นชายดันเข้าไปตรงร่องกลีบอวบอูม และค่อยๆแทรกเข้าสู่ภายในอย่างช้าๆ สะโพกถูกจับตรึงไว้แน่นในขณะที่ความเป็นชายอุ่นร้อนถูกทาบผ่านเข้าไป

"อื้อ เสียว"ธยาดาเผลอหลุดบอกความรู้สึกออกมาอย่างไม่นึกเขินอาย

เมื่อร่างกายถูกเติมเต็มผนึกเข้าด้วยกันอย่างเต็มที่ จังหวะเคลื่อนไหวอย่างสะท้านทรวงก็เริ่มขึ้น ร่างกายเคลื่อนไหวทุกครั้งก็พาให้รู้สึกเสียวซ่านรัญจวนไปทั้งร่าง เสียงครางหลุดออกมาทุกครั้งที่หายใจอย่างไม่อาจควบคุม ไร้ซึ่งความอายใดๆแม้จะพยายามอดกลั้นแล้วก็ตาม

แรงปรารถนาซาดซัดถาโถมเข้าออกเป็นจังหวะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังถี่ขึ้น

พั่บ! ๆ ๆ

ภูรินทร์ไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน เนื่องจากฝนที่โหมกระหน่ำเทลงมาเหมือนเป็นใจให้ร่วมสวาท

"ตอดสุดๆ อืม"

ร่างบางถูกพลิกให้นอนตะแคง โดยที่ไม่ได้ถอดแก่นกายออกมา ธยาดาหลับตาพริ้มตั้งรับทุกแรงกระหน่ำของเขา ทั้งเสียว ทั้งจุก ทั้งเจ็บปะปนไป แต่ก็รู้สึกดีสุดๆ

ภูรินทร์ก้มลงเลียลงมาตรงยอดเชอร์รี่ก่อนจะดูดดึงขบงับอย่างพอใจ

"อ๊า~"

ธยาดาสั่นพร่าไปหมดรู้สึกเป็นสุขอย่างอธิบายออกมาไม่ได้ พายุแห่งความปรารถนายังดำเนินต่อไปจนย่ำรุ่ง ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งจนธยาดารู้สึกอ่อนระโหยโรยแรงและหลับไปเหมือนคนสลบมากกว่า ภูรินทร์แทบจะไม่ปล่อยให้เธอได้พัก บรรยากาศภายนอกยิ่งเป็นใจเขาก็ยิ่งต้องการอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เช้าวันถัดมา

"ภูขา"

มือเรียวเล็กกวาดควานหาร่างของคนที่นอนกอดก่ายอยู่เมื่อคืน ก็ต้องพบกับความว่างเปล่า ธยาดาค่อยๆลืมตาขึ้นมา ข้างกายของเธอไม่ได้มีภูรินทร์อยู่ข้างๆ

"เมียบำเรอ ภูเห็นยาดาเป็นแบบนั้นจริงๆใช่มั้ย?"

เมื่อคืนเป็นเหมือนฝันหวานที่ตื่นขึ้นมาพบกับความจริงที่ว่า เราไม่ได้รักกันแล้ว ไม่ใช่สิ! ภูรินทร์ไม่ได้รักเธอเหมือนเดิมอีกแล้ว เขาทำทุกอย่างเมื่อคืนก็เพราะความต้องการล้วนๆ ธยาดารู้สึกเศร้าแต่ไม่ได้หลั่งน้ำตาออกมา มันหมดเวลาที่ต้องฟูมฟาย แต่กระนั้นน้ำตาก็ไหลตกในอยู่ดี