ไอรักอสูรร้อน

ตอนที่ 2 NC18

ด้านไอลดาเมื่อได้สติ ก็รีบถอยหนีชายหนุ่มทันที "นี่พวกคุณจะพาฉันไปไหน?" ไอลดาเริ่มหวาดกลัว

วินเซนต์ก็เอาแต่เงียบ เพราะเขาพยายามฝืนตัวเองไม่ให้มีอะไรกับเธอในรถแบบนี้ แต่เธอก็พูดมากน่ารำคาญจริงๆ

"หยุดพูดได้แล้ว!! มาร์คแวะโรงแรมที่ใกล้ที่สุด " วินเซนต์สั่งมาร์คทันทีเพราะเขาจะไม่ไหวแล้ว...

มาร์คก็พยักหน้า ทำตามอย่างว่าง่าย

ไอลดาเมื่อได้ยินเทพบุตรคนนี้พูดก็ตกใจ!! "นี่คุณจะพาฉันเข้าโรงแรมหรอ? ไอ้บ้า ไอ้ลามก ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ!! ไม่งั้นฉันจะแจ้งความจับพวกแกให้หมด!! "

ไอลดาพูดขู่คนตรงหน้า

แต่เขากลับดึงเธอเข้าไปจูบอย่างรุนแรง จนปากของเธอบวมเจ่อ ไอลดาก็พยายามผลักอกเขาออกไป "เพี้ยะ!!

"นี่เธอกล้าตบฉันหรอห้ะ?" วินเซนตร์พูดด้วยความโมโห เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าตบเขาสักคน ยัยนี่เป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาตบเขา

"ก็แกจูบฉัน ไอ้ลามก!! ออกไปนะ!! " ไอลดาพูดอย่างโมโหเช่นกัน แต่ตอนนี้เธอเริ่มกลัวชายตรงหน้าซะแล้ว เพราะสายตาของเขาเหมือนจะฆ่าเธอ

"มานี่!! " วินเซ็นต์ดึงร่างเธอเข้ามาจูบอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันทั้งรุนแรงและอ่อนโยนในคราวเดียวกัน เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากน้อยๆของเธอ จนไอลดาหลงใหล เริ่มจูบตอบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม จนรู้สึกว่ามือของเขามาจับที่หน้าอกของเธอ วิเซนต์เริ่มขย้ำหน้าอกเธอเบาๆและก็เริ่มหนักหน่วงขึ้นทุกที จนหญิงสาวก็เริ่มร้องครางไปตามอารมณ์

"อะ อ๊า ~ อ๊า " ไอลดาครางด้วยความเสียวซ่านเพราะไม่เคยมีใครทำกับเธอเช่นนี้มาก่อน

"นายครับ!! ถึงแล้วครับ " มาร์คเอ่ยบอกชายหนุ่มเมื่อถึงโรงแรมที่ใกล้กับผับแล้ว

ชายหนุ่มจึงผละออกจากหญิงสาวแล้วเปิดประตูรถออกไป และหันกลับมาจับมือหญิงสาวให้ตามเขาไป

หลังจากชายหนุ่มผละออกไป ไอลดาก็มีสติกลับมา นี่เธอหลงมัวเมากับรสสวาทของเขาหรือนี่ จนชายหนุ่มจับมือของเธอให้ลงจากรถและลากเธอเข้าไปในโรงแรม พอเธอขัดขืน เขาก็ขู่จะจูบเธอโชว์คนที่เดินผ่านไปผ่านมาตรงนั้น จนขึ้นมาถึงห้องชุดวีไอพีสุดหรู..

วินเซนต์ก็ไม่รอช้า..พาเธอเข้าไปยังห้องนอน ด้านไอลดาก็ตกใจที่ชายหนุ่มพาเข้ามาเธอกำลังจะพูดแต่เขากลับจูบเธอก่อน....

"นี่นาย!! อุ๊บ!! อืม ~อ่อย ~ ช้าน " ไอลดาพูดได้ไม่เต็มเสียงเมื่อชายหนุ่มจูบเธออย่างหนักหน่วง

วินเซนต์รีบสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานของหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ เขาอดทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้มันหยุดไม่ได้แล้ว วินเซนต์เริ่มไซร้ลงมาตามลำคอที่ขาวสะอาด เขาขบเม้มอย่างมั่นเขี้ยว จนมันเป็นรอยสีแดงจางๆ

ไอลดาที่ขัดขืนในตอนแรกก็อ่อนลงไปตามสัมผัสของชายหนุ่ม เขาใช้ความช่ำชองมาล่อลวงหล่อนให้เผลอใจหลงไปกับรสสวาทของเขา

ชายหนุ่มรูดซิปเกาะอกของเธอออกอย่างไม่ใยดี เขาก็เห็นดอกบัวคู่ใหญ่โชว์เด่นต่อสายตาของเขา ยอดดอกบัวสีชมพูระเรื่อ ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาก้มลงไปชิมดอกบัวคู่นั้นทันที เขาก็ใช้มือข้างหนึ่งบีบขย้ำดอกบัวสลับกับใช้ลิ้นหยอกเย้ากับดอกบัวคู่นั้น

"อ้า..อะ อ๊า..อ๊า...~~ " ไอลดาครางออกมาเพื่อคลายความเสียว

"ครางดังๆ สาวน้อย.. " วินเซนต์บอกเสียงกระเส่าสลับกับดูดดอกบัวตูมอย่างหิวกระหาย

วินเซนต์เลื่อนมือลงเอาดึงแพนตี้ตัวน้อยออกไป

"ขอชิมหน่อยนะ" พูดเสร็จเขาก็อ้าขาหญิงสาวออก และโน้มหน้าลงไปหากุหลาบสีชมพูที่ยังปิดสนิท ไอลดาตกใจที่ชายหนุ่มอ้าขาเธอออกแล้วโน้มตัวลงไปหาน้องสาวของเธอ..

"อ๊ะๆ จะทำไร..ไม่นะ!! มันสกปรก" หญิงสาวเอ่ยออกไปด้วยความอาย เธอไม่เคยเปลือยต่อหน้าชายคนไหนมาก่อน สิ่งที่เธอเก็บรักษามาตลอด21 ปี ไว้ให้กับคนที่เธอรักแต่กลับถูกชายตรงหน้ารุกราน นี่เธอกำลังถูกผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ ข่มขืนหรอ!! คิดแล้วน้ำตาเธอก็ไหลอาบแก้ม

วินเซนต์ที่กำลังตะลึงกับดอกกุหลาบงามนั้น ก็ไม่ได้สนใจ เขาใช้ลิ้นสอดเข้าไปชิมความหวานของสาวน้อยทันที มันหวาน หวานถูกใจเขามาก

"อ้ะ ~อ้ะ~ อ้ะ ๆๆ ๆๆ ~~" ไอลดาครางด้วยความเสียวกระสัน

"อ้า~ อ้าๆ ไม่ไหวแล้ว อ้าาาาา ๆๆ~~~"

"อ้ายยยยย~~~~" เขาชิมจนเธอขึ้นสวรรค์ไป...

"แตกง่ายจริงนะ!! " วินเซนต์เอ่ยกับเธอ

เขาอดทนไม่ไหวแล้ว ร่างกายของเขาร้อนรุ่มไปหมดแล้ว เพราะยาออกฤทธิ์อย่างรุนแรง เขาจึงรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองออก และแล้วแก่นกายที่ขยายใหญ่ก็ออกมาโชว์หรา~ ต่อหน้าหญิงสาว

ไอลดาเมื่อสติกลับมาก็รีบถอยหนี

"จะไปไหน!! มานี่!! " วินเซนต์จับข้อเท้าของเธอแล้วดึงมาที่ปลายเตียง

"ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง!! " หญิงสาวเอ่ยขอร้องเพราะสายตาของเธอดันไปเห็นร่างกายของเขาที่มันโชว์อยู่ด้านหน้าของเธอ เธอกลัวจึงร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร

แต่ชายหนุ่มก็จับเธออ้าขา และแทรกแก่นกายของเขาเข้าไปรวดเดียว

"โอ้ย!! เอาออกไป ไอเจ็บ" หญิงสาวร้องไห้เพราะความเจ็บจนจึงขอร้องให้เขาเอาออกไป...สิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดมันหมดลงแล้ว มันถูกทำลายโดยอสูรร้ายอย่างเขา

"ฉันหยุดไม่ได้แล้ว ขอละกันนะ!! " พูดจบชายหนุ่มก็พยายามขยับแก่นกายของเขาออกมาและดันเข้าไปใหม่

"อ้าๆ..ฟิตอะไรขนาดนี้ อย่าเกร็ง!! เดียวเจ็บ" ชายหนุ่มครางออกมาอย่างอดทน เพราะหญิงสาวรัดเขาแน่นจนเสียวไปทั้งลำ หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย จนชายหนุ่มเริ่มขยับแก่นกายเข้าออก

หญิงสาวก็เริ่มเสียวเข้ามาแทนที่ความเจ็บ

"อ้ะๆ ~ อ๊าาๆ อ้ะๆ เจ็บ เบาๆหน่อย " หญิงสาวเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำตาหนองหน้า

"หายเจ็บแล้วใช่ไหม? " วินเซนต์ถามหญิงสาว ไอลดาพยักหน้าตอบ

"งั้นฉัน"จัดหนัก"เลยนะ!!" วินเซ็นต์เริ่มขยับแก่นกลายเข้าออกอย่างเมามันส์ จากอ่อนโยนก็หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ

"อ้าๆ ~อ้ะๆ~ จุก ไอจุก !!"

หญิงสาวเอ่ยออกมาเพราะแก่นกายของเขามันชนเข้ากับมดลูกของเธอจนจุก

วินเซนต์หยุดไม่ได้แล้ว เขากระแทกกระทั้นตอกแก่นกายใส่น้องสาวเธอรัวๆ จนดอกบัวคู่งามสั่นไปตามแรงกระแทก

""พั่บๆ พั่บๆ อ้าาา อ๊าาส์ๆ~""

"อ้าๆ อ้ะๆ พั่บๆ พั่บๆ ~~" ทั้งสองครางกระเส่าด้วยความเสียว

"ฉันไม่ไหวแล้ว!! อ๊าา อ๊ะ~ เร็วอีก!!" ไอลดาขอร้องเขา

ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็กระแทกใส่เธอรัวๆ "อ้าาา อ้าส์ๆ ไม่ไหวแล้ว~"

"กรี๊ดๆๆๆ อ้าส์ๆ~" ชายหนุ่มพาเธอขึ้นสวรรค์ไปแล้ว เขาก็รีบซอยถี่ รัวๆ ตามเธอไป..

"อ่า~ จะแตกแล้ว อาส์~ ๆ" วินเซนต์ตอกหนักๆใส่น้องสาวของเธอสองสามครั้งก็ปล่อยสายธารนับล้านตัว เข้าสู่น้องสาวของหล่อน จนมันเอ่อล้นร่องสวาทของหญิงสาว ก่อนจะจับหล่อนหันหลังและคุกเข่าลงกระแทกอีกครั้ง

"อ้าาๆ ~ ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันเจ็บ!!"

ไอลดาบอกอย่างเหนื่อยหน่าย~ เพราะเธอเจ็บเหลือเกิน

ชายหนุ่มไม่สนใจยังคงกระแทกกระทั้นต่อไป บทรักสวาทของเธอกับเขาเริ่มและจบลงครั้งแล้วครั้งเหล่า กว่ายาจะหมดฤทธิ์ก็เลยเวลามาเกือบเช้าแล้ว!!

ชายหนุ่มและหญิงสาวผละหลับไปด้วยความอ่อนแรง......

"อืม~~ " ไอลดาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ร้าวระบม ปวดเมื่อยเอวไปหมด เธอเห็นมือของผู้ชายใจร้ายคนนี้พาดกอดเธออยู่เธอจึง ค่อยๆเอามือของเขาออกจากตัวเธอพยายามไม่ให้เขารู้ตัว...เธอก็พยายามลุกขึ้นนั่งและรีบมองหาเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายตามพื้น เธอจึงลุกขึ้นยืนแต่บวกกับความเจ็บแสบตรงกลางร่าง ทำให้เธอล้มลง

"โอ้ย!!!~~" เธอรีบหันไปดูชายหนุ่มทันที เพราะกลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมาทำอะไรเธออีก พอเห็นเขายังหลับอยู่เธอจึงพยายามลุกอีกครั้งอย่างลุลักทุเล เข้าไปใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำ ไอลดาหยิบเสื้อเชิตส์ของเขามาตัวหนึ่งแล้วใส่ทับเกาะอกทันที..พอใส่เสร็จไอลดาก็หันไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง และเดินออกไปจากห้องนอนของเขาทันที...

พอออกจากห้องนอนของอสูรร้ายได้ ไอลดาก็พยายามไปยังประตูใหญ่ แต่แล้วก็ต้องสะดุดกับเสียงที่เรียกเธอไว้...

"คุณครับ!! เป็นอะไรไหมครับ? มา..เดียวผมไปส่งครับ!! "มาร์คเอ่ยออกไป เพราะเขาเห็นหญิงสาวเดินออกมาจากห้องของเจ้านายอย่างน่าสงสาร สภาพของเธอเหมือนโดนรุมโทรมมาก็ไม่ปาน เขาจึงเอ่ยถามเธอด้วยความสงสาร

"อ่อ..ฉันไม่เป็นไรค่ะ ถ้าคุณจะกรุณาช่วยฉันเรียกแท็กซี่ให้ทีได้ไหมคะ?" ไอลดาไม่ต้องการให้คนของเขาไปส่ง เธอจึงขอร้องให้เขาเรียกแท็กซี่ให้แทน

"อ่อ..จะดีหรือครับ!! คุณไหวหรือเปล่า?

"ฉันไหวค่ะ รบกวนคุณหน่อยได้ไหมคะ?

"อ่อๆ ครับๆ รอสักครู่นะครับ!! มาร์ค รีบโทรไปสั่งลูกน้องข้างล่าง ให้เรียกแท็กซี่รอหญิงสาว

พอคุยกับลูกน้องเสร็จมาร์คก็หันมาคุยกับเธอต่อ..และเอาเชคให้เธอไปจำนวนหนึ่ง

"นี่ครับ!! และขอโทษแทนเจ้านายด้วยนะครับ ที่ทำรุนแรงกับคุณเมื่อคืน" ไอลดามองชายตรงหน้าที่ยื่นเชคเงินสดให้เธอ ราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว

"ฉันไม่ได้ขายตัว!!" ไอลดาเอ่ยด้วยเสียงไม่พอใจ

"คือผมไม่ได้ดูถูกคุณนะครับ!! แต่นี่คือหน้าที่ของผมที่จะต้องจ่ายเงินให้กับคุณ ตามคำสั่งของเจ้านายผมครับ!! "

มาร์คพูดออกไปตามความจริง เพราะเมื่อเจ้านายของเขาเสร็จบทรักอันเร่าร้อนกับหญิงสาวแล้ว เขาก็จะทำหน้าที่จ่ายเงินให้กับเหล่าบรรดาคู่ขาของนายเสมอ แต่กับผู้หญิงคนนี้เขาก็จะให้มากกว่าคนอื่นเพราะว่าเธอคงรับศึกหนักจากนายหนุ่มอย่างแน่นนอน

"ฉันขอไม่รับนะคะ!! ฉันถือว่าทำทานให้"หมา"มันกินละกัน" ไอลดาพูดอย่างปลงๆ เธอไม่อยากยุ้งเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นอีก เพราะถ้าเธอรับมาก็เหมือนกับว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว

"แต่ถ้าคุณไม่รับเชคนี่ไว้ ผมคิดว่าเจ้านายอาจไม่พอใจ และนั่นอาจจะไม่ใช่ผลดีต่อคุณเลยนะครับ!! มาร์คพยายามบอกหญิงสาวตรงหน้า ให้รับเงินไป

ไอลดาสีหน้าสลดลงเล็กน้อย...ก่อนจะเอ่ยออกไป

"ถ้าฉันรับมา ทุกอย่างจะจบ แล้วฉันจะไม่ต้องเจอเขาอีกใช่ไหมคะ? หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจ เพราะเธอไม่อยากจะเจอผู้ชายคนนั้นอีก

"ครับ ผมคิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นครับ!! มาร์คบอกออกไป แล้วยื่นเชคให้หญิงสาวอีกครั้ง เพราะเท่าที่ผ่านมาเจ้านายของเขาก็ไม่ใช้ผู้หญิงซ้ำอยุ่แล้ว คืนเดียวก็จบสำหรับหญิงสาวก็คงเช่นกัน

ไอลดาจึงรับเชคไว้.... "ค่ะ งั้นฉันจะรับไว้" และหญิงสาวก็เดินออกไปที่ประตู

มาร์คเห็นดังนั้นจึงเดินตามหญิงสาวไปและเอาเสื้อสูทคลุมเธอไว้อีกชั้นหนึ่ง เพราะชุดของหญิงสาวมันดูก็รู้ว่าไปทำอะไรมา

ไอลดาเงยหน้าขึ้นไป...สบตากับชายตรงหน้าอย่างขอบคุณ

"ขอบคุณนะคะคุณ...? " ไอลดาเอ่ยออกไปเพราะเขามีน้ำใจกับเธอมากกว่าเจ้านายของเขาเสียอีก

"ผมชื่อมาร์คครับ!! คุณ...?

"ฉันไอลดาค่ะ!!"

"คุณส่งฉันแค่นี้ก็พอค่ะ เดียวฉันลงไปเอง~"

"ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไปส่งคุณข้างล่างจะดีกว่า..." พูดแล้วมาร์คก็เดินตามไอลดาลงไปข้างล่าง เขาเห็นก็อดสงสารไม่ได้ที่หญิงสาวต้องมารับเคราะห์แบบนี้

พอมาถึงหน้าโรงแรมมาร์คก็ส่งไอลดาขึ้นรถไป...

ด้านไอลดาเมื่อขึ้นรถเสร็จเธอก็ตรงไปยังหอพักของเธอทันทีพอมาถึงเธอก็รีบขึ้นห้องไป จนเธอเห็นกล่องที่ตั้งอยู่หน้าห้อง เห็นมีโน็ตแปะไว้

"พี่ไอ แอลมีธุระ แอลไปก่อนนะครับพี่ ไว้แอลจะมาหานะครับ รักพี่ไอนะครับ!! " เมื่ออ่านจบเธอก็ร้องไห้ออกมาทันที...

ทำไมชีวิตของเธอต้องเป็นแบบนี้ด้วย พูดแล้วก็ยกกล่องเข้าไปในห้องอย่างยากลำบาก เพราะร่างกายของเธอตอนนี้แทบจะไม่มีแรงทำอะไรแล้ว...ไอลดาเดินไปที่เตียงล้มตัวลงนอนร้องไห้อย่างอ่อนแรง จนเผลอหลับไป~~

ด้านวิเซนต์ ที่ตื่นมาแล้วไม่เห็นหญิงสาวก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว..พอเสร็จเขาก็เดินไปหยิบนาฬิกาที่เตียง แต่สายตาของเขาดันไปเห็นผ้าปูที่นอนที่มีหยดเลือดอยุ่ 5-6 จุด หรือว่า....เลือดของยัยนั่น วินเซนต์ครุ่นคิดวนกลับไปเรื่องเมื่อคืน..แต่เขาก็จำอะไรไม่ได้นอกจากใบหน้าอันเลือนลางของเธอและ"รอยสัก"ที่ไหล่ของเธอมันเหมือนรูปปลาที่ล้อมด้วยมังกร~~ ดูสิ เขาไม่น่าเมาจนจำหน้าเธอไม่ได้ แต่เมื่อคืนยัยนั่นก็ทำให้เขาพอใจมาก กับบทรักสวาทของเขาและเธอที่เอากันจนเกือบเช้า แล้วชายหนุ่มก็เดินออกไปด้านนอก....

ด้านมาร์คที่เห็นเจ้านายหนุ่มเดินออกมาจากห้องก็รีบถามแซวๆ... "เป็นไงบ้างครับนาย...ไข่สัก4ฟองไหมครับ555+"

วินเซนต์มองมาร์คอย่างหมั่นไส้ "อย่างฉัน เอาได้ทั้งวันทั้งคืนโว้ย!!!" วินเซนต์ตอบกลับอย่างมีชัย

"แล้วยัยนั่นกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่?มาร์ค ทำหน้าแปลกใจ เพราะเจ้านายจะไม่ค่อยสนใจคู่นอนหรือถามอะไรแบบนี้เลยสักครั้ง แต่กลับสาวน้อยไอลดาเจ้านายคงจะติดใจเธอแน่ๆ

วินเซนต์ที่เห็นมาร์คไม่ตอบ แล้วยังมาทำหน้าโง่ๆใส่เขาอีก..ก็เริ่มจะโมโหแล้ว

"แกจะคิดอีกนานไหมมาร์ค? " น้ำเสียงตะคอกหน่อยๆ

"อ่อๆ เธอออกไปตอนเช้ามืดครับนาย ผมส่งเธอขึ้นแท็กซี่กลับไปตั้งแต่เช้าแล้วครับ!! " มาร์ครีบบอกนายหนุ่มอย่างละเอียด แต่วินเซนต์กลับไม่พอใจที่มาร์คปล่อยให้ผู้หญิงของเขากลับแท็กซี่

"นี่แก!! ปล่อยให้ยัยนั่นกลับแท็กซี่หรอไอ้มาร์ค? วินเซนต์ถามอย่างเดือดดาด

"ก็ปกตินายก็ไม่ได้ให้พวกผมไปส่งอยู่แล้วนิครับ !! เมื่อเช้าผมก็ให้เงินเธอไปแล้วตามปกติ ยังแถมสูทให้เธอไปตัวหนึ่งด้วยซ้ำ " มาร์คพูดติดตลก เพื่อดูว่าชายหนุ่มจะว่าอย่างไรต่อ...

"ทำไมแกต้องเอาสูทให้ยัยนั่น? " วินเซ็นต์ถามอย่างสงสัย

"ก็สภาพเธออย่างกับโดนรุมโทรมผมก็เลยให้เธอคลุมกลับนะครับ" มาร์ครีบบอกเจ้านายหนุ่มทันที

วินเซนต์ได้ยินดังนั้นก็นั่งครุ่นคิดว่าเขาคงจะรุนแรงกับหล่อนเกินไปทั้งๆที่ก็เป็น"ครั้งแรก"ของเธอ พูดแล้วเขาก็รู้สึกภูมิใจและหวงยัยนั่น เอ๊ะ!! แล้วทำไมเขาต้องไปสนใจเรื่องยัยนั่นด้วยวะ พูดแล้วก็เดินออกไป....

มาร์คมองตามอย่างงงๆ กับอาการของเจ้านายหนุ่ม