เหลียงม่านฉีเรียกหนิงฟู่นำของที่ไปหาซื้อที่ตลาดมาวางที่โต๊ะยาวในครัว
“ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนายหญิง จู่ๆ ตลาดก็ขาดแคลนเนื้อสัตว์ และหลายร้านปิดเสียเช่นนั้น ข้าได้ยินว่าช่วงนี้เกิดโรคระบาด”
ดวงตากลมโตหรี่ลง พลางคิดว่าอาจมีคนกำลังเล่นตลก หรือพวกคนชั่วต่างรวมหัวกัน ไม่อยากให้นางทำอาหารมื้อเย็นให้แก่คนในรถม้าคันใหญ่สำเร็จ แน่ล่ะ นางไม่ได้โง่ ย่อมรู้ว่าการที่ฝูเต๋อปรากฎตัว และเขายังกล่าวถึงป้ายหยกต้นฝูซาง เช่นนี้คนในรถม้าย่อมต้องเป็น...เฉิงอี้คัง และเหลียงม่านฉีย่อมดีใจอยู่ถึงสามส่วน แต่สักประเดี๋ยวนางก็เกิดความแค้นต่ออีกฝ่าย เขาหายตัวและหัวไปนาน จู่ๆ วันหนึ่งฟ้าก็ส่งเข้ามาที่เมืองลั่วสือแสดงตัวเป็นเทพเซียน เพื่อช่วยเหลือนาง ใช่ ความดีก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องชั่วๆ กับความไม่รับผิดชอบต่อนางและสามแฝด อย่างไรย่อมต้องมีการคิดบัญชี!
“เช่นนั้นเจ้าได้สิ่งใดมา”
หนิงฟู่ถอนหายใจแรงๆ และเอ่ยว่า “หูหมู เ
